A Thousand Suns

De Wikipedia
A Thousand Suns
Datos
Tipu Álbum d'estudiu
Distribución discu compautu, CD+DVD, LP (es) Traducir, descarga de música y streaming de música (es) Traducir
Álbum Linkin Park's albums in chronological order (en) Traducir
Intérprete Linkin Park
Idioma inglés
Xéneru Rock electrónicu, rock industrial, rock alternativu, rock progresivu, rap rock
Sellu discográficu Warner Bros. Records
Machine Shop Records (es) Traducir
Productor Rick Rubin, Mike Shinoda
Fecha publicación 14 setiembre 2010
Duración 47:56
Núm. cantares 15 pista musical (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

A Thousand Suns ye'l cuartu álbum d'estudiu de la banda d'Estaos Xuníos Linkin Park, llanzáu'l 14 de setiembre de 2010 sol sellu discográficu de Warner Bros. Records. La composición del álbum foi llevada a cabu pela banda, ente que la so producción tuvo a cargu del vocalista Mike Shinoda y de Rick Rubin, con quien el grupu trabayara nel so álbum d'estudiu anterior, Minutes to Midnight (2007). Les sesiones de grabación tuvieron llugar nos NRG Recording Studios en North Hollywood (Los Angeles, California) dende 2008 hasta principios de 2010.

A Thousand Suns ye un álbum conceptual que trata principalmente sobre'l mieu a una guerra nuclear. La banda reconoció que, por cuenta de la esperimentación con soníos nuevos y distintos, foi un cambéu radical con al respective de los sos trabayos anteriores. Shinoda afirmó nuna entrevista de MTV que na so obra faen referencia a numberosos problemes sociales como l'amiestu d'idees humanes cola teunoloxía» y les medranes [del home], el mieu de lo que va asoceder nel mundu».[1] El títulu del álbum provién d'una cita del testu sagráu hinduista Bhagavad Gītā, recordada por Robert Oppenheimer tres la creación de la bomba atómica: «Si ciento de miles de soles apaecieren nel cielu coles mesmes, el so rellumu podría asemeyase al de la refulgencia de la Persona Suprema nesa forma universal».

El senciellu principal del álbum, «The Catalyst», estrenar por radiu y publicóse en tiendes de música dixitales el 2 d'agostu de 2010. Algamó la primer posición nes llistes Alternative Songs y Rock Songs de Billboard, según la posición 27 na llista Billboard Hot 100. Publicáronse trés senciellos más pa promocionar l'álbum: «Waiting for the End», «Burning in the Skies» y «Iridescent»; «The Catalyst» y «Waiting for the End» recibieron certificaciones d'oru de la RIAA. Amás, la banda entamó A Thousand Suns Tour, una xira pa promocionar el discu, que s'estendió dende ochobre de 2010 hasta setiembre de 2011.

Dende'l momentu de la so publicación, l'álbum recibió crítiques favorables y negatives por cuenta de la división que xeneró la nueva direición musical de la banda en críticos y siguidores. A pesar d'ello, foi un ésitu comercial, yá que debutó nel primer puestu de delles llistes musicales. Amás, recibió una certificación d'oru de la RIAA en febreru de 2011 y, p'agostu de 2013, vendiera más de tres millones de copies a nivel internacional.

Composición y grabación[editar | editar la fonte]

A Thousand Suns cuntó cola producción discográfica de Mike Shinoda y Rick Rubin, quien yá trabayara con Linkin Park nel so álbum anterior, Minutes to Midnight.

En payares de 2008, el cantante Chester Bennington afirmó mientres una entrevista que Linkin Park atopábase trabayando nun nuevu discu y qu'esti sería un álbum conceptual, decisión a la qu'habíen llegáu influyíos pola idea d'un amigu de la banda.[2] Magar sostuvo que la presencia d'una historia central cola que se rellacionara too «paecía un pocu intimidante», concluyó en que yera una idea inspiradora y tenía muncha rellación coles coses sobre les que-yos gustaba componer.[2]Pela so parte, el baxista Dave «Phoenix» Farrell comentó que nun taba conforme cola etiqueta d'álbum conceptual» porque pa él «representa la idea de Tommy o The Wall». Según la so visión, l'únicu conceutu nel discu de Linkin Park ye qu'hai un par de filos que conecten los cantares y ta pensáu por que los siguidores escuchar de principiu a fin.[3]Mike Shinoda, de la mesma, dixo que cuando nel procesu de grabación preguntáben-yos si sería un álbum conceptual, notaron que nun lo teníen claro y que, al terminalo, diéronse cuenta de que nun cuntaba una hestoria y yera «más astractu» que los álbumes d'esi tipu.[4] Bennington vio que los cantares del álbum, llenes de conteníu político, espiritual y social, teníen como filo conductor una secuencia máxica» que la banda atopó a la d'ordenar les temes. Na so opinión, el discu foi productu de nun forzase a siguir nenguna estructura, sinón de dexar que les coses fluyeren naturalmente y con llibertá. Afirmó que «sería risonderu poner l'álbum nuna sola pista de 48 minutos» en referencia a la so unidá compositiva. Comentó tamién que'l propósitu del grupu foi faer un trabayu que fora una esperiencia multisensorial», similar a la que se llogra en consumiendo drogues.

Chester Bennington compunxo cantares pal álbum mientres taba de xira con Dead By Sunrise en 2009.

En mayu de 2009, Shinoda reveló información sobre l'álbum nun artículu de la revista estauxunidense Billboard. Cuntó que, magar-y paecía que teníen enforma material escritu, nun sabía esautamente cuándo terminaríen y que taben trabayando no que más-yos atraía.[5] Amás esplicó que la banda esperimentaría con soníos nuevos, distintos a los de Hybrid Theory y Minutes to Midnight, y esperaben que'l discu tuviera «un soníu de vanguardia que la fixera únicu.[5] Bennington siguió componiendo cantares pal álbum mientres taba de xira con Dead By Sunrise pa promocionar el so álbum de 2009 Out of Ashes.[6] Nuna entrevista con MTV, afirmó que la banda taba inda trabayando nun discu conceptual, al cual definió como una llocura esaxerada», y qu'esperaba nun tener que pasar cinco o seis años más pa poder publicar.[6] Nuna entrevista con Rolling Stone, Shinoda amosóse esmolecíu pola calidá de los cantares y afirmó que si teníen que dar un pasu tres p'asegurar la máxima calidá según los sos estándares, diben facer.[7]

La grabación del álbum empezó en 2008, poco tiempu dempués del llanzamientu de Minutes to Midnight nel añu 2007.[2] Como en dichu álbum, los productores fueron Mike Shinoda y Rick Rubin, y les primeres sesiones tuvieron llugar nos NRG Recording Studios en North Hollywood (Los Angeles, California).[8][9] Shinoda sostuvo que, nel procesu de grabación, diéronlu más importancia a escuchar qu'a faer música.[10] Cuntó qu'al componer «Blackout» la banda tuvo problemes p'añader una lletra a la música, yá que tolos sos intentos «sonaben horrible». Rubin entós suxurió-yos probar la escritura automático, métodu que-y resultara con Tom Petty, Johnny Cash y Neil Young; díxo-y a Shinoda que tomara'l micrófonu y asonsañara que sabía la lletra, pa soltase y asina atopar pallabres «qu'encaxaren» cola melodía.[10] El músicu tamién mentó que nunca escribieron la lletra de ciertos cantares por cuenta de qu'aplicaron esti métodu.[10] Sobre'l procesu de grabación referir de la siguiente manera:

Dende un puntu de vista conceptual, queríamos qu'esti discu reflexara la vida moderna. Queríamos referinos a la manera en que los humanos y la teunoloxía interactúan anguaño, pero non d'una forma obvia o de prédica. Queríamos a cencielles [amosala]. Viéndolo en retrospectiva, asocedió con bastante naturalidá que les voces, mientres l'intre d'un cantar, tresformar en daqué más robóticu, o la voz de Chester (Bennington) tresformar na mía, o les bateríes de sample nes de Rob (Bourdon). Creo qu'eso ye productu de tocar con ferramientes xeniales y tener mayor esperiencia nel estudiu nesti puntu de les nueses carreres. Un montón de coses diéronse naturalmente: la mayor parte del tiempu al grabar esti álbum, nun faíamos cada cantar pensando en cómo queríamos que terminara, sinón que díbamos cola mente abierta y dexábamos qu'ella nos empunxera a onde quixera dir. Creo que la crecedera de cada cantar dar en parte gracies al fechu de que la nuesa banda quería oyer soníos nuevos y emocionantes. Asina que siempres qu'un cantar daba un xiru a la izquierda y empezaba a sonar como daqué llocu, aprovechábamos esa oportunidá.[10]

El batería Rob Bourdon comentó que los miembros de la banda tienden a ser «perfeccionistes» y que componen enforma material cuando tán nel estudiu.[11] Tamién dixo que-yos foi «difícil» faer l'álbum; como pasaren enforma tiempu escribiendo música, yera un desafíu «evolucionar» y faer al empar daqué que-yos prestara. Desligarse de los costumes pa «crecer» tamién-yos foi costosu.[11]

Estilu y descripción[editar | editar la fonte]

La xente namái quier consumir comida chatarra, comida desechable que los fadrá débiles y gordos. Ye xenial dir a McDonald's de xemes en cuando y con moderación, pero si comes ellí tolos díes te vas convertir nun gochu. Pa nós asocede lo mesmo cola música, y ye por eso que deseyamos movenos escontra una posición na que podamos faer música más significativa. Y anque siempres fuimos capaces d'ello, dacuando hubo distintes coses que nos emocionaron en cada discu sobre lo que queríamos escribir y el mensaxe que queríamos dexar. Nesti álbum ensin duldes emprestarémos-y atención al conteníu y la esencia, y esperamos faer daqué que seya realmente innovador y distintu.
—Mike Shinoda.[7]

