Abd al-Jabbar
Abd al-Jabbar | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu |
Hamadán (es)  , circa 935 (greg.)[1] |
| Nacionalidá | califatu abasín |
| Muerte |
Rayy (es) , 1025 (89/90 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | árabe |
| Alumnu de |
Al-Zubayr ibn Abd al-Wahid al-Asadabadi (en) Abu Ishaq Ibrahim ibn 'Ayyash al-Basri (en) |
| Profesor de |
Abu'l Husayn al-Basri Saʿīd Ibn-Muḥammad Abū-Rašīd an-Nīsābūrī (es) Ibn Mattawayh (en) |
| Oficiu |
cadí, alfaquí (es) , mutakallim (es) , filósofu |
| Trabayos destacaos |
Kitāb al-Uṣūl al-ḫamsa (en) Sharḥ al-uṣūl al-khamsah (en) Kitab al-Mughni fi abwab al-tawhid wal-adl (en) |
| Creencies | |
| Relixón |
islam sunismu Mu'tazili (es) [2] |
 | |
Abd al-Jabbar al-HamaJani al-Asadabadi, Abu 'l-Hasan (circa 935 (greg.), Hamadán (es) – 1025, Rayy (es) ), más conocíu como 'Abd al-Jabbar, foi un teólogu Mu'tazili, siguidor de la escuela de la Shafi'i. vivió en Bagdag, hasta que foi convidáu a Ray en 978 (367 según el calendariu musulmán) por Ibn 'Abbad, un gran partidariu de la Mu'tazilah. Foi nomáu cadí de la provincia. A la muerte d'Ibn 'Abbad foi arrestáu pol gobernante, Fakhr al-Dawla, por un sutil comentariu sobre Ibn 'Abbad. Morrió en 1025.
El so “summa” de teoloxía especulativa, la Mughni, presentaba'l pensamientu de la Mu'tazilah so los dos aguaes de la unidá de Dios (tawhid) y la so xusticia (adl). Adució que la separación Ash'ari ente'l discursu eternu de Dios y les pallabres del Corán faíen el deséu de dios incognoscible.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Abdel Rahman Badawi (1972). «History of philosophy in Islam» (en francés). Études de Philosophie Médiévale: páxs. 199.
- ↑ URL de la referencia: https://www.lescahiersdelislam.fr/%CA%BFAbd-al-Jabbar_a1824.html.