Shinoda comentó que, en comparanza con Minutes to Midnight, el nuevu álbum tendría un filo de consistencia mayor, sonaría más esperimental y, «con suerte, más innovador». Amás, negó la paecencia del discu con «New Estrema», el senciellu que la banda compunxo como parte de la banda sonora de Transformers: Revenge of the Fallen.[12] Christopher Weingarten de The Village Voice comparó al álbum con OK Computer, el tercer trabayu d'estudiu de Radiohead, porque se componía de «hooks desinhibidos», esploraba la rellación humana cola teunoloxía» y evitaba por completu'l soníu del metal, amás de contener «siquier tres canciones que podríen ser "Fitter Happier"».[13] Tocantes a los elementos y estilos incorporaos en A Thousand Suns, Weingarten señaló que la banda reemplazó los pedales de distorsión pol Vocoder d'Imogen Heap, los sintetizadores de Yeasayer, el hip hop de calter apocalíptico d'El-P y el house d'Eivissa.[13] Jordy Kasko de Review Rinse Repeat comparó l'estilu de A Thousand Suns col octavu discu d'estudiu de Pink Floyd, The Dark Side of the Moon, y col cuartu de Radiohead, Kid A.[14] James Montgomery de MTV, con un pensamientu similar, tamién lo comparó con Kid A por cuenta de la ausencia de guitarres, l'estilu totalmente distintu al de trabayos anteriores y el mensaxe del álbum, referíu a los problemes y medranes humanes carauterísticos de la dómina.[15] Según el DJ Joe Hahn, el títulu del álbum forma parte d'una cita del testu sagráu hinduista Bhagavad Gītā: «Si ciento de miles de soles apaecieren nel cielu coles mesmes, el so rellumu podría asemeyase al de la refulgencia de la Persona Suprema nesa forma universal»,[nota 1] cita popularizada por J. Robert Oppenheimer en referencia a la bomba atómica, xunto con convertíme na muerte, la destructora de mundos» (n'inglés: I am become death, the destroyer of worlds).[17][18][nota 2] Nes notes del discu, la banda mentó que los comentarios de Oppenheimer sobre la bomba nuclear influyeron les temes apocalípticos de los que trata:

Les pallabres de Oppenheimer resonen güei non solo pol so significáu históricu sinón tamién pola so gravedá emocional. Por esto, A Thousand Suns trepa tamién col ciclu personal d'arguyu, destrucción y arrepentimientu. Na vida, como nos suaños, esta secuencia non siempres ye llinial y, dacuando, el reconcomiu auténticu enfusa esti ciclu devastador. La esperanza, poques gracies, surde de la noción de que la posibilidá de camudar naz nos nuesos momentos más desgarradores.[21][22]
Representación del momentu nel que Krishna revéla-y el so forma cósmica a Arjuna, descrita pola frase d'onde provién el títulu del álbum.

Nuna reseña pal diariu español El País, Manuel Cuéllar consideró la tema «The Catalyst» como un exemplu de «lletres d'arguyu, destrucción y arrepentimientu».[23]Los integrantes de la banda «non yá sofítense na composición instrumental pa la creación d'atmósferes, sinón que con esti tipu de lletres introdúcennos nun mundu escuru, consumíu y acoradáu polos sos pecaos», desenvueltu a lo llargo de tol discu según Hipersónica.[24]Irving Tan, de Sputnik Music, citó al gurú hinduista Eknath Easwaran pa esplicar la temática del álbum; acordies cola interpretación d'esti postreru, la Bhagavad Gītā tien como tema fundamental «la guerra interior, la llucha pol autodominio que tou ser humanu tien de llibrar pa salir victoriosu na vida».[25] Linkin Park, pal críticu, fixo la so propia versión de dichu llibro sagráu al haber batallado pola so música contra les mires del mercáu y al empar caltener la so identidá como banda. Amás, según Easwaran, l'ego ye causa de la murnia de la vida y, por ello, ye necesariu combatilo. Tan estableció un paralelismu ente esta filosofía y la trayeutoria del grupu por cuenta de que los seis músicos taben al tantu de too l'odiu y les burlles que xeneraben «los sos esfuercios sinceros» nesi entós.[25] A Thousand Suns, d'esta forma, marcaría'l fin de la batalla épica de la banda contra sigo mesma y el restu del mundu»; la prensa musical y los siguidores teníen d'evaluar, según Tan, si foi una victoria o una derrota.[25] En conexón con esto, Bennington dixo nuna entrevista col sitiu web SuicideGirls que la banda nun tarrez arriesgase y faer daqué distintu, yá que busca faer música «artística y sustanciosa» y non «cantares pa la radio, pegadices y del estilu d'un jingle».[26]

A Thousand Suns contién fragmentos de discursos famosos de J. Robert Oppenheimer (izquierda), Mario Savio (centru) y Martin Luther King, Jr. (derecha).

La banda tamién declaró que la décima tema, «Wretches and Kings», ye un homenaxe al grupu de hip hop Public Enemy.[27] Nuna charra con NME, Shinoda confirmó que yera un homenaxe a Chuck D y considerar un de los cantares más «enérxicos» y con mayor cantidá de hip hop. Tamién comentó qu'almiraba a Public Enemy porque yeren bien «tridimensionales» —yá que nos sos cantares tocaben munches temes, incluyida la política—, y eso inspirar a llograr lo mesmo col so discu.[27] Ian Winwood de Kerrang! comparó'l conteníu de A Thousand Suns col tercer álbum d'estudiu de Public Enemy, Fear of a Black Planet, amás de notar qu'había una referencia al cantar «Fight the Power» en «Wretches and Kings».[28] Chuck D, más tarde, collaboró cola so voz nuna remezcla d'esti últimu cantar, fecha por HavocNdeeD.[29][30]

L'álbum tamién contién fragmentos de discursos famosos pronunciaos por figures polítiques estauxunidenses, ente los que s'inclúin Martin Luther King, Jr., J. Robert Oppenheimer y Mario Savio.[15][27] Shinoda dixo al respeutu que nesos discursos vese cómo la humanidá destruyir a sigo mesma, anque tamién inclúin la roxura y l'esperanza.[31] Cola inclusión d'estos samples, el grupu retomó'l discursu políticu empecipiáu nel so anterior álbum según Pop Culture Monster.[32] Sicasí, pa Hipersónica, estos fragmentos son una manera d'espresión y al empar de renovación d'un soníu previu», una y bones la banda buscó «un enclín más escontra l'estremu, escontra la crudeza del estilu». Ye por esto que'l sitiu nun los considera nicios de compromisu políticu o intelectual» nel álbum.[24]

Según reseñar del sitiu Pop Culture Monster, el cambéu de soníu de la banda empezó con Minutes to Midnight, yá qu'esi álbum inclúi menos partes de rap y menos berros de Bennington; comentó tamién que A Thousand Suns «diba en contra de tolos trabayos anteriores» de Linkin Park. Shinoda afirmó, d'acordies con esto, que l'álbum rompería l'esquema de los xéneros musicales y la páxina web amosóse d'alcuerdu tocantes a la diferencia colos estilos de los otros discos de la banda.[32] Nuna entrevista con MTV que se refería al nuevu estilu de Linkin Park, Bennington afirmó que cuando componíen música que se paecía enforma «al Linkin Park d'antes, como l'amiestu de hip hop y rock nun estribillu», buscaben una manera de que paeciera natural y orixinal y que sonara «como si fuera daqué que nun fiximos nel pasáu».[1] James Montgomery añadió qu'anque hai cantares de hip hop nel álbum como «Wretches and Kings» y «When They Come for Me», l'álbum yera bien distintu a los anteriores y definir como «agresivu, crudu, escuru y [...] extrañamente orgánicu».[1] Nuna reseña de Rolling Stone Arxentina, Juan Ignacio Provéndola destacó qu'en A Thousand Suns «escápen-y a la marca del rapcore melódicu electroindustrial de consumu masivu y abren un horizonte d'esperimentos con testures ya influyencies de les más diverses que tescienden a hores más agresives».[33] Dellos críticos resaltaron la presencia de diversos xéneros musicales nel álbum, ente los que s'inclúin el rock electrónicu, rock alternativu, rock industrial, rock esperimental y rap rock.[1][14][34][35][36]

L'álbum trata principalmente sobre'l mieu a una guerra nuclear y el so títulu fai referencia a les pallabres pronunciaes por Oppenheimer tres la creación de la bomba atómica.

Comparáu col so trabayu anterior, la cantidá de partes cantaes por Shinoda aumentó considerablemente, ente que los riffs de guitarra de Brad Delson perdieron importancia y quedaron en segundu planu.[37][38] El mesmu Delson confirmó esti fechu al afirmar que la so principal contribución foi la esperimentación colos teclaos y la música electrónica.[38] El rap de Shinoda ta presente en trés tarrezas: «When They Come for Me», «Wretches and Kings» y «Waiting for the End».[37][39] Él y Bennington canten de manera simultánea en «The Catalyst», «Xornada del Muertu» y «Robot Boy», ente qu'en «Iridescent» puede escuchase a tolos miembros de la banda cantando xuntos.[32][40][41] Nun conciertu de 2014 en Long Island, en Nueva York, Bennington cantó esti últimu cantar acompañáu solamente por una guitarra acústica.[42] Nel álbum hai dos tipos de cantares: de primeres, les que tienen un ritmu de compás de cuatro per cuatro, «más bailladera», como «Burning in the Skies» y «Blackout», ente que les otres, de les que «Wretches and Kings» ye un exemplu, tienen influyencies de «la edá d'oru del hip hop, [con] toques de "Paul Revere" de Beastie Boys». Esti soníu, rellacionáu col hip hop más clásicu, provién de les primeres influyencies de Shinoda: la banda mentada, Run-D.M.C. y EPMD.[10] Rock Sound tamién citó como influyencies del álbum a Nine Inch Nails, Skindred y 30 Seconds to Mars.[43]

Según reseñar de Examiner, ente que l'álbum empieza con un quexíu» —«The Requiem»—, termina con un xuxuriu» —«The Messenger»—.[44] Pa Pop Culture Monster, el discu contién numberoses «alvertencies» pal públicu avera del estáu actual del mundu, ente les que s'inclúin «Burning in the Skies», «When They Come for Me», «Waiting for the End», «Wretches and Kings» y «The Catalyst».[32] L'álbum tien dos pistes introductories —«The Requiem» y «The Radiance»—[45] y cuatro que sirven como transición ente dalgunos de les temes: esta postrera, que da pie a «Burning in the Skies»; «Empty Spaces», una introducción a «When They Come for Me» de dieciocho segundos de duración;[44] «Fallout», y «Xornada del Muertu», onde Shinoda canta en xaponés.[32][25] En dicha cantar, la lletra traduzse como lift me up, let me go —«álzame, déxame dir»—, llinies que tamién figuren en «The Catalyst». Amás, el títulu fai referencia al llugar en que s'españó per primer vegada una bomba atómica.[45] Nesti cantar, según en «The Requiem» y «Blackout», Shinoda emplegó un sintetizador Juno.[10] Según Emma Gaedeke, de Billboard, en «Waiting for the End» vese la banda esistencialista de la banda.[46] Col versu de «When They Come for Me» Once you've got a theory about how a thing works, everybody wants the next thing to be just like the first —«Una vegada que tienes una teoría sobre cómo funciona una cosa, toos quieren que la siguiente seya igual a la primera»—, según Pop Culture Monster, Shinoda «recuérdanos la dificultá de la so nueva direición musical».[32] Pela so parte, Irving Tan vio esi versu como un mensaxe empobináu a los detractores del álbum.[25] En «Robot Boy», apaez una nota d'esperanza nel versu Hold on, the weight of the world will give you the strength to go —«Espera, el pesu del mundu te va dar la fuercia pa siguir»—.[32] Según Pop Culture Monster, en «Blackout», Bennington camuda de roles con Shinoda y canta una parte de rap, lo cual dexa cola sensación de «por qué nun intentaron esto antes». El mediu tamién consideró que «Wretches and Kings», pola so estructura, ye «el cantar más identificable de Linkin Park».[32] Pela so parte, «The Messenger» ye la única tema acústica grabáu pol grupu y Bennington destacar nél. Cuando canta When life leaves us blind, love keeps us kind —«Cuando la vida déxanos ciegos, l'amor caltiennos atentos»— da-y un zarru esperanzador» al discu.[32][47]

Publicación y promoción[editar | editar la fonte]

Joe Hahn dirixó una meyora pa «The Catalyst» cuando s'anunció qu'apaecería nun videoxuegu de Medal of Honor.

A Thousand Suns publicóse oficialmente'l 10 de setiembre de 2010 n'Alemaña, Austria y Suiza ente que n'Estaos Xuníos poner a la venta'l 14 del mesmu mes.[48][49][47] Nun principiu pudo acutar una edición del álbum nel sitiu web de la banda en dos formatos titulaos «CD-DVD» y «caxa de coleicionista».[50] Esti postreru incluyía un llibru, un CD, DVD y una edición en vinilu, según una copia dixital.[50] Coles mesmes, una edición llindada traía una skate roblada por Linkin Park, xunto con una camiseta.[50] La compra de cualesquier d'estos productos tamién dexaba adquirir les entraes pa la xira per Estaos Xuníos con mayor antelación.[50]

La banda promocionó A Thousand Suns incluyendo cantares del álbum en dellos videoxuegos. Joe Hahn reveló que «The Catalyst» figuraría en Medal of Honor el 27 de xunetu.[51] Amás, anunció que dirixiría un meyora pal xuegu, finalmente llanzáu'l 1 d'agostu de 2010,[51] un día antes de la puesta a la venta del senciellu.[52] Dave «Phoenix» Farrell afirmó que la banda pensaba que los «metamensajes escuros [del cantar] [...] encaxaben cola tema del xuegu» y por ello la so inclusión.[52] El día del llanzamientu del álbum en Xapón, el 15 de setiembre, la sucursal xaponesa de Warner Music anunció que dicha cantar sería la tema oficial de Mobile Suit Gundam: Estreme Vs.[53] Según Shinoda, esta foi la primer vegada qu'un artista d'Occidente figuró nun videoxuegu de Gundam.[54] La edición especial del videoxuegu, puesta a la venta pol trentenu aniversariu de la franquicia y llamada «Gunpla», inclúi un paquete de luxu con A Thousand Suns, figures de los personaxes de Gundam y de los miembros de la banda representaos nel estilu carauterísticu de les series.[55]

«Blackout» figura nel videoxuegu de fútbol FIFA 11, qu'amás ganó'l premiu a meyor cantar nun videoxuegu nos MTV Game Awards de 2011.[56][57] La banda llanzó otru videoxuegu, llamáu Linkin Park Revenge —una edición de Tap Tap Revenge— qu'inclúi cuatro canciones del álbum según otros seis de discos anteriores.[58][59] «Wretches and Kings» apaeció na meyora del videoxuegu EA Sports MMA.[60] Tamién se llanzaron como conteníu descargable pal videoxuegu musical Guitar Hero: Warriors of Rock seis canciones del álbum: «Blackout», «Burning in the Skies», «The Catalyst», «The Messenger», «Waiting for the End» y «Wretches and Kings».[61] Esti paquete de cantares salió a la venta'l 19 d'ochobre de 2010 nel PlayStation Store, el Bazar Xbox Live y el Wii Shop Channel.[61] Amás, aquellos que mercaron el videoxuegu n'Amazon.com ente'l 17 y el 23 d'ochobre recibieron una copia de A Thousand Suns.[61] Tamién se llanzaron les remezclas de tres canciones como conteníu descargable pal videoxuegu DJ Hero 2 en 2010.[62] El 11 de xineru de 2011 publicóse un paquete de temes de Linkin Park pal videoxuegu Rock Band 3, qu'inclúi «Waiting for the End», según cinco canciones más de los sos discos anteriores.[63] El 5 de marzu de 2011 Shinoda anunció'l llanzamientu pa Europa de A Thousand Suns +, una reedición llindada del álbum, que se punxo a la venta'l 28 del mesmu mes. Esta versión inclúi un DVD del conciertu enteru nos MTV Europe Music Awards na Puerta d'Alcalá, según un archivu MP3 del espectáculu.[64][65] Simon Milburn, del sitiu The Metal Forge, comentó sobre'l DVD qu'anque «la interpretación de la banda ye de bona calidá», nun tenía muncha enerxía y la filmación taba más pensada pa los televidentes que pa los que quieren ver l'espíritu» d'un conciertu en vivu.[65]

Senciellos[editar | editar la fonte]

Cuando anunció la fecha de llanzamientu del álbum, la banda reveló que'l primer senciellu sería «The Catalyst», puestu a la venta y estrenáu por radio el 2 d'agostu de 2010.[66][67] Del 9 al 25 de xunetu del mesmu añu, Linkin Park llevó a cabu'l concursu «Linkin Park, Featuring You».[68] Nél, los siguidores podíen descargar fragmentos de «The Catalyst» pa remezclarlos o componer partes pal cantar con cualquier preséu.[67][68] Como'l grupu solo diera a conocer elementos al azar del cantar, qu'entá nun fuera llanzada, los participantes teníen d'imaxinar cómo podría ser «The Catalyst». Delles de les remezclas que la banda escuchó nun teníen el mesmu tempo que la versión orixinal, lo cual dacuando prestó-yos y otres paeció-yos que sonaba mal.[69] Darréu Shinoda publicó la llista de los venti finalistes nel so blogue oficial.[70] Dos de les remezclas llanzáronse al traviés de la páxina oficial de la banda en formatu MP3 y otros dos fueron puestes a la venta nuna edición de «The Catalyst» p'Alemaña.[71][72] El ganador foi Czeslaw «NoBraiN» Sakowski de Świdnica (Polonia), que la so remezcla apaez como pista adicional del álbum, ta nel llau B del senciellu «The Catalyst» y llanzóse en Best Buy.[69][73][74] Los creitos del álbum menten que Sakowski realizó la «programación suplementaria» en «When They Come for Me»; Shinoda esplicó qu'ayudó na composición de la tema y que grabaron toos xuntos al traviés de Skype y Indaba.com.[21][69][75]

Linkin Park interpretó «The Catalyst» per primer vegada nel Observatoriu Griffith por cuenta de los MTV Video Music Awards de 2010.

El videu musical de «The Catalyst», dirixíu por Joe Hahn, estrenóse'l 26 d'agostu de 2010.[76] Sobre'l videu, Hahn comentó qu'al faelo, pensó «nel fin» y añadió: «¿Cómo se vería y sentiríase si daquién calcara un botón pa decidir el nuesu destín? ¿Cómo se sentiría si aceptáramos el nuesu destín nel momentu de la devastación? Si tuviéramos un últimu momentu pa festexar el final de la nuesa vida, ¿cómo se sentiría eso?».[66] Nel videu, que combina planos onde s'utilicen efeutos especiales pa ver a Bennington somorguiáu na agua, Shinoda apaez cantando cubiertu con un capiellu negru y en munches escenes pueden apreciase efeutos de cámara lenta, combinaos con fumu. Amás, cuando empieza la parte de batería, apaez xente con mázcares de gas y sobre el final, el fumu, antes blancu, vuélvese más coloríu.[76] La crítica de Billboard comparó'l primer planu, onde se ve a Bennington glayando, con una apaición cinematográfica de Lord Voldemort.[76] El 31 d'agostu, la banda anunció que tocaría'l cantar en direutu per primer vegada na ceremonia de los MTV Video Music Awards, el 12 de setiembre.[77] El llugar de dicha presentación foi'l Observatoriu Griffith, utilizáu en delles películes de Hollywood.[78] Esti datu foi un secretu hasta'l día de la interpretación, anque MTV antemanara nuna reseña sobre un ensayu del grupu que se presentaríen nun llugar «icónico» de Los Ánxeles; el mediu afirmó amás que velos cantar God bless us everyone ["Que Dios bendíganos a toos"] so un cielu nocherniegu que paecía'l Paraísu prueba que non solo tán nel visu de la so música, sinón tamién nel visu del mundu».[79] El senciellu llegó al primer puestu nes llistes de Billboard Rock Songs y Hot Modern Rock Tracks,[80] según na UK Rock Chart, onde permaneció tres selmanes.[81][82] Amás, ocupó'l llugar 27 nel Billboard Hot 100 tres el llanzamientu de A Thousand Suns y tuvo cinco selmanes na llista.[83] Per otru llau, recibió un discu d'oru apurríu pola Recording Industry Association of America en xunetu de 2011.[84]

Mike Shinoda foi quien confirmó que'l postreru senciellu del álbum sería «Iridescent».

El 2 de setiembre Linkin Park llanzó'l senciellu promocional «Wretches and Kings» pa quien encargaren l'álbum con antelación.[85] El 8 del mesmu mes la banda publicó «Waiting for the End» y «Blackout» na so páxina de MySpace.[86] Tamién anunció nel so sitiu oficial l'estrenu en MySpace y xubieron ellí l'álbum enteru pa streaming el 10 de setiembre.[87] Na banda sonora de Underworld: Awakening incluyóse una remezcla de «Blackout» realizada por Renholdër.[88] Como segundu senciellu del álbum llanzóse «Waiting for the End» el 1 d'ochobre de 2010.[89] Joe Hahn tamién dirixó'l so videu, que s'estrenó'l día 8 del mesmu mes. James Montgomery comparó esti videu col de «The Catalyst» pola so escuridá, anque n'este vio «una guapura solemne». Hahn filmó en blancu y negru a los sos compañeros y con un efeutu, fizo que los sos cuerpos paecieren tener «redes de proyeiciones astrales folgazanes» pa da-y «l'aspeutu de daqué íntimu y caseru».[90] Emma Gaedeke, de Billboard, comentó que nel videu, descritu como «allucinante», los miembros de la banda paecíen tar «atrapaos nun sistema solar escuru y retorcigañáu».[46] El 5 de febreru de 2011 la banda tocó la tema, según «When They Come for Me», en Saturday Night Live.[91] Según anunciaron na cuenta de Twitter oficial de la banda, «Waiting for the End» apaeció nel programa de CBS CSI: Crime Scene Investigation el 14 d'ochobre de 2010.[92] El senciellu llegó al primer puestu de la llista Hot Modern Rock Tracks y foi'l décimu cantar en llegar a esti llugar de la banda. Tamién tuvo nel númberu 2 de la llista Rock Songs y nel 42 del Billboard Hot 100, onde permaneció nueve selmanes.[80] Amás, tuvo ésitu n'otros países: n'Austria llegó al númberu 34;[93] en Bélxica, al 20;[94] n'Alemaña, al 29, y al 34 en Xapón.[95][83] Recibió un discu d'oru apurríu pola RIAA n'abril de 2011.[84] Cuando la tema llegó al primer puestu de la llista Alternative Songs, Linkin Park convertir na décima banda con más cantares que llegaron al númberu unu nella.[96] El 22 de xineru de 2011, el grupu anunció que'l so próximu senciellu internacional sería «Burning in the Skies».[97][98] El so videu, tamién dirixíu por Hahn, estrenóse'l 22 de febreru y la cantar llanzóse'l 21 de marzu.[99] Karheem Cabey de Caribbean Media Vision comentó que'l videu, que trata alrodiu de «una esplosión que camuda la vida de la xente», tien un escenariu únicu».[100] Entró nes llistes de dellos países: llegó al puestu 35 n'Austria;[101] al 35 en Portugal, y al 26 n'Alemaña.[101]

El 13 d'abril de 2011, Shinoda confirmó que'l postreru senciellu del álbum sería «Iridescent» y que una versión nueva, daqué más curtia, sería parte de la banda sonora de la película Transformers: Dark of the Moon. Tamién dixo que tendría un videu, dirixíu nuevamente por Hahn;[102] el so estrenu foi'l 2 de xunu de dichu añu.[103] Al ser una favorita de los siguidores» nos conciertos, Shinoda cuntó qu'encaxaría «con naturalidá» na película pol so soníu «seriu» y «esperanzador».[104] James Montgomery cuntó que'l videu yera «bastante confusu», inclusive pa los miembros de la banda. Shinoda comentó que Hahn unvió-y un corréu electrónicu diciéndo-y que «nel país de los ciegos, el tuertu ye rei», en referencia al rei de güeyos blancos qu'apaez en dellos planos. Tamién, nes sos escenes, apaecen un perru y una culiebra, amás de qu'a Shinoda crécen-y cuernos sobre los costazos y hai un tronu llenu d'estiles. Montgomery citó les hestories de H. G. Wells como posible influyencia; el raperu afirmó al respeutu: «A midida qu'avanzamos, los videos volviéronse más astractos. [...] Creo qu'esto probablemente vien del fechu de que [Hahn] creció lleendo un montón d'historietes, mirando anime, eses coses. Sobremanera nun videu como esti, puede dicise que les influyencies tán ellí».[105] Nel estrenu del videu, Jason Newman considerar una bona alternativa a un videu «simple» y «obviu» con escenes de Transformers y definir como «una obra estética visualmente impresionante, complexa y surrealista».[106] El cantar llegó al puestu 81 nel Billboard Hot 100 y pasó tres selmanes ellí; amás, tuvo nel númberu 19 na llista Alternative Songs y nel 29 na Rock Songs.[80] Tamién tuvo un moderáu nivel d'ésitu n'otros países: n'Australia llegó al puestu 39;[107] al 10 en Israel,[108] y al 2 en Corea del Sur y nel Reinu Xuníu.[81][109]

Presentaciones en direuto[editar | editar la fonte]

Linkin Park tocando en Berlín, Alemaña, mientres la so xira mundial de 2010.

El 7 de setiembre de 2010, una selmana antes del so estrenu, la banda tocó l'álbum enteru nuna presentación de láseres en 3D nel Music Box Theater de Hollywood.[110] Sobre'l conciertu, Rick Florino del sitiu Artistdirect.com afirmó que «la esperiencia de ver tocar l'álbum completu sincronizáu con un allucinante espectáculu tridimensional de láseres consolidó realmente a A Thousand Suns como l'equivalente de Avatar nel rock'n'roll».[110] Nuna entrevista, Chester Bennington bromió diciendo que tou yera tan impresionante que nin siquier faía falta qu'ellos xubieren al escenariu y depués afirmó que queríen brindar un espectáculu «que se vea xenial» y que la presencia de los láseres yera un pequeñu detalle «qu'ayuda a inspiranos y llevar les nueses actuaciones a otru nivel».[26] Tamién comentó que nengún d'ellos taba al tantu de cómo se vería y que tou fuera idea del mánager de la banda, quien se basó nos espectáculos de láseres de Pink Floyd.[26]

Pa promocionar l'álbum, Linkin Park entamó una xira mundial llamada A Thousand Suns Tour, que s'estendió dende'l 7 d'ochobre de 2010 hasta'l 25 de setiembre de 2011. Felicidad xira empezó en Sudamérica, con conciertos n'Arxentina, Chile y Brasil el 7, 9 y 11 d'ochobre, respeutivamente.[111] Dende'l 20 d'esi mesmu mes hasta'l 11 de payares, la banda prosiguió pol continente européu; tocó n'Alemaña, Austria, Francia, Dinamarca, Suiza y el Reinu Xuníu.[112] El 7 de payares y por cuenta de la entrega de los MTV Europe Music Awards 2010, dio un conciertu na Puerta d'Alcalá en Madrid ante 88 000 espectadores y la so interpretación de «Waiting for the End» tresmitir por televisión.[113][114] El conciertu tuvo una duración d'una hora y catorce minutos y nél tocaron temes como «Papercut», «Breaking the Habit», «Numb», «In the End» y «What I've Done».[115] Darréu, el 13 y 15 d'esi mes, Linkin Park tocó n'Emiratos Árabes Xuníos y en Israel.[112][116] Mientres el conciertu n'Israel, interpretaron una versión de «No Woman, No Cry» de Bob Marley como introducción a «The Messenger».[117] Finalmente cerraron l'añu 2010 con conciertos a lo llargo d'Australia mientres la primer metá d'avientu.[112]

El 15 de payares de 2010 Linkin Park anunció les feches de la xira per Norteamérica.[118][119] Mientres xineru, febreru y marzu de 2011, dieron conciertos por Estaos Xuníos y Canadá.[112] Puesto que nun tocaben en suelu norteamericanu dende payares de 2008, decidieron celebrar el regresu otorgando a cada fan una copia gratis de la grabación del conciertu al qu'asistiera, accesible al traviés d'un códigu secretu.[119][118] Amás, per cada entrada mercada, decidieron donar un dólar a Music for Relief, una organización caritativa que busca ayudar a víctimes de desastres naturales y concenciar sobre'l calentamientu global.[118] El 4 y 5 de xunu, participaron en dos festivales entamaos por emisores de radio californianes: Weenie Roast de KROQ y BFD de Live 105.[120][121] Dempués d'estos conciertos, tornaron a Europa, onde tocaron mientres xunu y principios de xunetu; amás de los países que yá visitaren en 2010, tuvieron presentaciones en Suecia, Finlandia, Noruega, Italia y Bélxica.[112] El 23 de xunu tocaron una remezcla de «Iridescent» pal estrenu de la película Transformers: Dark of the Moon na Plaza Roja de Moscú.[122] Mientres aquel conciertu, cuando nes pantalles del escenariu apaeció la cara de Robert Oppenheimer repitiendo la frase del so discursu presente nel álbum, Now I am become Death, the destroyer of worlds —«Agora convertíme na Muerte, la destructora de mundos»—, los siguidores rusos amosaron cartelos nel públicu que dicíen Wisdom, Justice and Love —«Sabiduría, xusticia y amor»—.[123] El xestu, entamáu polos mesmos siguidores, resultó conmovedor pa la banda, especialmente pol conteníu políticu del álbum y el llugar nel que se daba.[123] Bennignton cuntar d'esta manera: «Equí taba esta banda estauxunidense tocando música con carga política y emocional xunto al Kremlin. Podía sentir el pesu de los años de crianza en que me dicíen qu'esi yera un llugar fora de les nueses llendes, polo que ver que los mozos espresar d'esa forma resultó conmovedor, daqué que nunca voi escaecer porque foi increíble».[123]

Chester Bennington mientres un conciertu de 2011

El 30 d'agostu, tornaron al so país d'orixe dando un conciertu con entraes escoses nel club The Joint de Hard Rock Hotel & Casino en Las Vegas.[124][125] A otru día, dieron un espectáculu especial pa solu 1100 persones nel Mayan Theater de Los Angeles col fin de recaldar fondos pa les víctimes del terremotu y tsunami en Xapón.[126] En xunetu anunciaren que les primeres quinientes persones que recaldaren un mínimu de 500 USD recibiríen un par d'entraes pa un conciertu nun llugar pequeñu y privao» y que tol dineru sería donáu a Save the Children, al traviés de Music for Relief.[127] La banda otorgaba obsequios en cuenta de les recaldaciones: los cincuenta siguidores con más fondos tendríen la posibilidá de conocer a la banda y tomase una semeya grupal, los diez que más dineru axuntaren recibiríen amás preseos autografiados de la xira europea y el meyor recaldador podría ver el recital dende l'escenariu.[127] El conciertu, qu'amás cuntó cola participación de la banda xaponesa B'z, foi un ésitu y llogró recaldar más de 350 000 USD en sesenta díes.[126][128] Sobre esta resultancia, Bennington afirmó con arguyu que yera «increíble, considerando non solo la devastación en Xapón, sinón tamién los problemes económicos de la xente n'Estaos Xuníos».[126] Finalmente la xira llegó al so últimu destín, el continente asiáticu: mientres el mes de setiembre presentar en Ḥong Kong, Corea del Sur, Xapón, Taiwán, Indonesia, Tailandia y Singapur.[112] Pa los conciertos en territoriu xaponés, que fueron cinco, decidieron siguir cola so obra de caridá poles víctimes del terremotu y donaron a Save the Children cien yenes por cada entrada vendida.[129] Amás, la empresa xaponesa SoftBank disponer a donar la mesma cantidá y Music for Relief punxo a la venta distintos productos de la banda en cada conciertu col fin de recaldar fondos.[129]

Receición[editar | editar la fonte]

Comercial[editar | editar la fonte]

Chester Bennington mientres la xira A Thousand Suns Tour.

L'álbum debutó na primer posición de la llista estauxunidense Billboard 200 y vendió 241 000 copies na so primer selmana nos Estaos Xuníos,[130] colo que superó a Passion, Pain & Pleasure de Trey Songz por una diferencia de mil ventes, según Nielsen SoundScan.[131] D'esta manera, convertir nel cuartu álbum de la banda n'algamar la primer posición en dicha llista,[132] a pesar de qu'estos númberos fueron muncho más baxos que los del trabayu anterior, Minutes to Midnight (2007), que debutó na so primer selmana con 623 000 copies vendíes.[130] L'álbum tamién algamó la primer posición de les llistes de Billboard Rock Albums,[80] Alternative Albums,[80] Hard Rock Albums,[80] y Digital Albums.[80] El 11 de xineru de 2011, recibió una certificación d'oru de la Recording Industry Association of America (RIAA) pola venta de cinco mil copies nos Estaos Xuníos.[84] Duró trenta y ocho selmanes nel Billboard 200[130][133] y, pa mayu de 2012, vendiera 840 000 copies en dichu país.[134] En Canadá, l'álbum algamó la primer posición de la llista Canadian Albums Chart con 23 000 ventes.[135] El 11 de febreru l'álbum recibió una certificación de platín per parte de la Canadian Recording Industry Association por algamar les 80 000 unidaes vendíes.[136] Nel Reinu Xuníu, debutó nel segundu puestu y caltúvose ellí diecisiete selmanes. Mientres la so primer selmana vendió 46 711 copies; l'únicu álbum con más ventes que'l de Linkin Park nesi tiempu foi Science & Faith de The Script.[137][138] El 10 de setiembre de 2010, dos díes depués de la publicación del álbum nel Reinu Xuníu, recibió una certificación d'oru de la British Phonographic Industry (BPI), al superar les 100 000 copies vendíes.[139] N'Australia tamién debutó na primer posición de la llista ARIA Top 50 Albums,[140] y caltúvose en dicha posición per cuatro selmanes.[141] L'álbum tuvo dieciocho selmanes ente los cincuenta más vendíos.[141] A fines de 2010, A Thousand Suns recibió una certificación d'oru per parte de l'Australian Recording Industry Association.[142] Na llista de Promusicae, d'España, debutó nel tercer puestu.[143] Tamién llegó al primer llugar n'Austria, Ḥong Kong, Alemaña, Corea del Sur, Xapón, Portugal, Nueva Zelanda, Tailandia, Suiza, Singapur y Sudáfrica.[10]

Crítica[editar | editar la fonte]

Calificaciones profesionales
Calificaciones
FonteCalificación
Allmusic2.5/5 estrellas[144]
Artistdirect5/5 estrellas[145]
Consequence of Sound3.5/5 estrellas[39]
Cuyar Sónica6.5/10 estrellas[45]
Entertainment WeeklyB[146]
Esdmusic.com3.5/5 estrellas[147]
Hipersónica7/10 estrellas[24]
Kerrang!4/5 estrellas[28]
New York Daily News1/5 estrellas[148]
Pop Culture Monster4/5 estrellas[32]
Review Rinse Repeat5/5 estrellas[14]
Rolling Stone3/5 estrellas[149]
Rock Sound7/10 estrellas[43]
Spin6/10 estrellas[150]
Sputnikmusic (De Sylvia)3.5/5 estrellas[40]
Sputnikmusic (Tan)4/5 estrellas[25]
The Harvard Crimson4.5/5 estrellas[151]
The Metal Forge2/10 estrellas[152]

Al publicar, A Thousand Suns provocó una división d'opiniones nos críticos; dalgunos emponderar ente qu'otros refiertar. En Metacritic, onde s'asigna un puntaje permediu sobre la base de les principales crítiques, l'álbum recibió un total de 66 puntos sobre 100 basáu en 10 crítiques, lo qu'indica «reseñes favorables polo xeneral».[153]

Rick Florino d'Artistdirect dio-y al álbum un puntaje máximu de cinco estrelles; afirmó que «dempués de A Thousand Suns, tol rock 'n' roll va xirar en redol a Linkin Park» y emponderó a la banda por crear un xéneru propiu.[145] Ian Winwood de Kerrang! dio-y una calificación de «escelente» y señaló que «la meyor manera de describilo ye como un álbum políticu».[28] Allabó la composición de les temes al dicir: «Estes son cantares que fueron tantu construyíes como escrites» y espresó que la so comparanza más cercana yera l'álbum de 1990 de Public Enemy Fear of a Black Planet.[28] Nel so reseña pa BBC Music del siguiente álbum, Living Things, Winwood referir a A Thousand Suns como «una obra tan sorprendente qu'arriesgó tol ésitu comercial que'l grupu consiguiera dende'l so álbum debú, Hybrid Theory, en 2000».[154] Dave de Sylvia de Sputnikmusic considerar «un álbum de rock fechu desaxeradamente bien» y afirmó que yera un pocu meyor que'l so predecesor, Minutes to Midnight, pero que nun llegaba al altor del so álbum debú, Hybrid Theory.[40] Irving Tan, del mesmu mediu, consideró que'l discu yera «escelente», emponderó la interpretación de Bennington y Shinoda y destacó temes como «When They Come for Me» o «Wretches and Kings». Sicasí, fixo notar que l'álbum tenía como defectos la so demoranza n'empezar verdaderamente —«pasen siete minutos y trenta segundos primero que llegue'l primer númberu en verdá memorable ["When They Come for Me"]»— y la so crudeza a la de tresmitir el so mensaxe.[25]Según The Harvard Crimson, que calificó al álbum con cuatro estrelles y media sobre cinco, «A Thousand Suns, tomáu como un tou, ye un álbum ambiciosu que va más allá de tolo que Linkin Park fixo antes. Tien senciellos prometedores, pero muncho más importante ye la so visión del trabayu como un tou».[151]

James Montgomery de MTV emponderó l'álbum y comparar col de la banda de rock alternativu Radiohead, Kid A; sostuvo que podía ser «caóticu, disonante, ambiciosu y totalmente innovador» pero qu'a diferencia d'aquel, A Thousand Suns yera más optimista.[15] Según reseñar de Examiner, Linkin Park tuvo'l méritu de nun decantase polo seguro: «Podríen fácilmente grabar un cuartu volume de Hybrid Theory y tuvieren millones de ventes, inclusive nesta dómina de descargues illegales. Qu'ellos y el llexendariu coproductor Rick Rubin escoyeren nun faer esto dicir tou». Tamién el mediu afirmó que se trata d'una rebelión «contra la xente a la que-y gustaron los trés primeros álbumes».[44] Christopher Weingarten de The Village Voice considerar «el meyor discu conceptual de rock vanguardista esmolecíu polo nuclear de 2010» y comparar con OK Computer de Radiohead.[13] David Medsker, de Esdmusic.com, dio-y trés estrelles y media sobre cinco y considerar meyor que'l so predecesor. Tamién afirmó que yera'l so álbum «más melódicu» en términos de música, el «más congoxosu» tocantes a lletres y el «más maduru» en rellación al soníu, anque caltenía «los sos raigaños de glitch».[147] Pop Culture Monster dio-y una calificación de cuatro puntos sobre cinco y afirmó: «Naide puede dicir que A Thousand Suns nun cunta una hestoria. Nesi sentíu, ye un álbum conceptual, percorrer delles temes y al rematar, lleguen a una conclusión». Amás, comentó qu'esta foi «la vegada que Linkin Park sonó más optimista», anque, pal mediu, «el problema, pa dalgunos, va ser que nun paez de Linkin Park». Per otra parte, pa la páxina, «Waiting for the End» ye «unu de los momentos más pervalibles del álbum» y «The Catalyst», un cantar na que «el puntu fundamental» ye que «suena distintu a cualquier cosa que [la banda] fixera antes».[32] Jordy Kasko en Review Rinse Repeat dio-y una calificación perfeuta y llamar una busca épica».[14] Comparar con The Dark Side of the Moon de Pink Floyd y Kid A de Radiohead na siguiente afirmación:

A Thousand Suns ye un ÁLBUM. Nun ye una coleición de cantares, nun se supón que tenga de ser escucháu asina. La banda llegó al puntu de publicar una versión d'una única tema en iTunes de 47 minutos y 56 segundos de duración. Nun ye más "álbum" so normes convencionales que Dark Side of the Moon o Kid A. Seguro, hai cantares identificables, pero pa entender o apreciar cualesquier d'elles hai que tomales nel contestu del álbum enteru.[14]
Dellos críticos compararon el conteníu de A Thousand Suns con Kid A y OK Computer de Radiohead.

Mikael Wood na revista Spin dio-y seis de diez estrelles y comentó que «contién enforma material agresivamente artificiosu»; tamién consideró que «The Messenger» yera «la tema más inesperada nesti coraxosu A Thousand Suns».[150] Leah Greenblatt de Entertainment Weekly dio-y una calificación de B y sostuvo que, por momentos, el «raru amiestu» de música que la banda exhibía en A Thousand Suns «sonaba discordante».[146] Jody Rosen de Rolling Stone calificar con trés de cinco estrelles y aseguró que la banda taba «percibiendo la direición escontra la so nueva identidá»; sicasí, definió la so habilidá pa la melodía como «obvia» y afirmó que «Wretches and Kings» sonaba como «una xenial banda de tributu a Linkin Park».[149] David Buchanan de Consequence of Sound dio al álbum una calificación de trés estrelles y media sobre cinco y dixo: «Dalgunos pueden sostener qu'esti nuevu soníu ye estravagante, una mutación total al puntu del absurdu, pero nel diseñu artísticu y los videos de la banda, la evolución promocionóse dende un principiu. Básicamente, Linkin Park siempres tuvo tres esto y agora fíxose tanxible y completu».[39] César Muela, del sitiu Cuyar Sónica, dio-y una puntuación de seis estrelles y media sobre diez y comentó qu'ensin importar la opinión, yera imposible qu'esti álbum dexara a daquién indiferente. Tamién lo consideró «una producción de gran nivel» con «bien bonos cantares y otres qu'aspiraben selo» y concluyó qu'esto lo convertía nun trabayu que podría dar muncho más de sigo» y que se quedaba a «metá de camín» por culpa de «tanta esperimentación».[45] Jason Treuen de la revista australiana The Music Network dio-y una reseña ambivalente al considerar que yera «un cambéu radical pa la banda pero tamién unu bien irregular»; sostuvo qu'anque había cantares destacaos como «The Catalyst» o «Wretches and Kings», una mayoría de les temes paecíen «esperimentos más que cantares completos».[155] Mike Diver de BBC Music espresó sentimientos atopaos sobre l'álbum, al cual calificó como «una coleición desordenada de temes, pero una qu'esguila nuevos altores».[156] Según la crítica de Hipersónica, ye un discu que «nun entra a la primera» y esixe ser escucháu con aselu y ensin prexuicios por cuenta del so calter esperimental. Pal sitiu, los cantares «más convencionales» y con «esi estilu tan marcáu que tien Linkin Park» yeren «Burning In The Skies», «Waiting for the End» y «Blackout». A la fin de reseñar, dio-y una calificación de siete y comentó que yera bonu qu'un grupu tratara de «apurrir daqué distintu a la so carrera» y arriesgárase con un planteamientu bastante distante de la so zona de confort».[24] Pela so parte, Rock Sound coincidió nestos planteos, dio-y la mesma calificación y amás dixo que se trataba d'un discu raru».[43]

Per otru llau, el sitiu Antiquiet refiertó l'álbum, al cual calificó como una farsa melodramática» y un desorde mecanizado de sentimentalismu», y concluyó que «la coleición de 15 cantares nun ye pa nada convincente como exhortación al llevantamientu y l'activismu».[157] Simon Milburn, de The Metal Forge, dio-y una puntuación de dos sobre diez y comentó que los fanes solo mercaríen el discu pol nome de la banda y depués penaríense. Tamién afirmó que nun había nada memorable nél nin nenguna tema que sobresaliera; sostuvo qu'a los cantares faltába-yos 039;'hooks, riffs y melodía», coses básiques por que «daqué pegue na to cabeza» y que l'álbum yera «nidiu, maneru y sosu hasta'l puntu d'aburrir la mayor parte del tiempu». De toes formes, consideró bien llograos dellos momentos de «Robot Boy» y «Waiting for the End».[152] Nel so reseña p'Allmusic, Stephen Thomas Erlewine xulgó que'l discu yera una «clara continuación» del so predecesor; almiró a la banda pola so decisión de «camudar l'agresión por contemplación» pero señaló que «el problema ye que los nidios ritmos, riffs y raps de A Thousand Suns acaben siendo monocromáticos».[144] Shakefire.com dio-y una calificación de D+ y comentó que «sería fácil dormise col 90 % del álbum» y que yera «cuasi como si Mike tuviera fartu de cantar rap y Chester, de glayar, asina que decidieron ponese d'alcuerdu y cantar con desinterés».[158] Jim Farber de Daily News dio-y una estrella de cinco y sorrayó que «non menos de 15 cortes atropar nos afechos 47 minutos de duración del CD, la mayoría d'ellos fragmentos, o con mayor exactitú, non sequiturs musicales».[148] Jamie Primack escribió nel periódicu The Badger Herald que «hai a lo menos cinco tarrezas de rellenu que nun contienen más que ruiu y fragmentos de soníu [y] los cantares completos nun son particularmente atrevíes o interesantes».[159]

El baxista Dave Farrell comentó nuna entrevista qu'a los siguidores costaríalos trabayu ver qué faer col álbum.

Al igual que los críticos, los siguidores de la banda estremar con A Thousand Suns y los primeros síntomes d'esta situación llegaron cola publicación de «The Catalyst». MTV realizó una encuesta pa midir de qué manera recibíen el cantar y, anque una mayoría amosábase positiva, otra gran cantidá taba descontenta.[160] Los fanes entós opinaron sobre'l nuevu soníu; James Montgomery de MTV incluyó una seleición de comentarios estrayíos del alderique na encuesta y resumió que «mientres dellos siguidores de LP emponderaron a la banda (y al videu de "Catalyst") por ampliar les sos llendes, otros taben daqué amoriaos (o inclusive esmolecíos) pola nuevu direición».[160][161] Sara Ferrer de Orange County Reloaded indicó nel so reseña que'l discu estremara les opiniones d'oyentes y críticos en «grupos de tómalo o déxalo».[162] Montgomery espresó un paecer similar al dicir que «alternativamente emocionó y menguó» el númberu d'almiradores de la banda dada la so «vasta estensión musical».[163] David Medsker mentó sobre esta dicotomía ente'l so trabayu debú y A Thousand Suns: «Al curtiu plazu, van perder más siguidores de los que van ganar con este, pero nun caben duldes de cuál va tener una duración mayor».[147]

Nuna entrevista con MTV anterior a la publicación del discu, el baxista Dave Farrell comentó: «Sabemos que [l'álbum] va ser distintu y si los siguidores esperen un Hybrid Theory o un Meteora, van sorprendese. Tomará-yos tiempu entendelo y ver qué faer con él».[3] Con conceutos similares, Chester Bennington afirmó que debíu al soníu pol cual la banda yera conocida —«un amiestu de rap y heavy metal»—, resultaba «virtualmente imposible» satisfaer a tolos sos almiradores por igual.[31] Tamién comentó: «[A Thousand Suns] yera daqué que sabíamos ensin dulda que la xente diba tener qu'asimilar y superar el fechu de que nun yera lo qu'esperaben».[132] De toes formes, espresó que se sentíen perbién al nun esmolecese polo que pensaren los demás y que, per primer vegada nes sos carreres, sabíen lo qu'en verdá significaba eso.[132] Mike Shinoda tamién compartió los sos pensamientos sobre la receición estremada de los fanes nel so sitiu web oficial; estimó a les persones qu'aceptaron l'álbum y defendióse de les crítiques emitíes polos detractores de A Thousand Suns.[164] Sostuvo que dende faía cuasi un añu y mediu tomaren la decisión consciente» de llevar la so música «per un nuevu camín», que predixeren que «el llanzamientu del álbum sería incendiariu» y que «la nueva direición sería bienvenida por dalgunos y aguantada fervientemente por otros». Per otra parte, usó una alegoría d'un padre que siempres s'afaitaba'l vellu facial y qu'al volver con barba d'un viaxe'l so fíu nun lu reconoz, pa ejemplificar lo que dellos de los sos almiradores sentíen con esti cambéu. Concluyó diciendo que'l verdaderu Linkin Park siguía ellí y que la so intención yera idéntica a la del pasáu: «Nel estudiu, tamos constantemente buscando nuevos soníos que nos emocionen ya inspírennos».[164] Puesto que'l discu fuera una innovación bien grande, consideró que foi un ésitu y que yera más importante «espandir les posibilidaes de lo que la banda podía faer» que la cantidá de ventes.[165] Per otru llau, el coproductor Rick Rubin cuntó que reproduxera l'álbum pa xente a la que nun-y gustaba Linkin Park y que, aun así, esfrutar. Amás comentó que'l discu acabaría siendo queríu polos siguidores, que-y tomaría un tiempu a «la xente que-y gustará esto'l saber que-yos gusta» y qu'estos seríen aquellos «de mente abierta que crecieron cola banda».[31]

Reconocencies[editar | editar la fonte]

L'álbum recibió numberoses reconocencies y nominaciones en 2010 y 2011. La revista Kerrang! escoyó a A Thousand Suns como'l decimonovenu meyor álbum de 2010.[166] Per otru llau, James Montgomery de MTV nomar el ventenu meyor álbum de dichu añu, referir a él como «el discu de rock más ambiciosu del añu» y que nun se podía negar «l'escuru y trupu poder que tien».[163] En 2011, nos MTV Video Music Awards Japan, A Thousand Suns foi nomáu a meyor álbum del añu, ente que «The Catalyst» dir a meyor videu de grupu y a meyor videu de rock.[167] El discu tamién recibió dos nominaciones a los Billboard Music Awards, les de meyor álbum de rock y meyor álbum alternativu; «Waiting for the End», pel so llau, foi nomada como meyor cantar alternativu.[168] El so videu musical tuvo nomáu na categoría de meyores efeutos especiales nos MTV Video Music Awards;[169] la banda ganó'l premiu al meyor grupu internacional de rock o música alternativa nos premios ECHO.[170] «Blackout» recibió una reconocencia al meyor cantar nun videoxuegu nos MTV Video Game Awards por apaecer en FIFA 11.[56] «Waiting for the End», amás, foi nomada a meyor cantar de rock y Linkin Park, a meyor grupu de rock nos Teen Choice Awards.[171][172]

Llista de cantares[editar | editar la fonte]

NᵘTítuluDuración
1.«The Requiem»2:01
2.«The Radiance» (presenta un discursu de Robert Oppenheimer)0:57
3.«Burning in the Skies»4:13
4.«Empty Spaces»0:18
5.«When They Come for Me»4:55
6.«Robot Boy»4:28
7.«Xornada Del Muertu»1:34
8.«Waiting for the End»3:51
9.«Blackout»4:39
10.«Wretches and Kings» (inclúi'l discursu de Mario Savio «Cuerpu y alma pa parar la máquina»)4:15
11.«Wisdom, Justice, and Love» (presenta un discursu de Martin Luther King)1:38
12.«Iridescent»4:56
13.«Fallout»1:23
14.«The Catalyst»5:39
15.«The Messenger»3:01
NᵘTítuluDuración
16.«The Catalyst (remezcla de «NoBraiN»)»4:22
NᵘTítuluDuración
16.«New Estrema» (En direutu nel Terra Vibe Park n'Atenes el 21 de xunetu de 2009)4:54
NᵘTítuluDuración
16.«Blackbirds» (Cantar de 8-Bit Rebellion!)3:21
17.«The Catalyst»4:43
18.«Waiting for the End»3:54
NᵘTítuluDuración
16.«New Estrema»4:35
17.«Waiting for the End»4:04
18.«Breaking the Habit»4:00
19.«The Catalyst»5:57
20.«In the End»3:48
21.«What I've Done»3:32
NᵘTítuluDuración
1.«Meeting of A Thousand Suns» (Rellátase cómo foi fechu l'álbum)29:46
NᵘTítuluDuración
1.«The Requiem»1:38
2.«Wretches and Kings»4:25
3.«Papercut»3:18
4.«New Estrema»4:31
5.«Faint»4:08
6.«Empty Spaces/When They Come for Me»5:31
7.«Waiting for the End»3:53
8.«Iridescent»5:02
9.«Numb»3:11
10.«The Radiance» (versión en pianu)1:50
11.«Breaking the Habit»3:59
12.«Shadow of the Day»5:15
13.«Fallout»1:25
14.«The Catalyst»6:10
15.«The Messenger»3:41
16.«In the End»3:29
17.«What I've Done»3:32
18.«Bleed It Out/A Place for My Head»5:06
Duración total:70:04

Conteníu adicional na versión de iTunes[editar | editar la fonte]

La edición de luxu puesta a la venta al traviés d'iTunes. Inclúi, amás de ciertes pistes adicionales, una serie d'archivos multimedia:

  • Venti fotografies de la banda nel estudiu.
  • Un documental de trenta minutos alrodiu de cómo se fixo A Thousand Suns.
  • Visualizadores de Linkin Park.
  • Un acertijo con un códigu secretu.
  • El videu musical de «The Catalyst».
  • «Blackbirds», un cantar presente nel so videoxuegu Linkin Park: 8 Bit Rebellion!.[178]

A Thousand Suns – Live Around the World[editar | editar la fonte]

A Thousand Suns – Live Around the World ye un álbum en direutu llanzáu en 2012 que contién versiones en direuto de diez de los cantares de A Thousand Suns; estes temes fueron grabaos en delles ciudaes ente 2010 y 2011. Justin Farrar, del sitiu web Rhapsody, llamentó que «Robot Boy» nun s'atopara nel discu y comentó que pue que non se trate de material d'estadiu necesariamente, pero la tema de cuatro minutos ye per lloñe unu de los intentos más interesantes del grupu nel rock electrónicu con tintes de ambient».[179]

Llista de temes[editar | editar la fonte]

NᵘTítuluDuración
1.«The Requiem» (en Londres, en 2010)2:30
2.«Burning in the Skies» (en Hamburgo, en 2011)4:12
3.«When They Come for Me» (en París, en 2010)5:06
4.«Xornada Del Muertu» (en Hamburgo, en 2011)1:50
5.«Waiting for the End» (en Berlín, en 2010)3:56
6.«Blackout» (en Hamburgo, en 2011)4:34
7.«Wretches and Kings» (en Las Vegas, en 2011)3:54
8.«Iridescent» (en París, en 2010)4:58
9.«The Catalyst» (en París, en 2010)5:54
10.«The Messenger» (en Las Vegas, en 2011)3:53

Creitos[editar | editar la fonte]

Linkin Park
Samples
  • Martin Luther King – Discursu «Más allá de Vietnam: un tiempu pa romper el silenciu» («Wisdom, Justice, and Love»).
  • Robert Oppenheimer – entrevistáu – («The Radiance»).
  • Mario Savio – Discursu «Cuerpu y alma pa parar la máquina» – («Wretches and Kings»).
Producción
  • Rick Rubin – productor.
  • Mike Shinoda – productor, inxenieru de soníu, direutor creativu, Pro Tools.
  • Neal Avron – entemez.
  • Kymm Britton – publicidá.
  • Anton Brooks – publicidá.
  • Lindsay Chase – coordinación de la producción.
  • Brad Delson – Pro Tools.
  • Ryan DeMarti – coordinación de la producción, A&R.
  • Nicolas Fournier – asistente.
  • Joe Hahn – direutor creativu.
  • Jerry Johnson – téunicu de percusión.
  • Tema Joseph – A&R.
  • Frank Maddocks – direición artística, diseñu, direutor creativu.
  • Ethan Mates – inxenieru de soníu, Pro Tools.
  • Vlado Meller – masterización.
  • Josh Newell – inxenieru, Pro Tools.
  • Czeslaw «NoBraiN» Sakowski – programación.
  • Mark Santangelo – asistente
  • Peter Standish – mercadotecnia
  • Josh Vanover – portada, direutor creativu *

Ellen Wakayama – direutora creativa.

  • Tom Whalley – A&R

Fonte: Allmusic.[181]

Posición nes llistes y certificaciones[editar | editar la fonte]

Llistes[editar | editar la fonte]

Llista (2010) Posición más alta
Bandera de Australia Australia (ARIA Charts)[141] 1
Bandera de Austria Austria (Austria Albums Top 75)[182] 1
 Bélxica (Belgian Albums Chart)[183] 2
 Bélxica (Belgian Albums Chart)[183] 4
 Canadá (Canadian Albums Chart)[135] 1
 Dinamarca (Danish Albums Chart)[184] 2
 Finlandia (Finnish Albums Chart)[185] 6
 Francia (French Albums Chart)[186] 4
Alemaña (German Albums Chart)[187] 1
Grecia (Greek Albums Chart)[188] 2
Bandera d'Hungría Hungría (Hungarian Albums Chart)[189] 3
 Irlanda (Irish Albums Chart)[190] 3
 Xapón (Japanese Albums Chart) 2
 Países Baxos (Netherlands Albums Chart)[191] 7
 Nueva Zelanda (New Zealand Albums Chart)[192] 1
Noruega (Norwegian Albums Chart)[193] 4
 Polonia (ZPAV)[194] 2
 Portugal (Portuguese Albums Chart)[195] 1
 Rusia (Russian Albums Chart)[196] 3
 España (Promusicae)[197] 3
 Suecia (Swedish Albums Chart)[198] 5
 Suiza (Swiss Albums Chart)[199] 1
Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu (UK Albums Chart)[138] 2
 Estaos Xuníos d'América (Billboard 200)[80] 1
 Estaos Xuníos d'América (Billboard Top Alternative Albums)[80] 1
 Estaos Xuníos d'América (Billboard Top Hard Rock Albums)[80] 1
 Estaos Xuníos d'América (Billboard Top Rock Albums)[80] 1
 Estaos Xuníos d'América (Billboard Top Digital Albums)[80] 1

Certificaciones[editar | editar la fonte]

País Asociación Certificación
Bandera de Australia Australia ARIA Platín[142]
Bandera de Austria Austria IFPI Oru[200]
Bandera de Brasil Brasil ABPD Oru[201]
 Canadá CRIA Platín[136]
 Finlandia ÄKT/IFPI Oru[202]
Oriente Próximu IFPI Oru[203]
Alemaña BVMI 3x Oru[204]
 Irlanda IRMA Oru[205]
 Italia FIMI Oru[206]
 Xapón RIAJ Oru[207]
 Rusia NFPP Platín[208]
 Suiza IFPI Oro[209]
Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu BPI Oru[139]
 Estaos Xuníos d'América RIAA Oru[84]

Llistes de fin d'añu[editar | editar la fonte]

Senciellos[editar | editar la fonte]

Añu Cantar Máxima posición nes llistes
US[83] US
Alt.
[83] 		US
Rock
[83] 		AUS
[107] 		NZL
[221] 		UK
[222] 		UK
Rock
[223] 		AUT
[93] 		BEL
(FL)
[94] 		BEL
(VA)
[224] 		FIN
[225] 		FRA
[226] 		GER
[95] 		ITA
[227] 		IRL
[228] 		NLD
[229] 		POR
[230] 		SWE
[231] 		SWI
[232]
2010 «The Catalyst» (Oru)[84] 27 1 1 33 27 40 1 18 56 44 — — 11 — — 95 27 31 29
«Waiting for the End» (Oru)[84] 42 1 2 — — 90 3 34 70 — — — 29 — — — 26 — 58
2011 «Burning in the Skies» — — — — — — 16 35 — — — — 43 — — — 35 — 41
«Iridescent» 81 19 29 39 — 93 2 52 — 70 — — 46 — — — — — 69

Otros cantares nes llistes[editar | editar la fonte]

Añu Cantar Posición más alta
US[83] US
Alt.
[83] 		US
Rock
[83] 		AUS
[107] 		NZL
[221] 		UK
[222] 		UK
Rock
[223] 		AUT
[93] 		BEL
(FL)
[94] 		BEL
(VA)
[224] 		FIN
[225] 		FRA
[226] 		GER
[95] 		ITA
[227] 		IRL
[228] 		NLD
[229] 		POR
[230] 		SWE
[231] 		SWI
[232]
2010 «Blackbirds» — — — — — — 21 — — — — — — — — — — — —
«Blackout» — — — — — — 28 — — — — — — — — — — — —

Llanzamientos[editar | editar la fonte]

Rexón Fecha Formatu
Bandera d'Hungría Hungría[233] 9 de setiembre de 2010 CD, Descarga dixital, DVD, LP, Edición especial «Gunpla»(en Xapón)
Alemaña
Bandera de Austria Austria
 Suiza[48] 		10 de setiembre de 2010
 Polonia[234] 13 de setiembre de 2010
 Estaos Xuníos d'América[49][47] 14 de setiembre de 2010
 Xapón[173][235][236] 15 de setiembre de 2010
29 de setiembre de 2010
24 de payares de 2010

Referencies[editar | editar la fonte]

Notes
  1. ↑ En sánscritu: divi surya-sahasrasya bhaved yugapad utthita yadi bhah sadrishi sa syad bhasas tasya mahatmanah (capítulu XI, versu 12).[16] Nel capítulu XI de dichu llibru, Arjuna píde-y a Krishna que-y revele'l so forma cósmica y que s'amuese en tou la so rellumanza; la deidá apuerta y el so compañeru asustar al ver toles coses del Universu conteníes nél. La comparanza de Krishna cola rellumanza de mil soles ye la forma en que'l narrador del testu representa la medrana inimaxinable pa los mortales al ver la forma de Dios d'esta manera.[16]
  2. ↑ Según Alex Wellerstein, historiador especializáu n'armes y secretismos nucleares y profesor nel Stevens Institute of Technology de Nueva Jersey, Oppenheimer utilizó estes frases pa dar cuenta del so plasmu pola muerte que provocaba la bomba, identificándose con Arjuna, medrosu ante'l «memento mori más impresionante del mundu».[19][20]
  3. ↑ Toles pistes adicionales vienen de una grabación en direutu llevada a cabu en Madrid, na Puerta d'Alcalá, por cuenta de la ceremonia de los MTV Europe Music Awards 2010.[175]
Cites
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Montgomery, James (14 de setiembre de 2010). «Linkin Park's A Thousand Suns Leaves The Past Behind» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Harris, Chris (7 de payares de 2008). «Linkin Park Are Writing 'Delicious' Concept Album To Follow Minutes To Midnight» (inglés). MTV. Viacom. Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'agostu de 2010. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
  3. ↑ 3,0 3,1 Montgomery, James (12 d'agostu de 2010). «Linkin Park Say New Single 'The Catalyst' Is 'A Risk, But Worth It'» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
  4. ↑ Montgomery, James (15 de setiembre de 2010). «Linkin Park Bury A Thousand Suns 'Concept Record' Talk» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  5. ↑ 5,0 5,1 Graff, Gary (22 de mayu de 2009). «Linkin Park Hard At Work On Next Album» (inglés). Prometheus Global MediaBillboard. Archiváu dende l'orixinal, el 17 de marzu de 2013. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
  6. ↑ 6,0 6,1 Montgomery, James (26 d'ochobre de 2009). «Linkin Park Album Will Be 'Grandiose Insanity,' Chester Bennington Says» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
  7. ↑ 7,0 7,1 Kreps, Daniel (26 de mayu de 2009). «Linkin Park Cooking Up Genre-Busting Album for 2010» (inglés). Wenner MediaRolling Stone. Consultáu'l 4 de payares de 2013.
  8. ↑ Wood, Mikael (9 de xunetu de 2010). «Linkin Park On New Album 'A Thousand Suns,' Tour» (inglés). Wenner MediaRolling Stone. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
  9. ↑ «Linkin Park Releases 'A Thousand Suns' Recorded at NRG Studios» (inglés). NRG Recording Studios (14 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 29 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Thomas, Rich (22 de setiembre de 2010). «Linkin Park's Mike Shinoda talks about the making of A Thousand Suns» (inglés). Examiner. Consultáu'l 2 de xineru de 2015.
  11. ↑ 11,0 11,1 Bond, Tracey (14 de setiembre de 2010). «Linkin Park back after long delay» (inglés). stuff.co.nz. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
  12. ↑ Carle, Chris (22 de xunu de 2009). «Linkin Park's Mike Shinoda» (inglés). IGN. IGN Entertainment. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de xunu de 2009. Consultáu'l 4 de payares de 2013.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Weingarten, Christopher (13 d'ochobre de 2010). «Linkin Park Made Their OK Computer» (inglés). Village Voice MediaThe Village Voice. Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 25 d'avientu de 2014.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Kasko, Jordy (10 de setiembre de 2010). «Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de setiembre de 2010. Consultáu'l 25 d'avientu de 2014.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Montgomery, James (31 d'agostu de 2010). «Linkin Park's A Thousand Suns: Kid A, All Grown Up?» (inglés). MTV. Viacom. Archiváu dende l'orixinal, el 3 de setiembre de 2010. Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  16. ↑ 16,0 16,1 Sw. Prabhupada (1991). El Bhagavad Gita tal como ye. Bhaktivedanta, páx. 530. ISBN 950-9439-00-2.
  17. ↑ «Linkin Park Premiere 'The Catalyst' on MTV!» (inglés). hMTV. Viacom (16 d'agostu de 2010). Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  18. ↑ Hijiya, James A.. «The Gita of J. Robert Oppenheimer» (inglés). Proceedings of the American Philosophy Society. Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2013. Consultáu'l 10 de xunetu de 2015.
  19. ↑ Wellerstein, Alex (23 de mayu de 2014). «Oppenheimer and the Gita» (inglés). Restricted Data. Consultáu'l 10 de xunetu de 2015.
  20. ↑ «Alex Wellerstein - Historien of Science» (inglés). Atomic Heritage Foundation. Consultáu'l 26 de xunetu de 2015.
  21. ↑ 21,0 21,1 «Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Discogs. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  22. ↑ «Linkin Park - A Thousand Suns». CoverLib.com (10 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xunetu de 2015. Consultáu'l 15 de xunetu de 2015. «Llibretu del álbum, vease la imaxe 4.»
  23. ↑ Cuéllar, Manuel (7 de payares de 2010). «Los premios de MTV enllenen Madrid del glamour más vendible». Consultáu'l 13 de xunetu de 2015.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 «viaxe-dificil-de-escaecer/ Linkin Park - A Thousand Suns: un viaxe difícil d'escaecer». Hipersónica (1 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 14 de xunetu de 2015.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 25,6 Tan, Irving (17 de setiembre de 2010). «Linkin Park - A Thousand Suns» (inglés). Sputnik Music. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes suicidegirls
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 «Linkin Park pay homage to Public Enemy on new album» (inglés) (6 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de setiembre de 2010. Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 28,3 Winwood, Ian (8 de setiembre de 2010). «Linkin Park Bring the Noise and the Message on Impressive Fourth Album» (n'inglés). Kerrang! (Grupu Bauer Media). http://www.lpassociation.com/gallery/d/29039-3/LPAKerrangReviewATS.jpg. Consultáu'l 26 d'avientu de 2014. 
  29. ↑ «Linkin Park ft. Chuck D – Wretches & Kings (HavocNdeeD Remix)» (inglés). The Hip Hop Update (2 de xunu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 23 de xunu de 2011. Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  30. ↑ HavocNdeeD (15 de xunu de 2011). «Linkin Park - Wretches & Kings (HavocNdeeD VIP RemiX 2.5 ft. Chuck D of Public Enemy)» (inglés). SoundCloud. Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 «Linkin Park Says 'A Thousand Suns' Is Like 'A Musical Drug'» (inglés). Billboard (30 de setiembre de 2010). Consultáu'l 14 de xunetu de 2015.
  32. ↑ 32,00 32,01 32,02 32,03 32,04 32,05 32,06 32,07 32,08 32,09 32,10 «Linkin Park – A Thousand Suns Review» (inglés). Pop Culture Monster (30 de setiembre de 2010). Consultáu'l 10 de xunetu de 2015.
  33. ↑ Provéndola, Juan Ignacio (8 d'ochobre de 2010). «La nueche que vieno Linkin Park». Rolling Stone Arxentina. Consultáu'l 31 d'avientu de 2014.
  34. ↑ McNamara, Colin (17 de setiembre de 2010). «Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Reflections of Darkness. Consultáu'l 26 d'avientu de 2014.
  35. ↑ Greenblatt, Leah (16 de setiembre de 2010). «A Thousand Suns Review» (inglés). Entertainment Weekly. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  36. ↑ «Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Kill Your Stereo. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  37. ↑ 37,0 37,1 «Linkin Park, "A Thousand Suns"» (inglés). Billboard. Prometheus Global Media (17 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 1 de xunetu de 2013. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  38. ↑ 38,0 38,1 Bosso, Joe (24 de payares de 2010). «Linkin Park's Brad Delson on the new album A Thousand Suns» (inglés). MusicRadar. Consultáu'l 31 d'avientu de 2014.
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 Buchanan, David (28 de setiembre de 2010). «Linkin Park A Thousand Suns Review» (inglés). Consequence of Sound. Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  40. ↑ 40,0 40,1 40,2 De Sylvia, Dave (6 de setiembre de 2010). «Linkin Park - A Thousand Suns» (inglés). Sputnikmusic. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  41. ↑ Linkin Park (25 de setiembre de 2011). «Iridescent Gang Vocals» (inglés). Canal oficial de YouTube de Linkin Park. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  42. ↑ Papadatos, Markos (19 d'agostu de 2014). «Review: Linkin Park electrifies Jones Beach, New York on Carnivores tour» (inglés). Digital Journal. Consultáu'l 31 d'avientu de 2014.
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 Walker, Jen (13 de setiembre de 2010). «Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Rock Sound. Archiváu dende l'orixinal, el 16 de setiembre de 2010. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 «Linkin Park - 'A Thousand Suns' Album Review» (inglés). Examiner (14 de setiembre de 2010). Consultáu'l 1 de xineru de 2015.
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 45,3 Muela, César (22 de setiembre de 2010). «Reseña: Linkin Park – A Thousand Suns». Cuyar Sónica. Consultáu'l 2 de xineru de 2015.
  46. ↑ 46,0 46,1 Gaedeke, Emma (8 d'ochobre de 2010). «Linkin Park's 'Waiting for the End' Shows New Beginning» (inglés). Billboard. Archiváu dende l'orixinal, el 31 d'agostu de 2014. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 «A Thousand Suns» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de marzu de 2015. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  48. ↑ 48,0 48,1 Ruehmer, Adam (9 de setiembre de 2010). «A Thousand Suns Out Tomorrow in Germany, Austria & Switzerland» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de xineru de 2013. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  49. ↑ 49,0 49,1 Shinoda, Mike (13 de setiembre de 2010). «A Thousand Suns Out Now» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 17 de setiembre de 2010. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  50. ↑ 50,0 50,1 50,2 50,3 «Linkin Park vuelve en septiembre» (27 de xunetu de 2010). Consultáu'l 13 de xunetu de 2015.
  51. ↑ 51,0 51,1 Hahn, Joe (27 de xunetu de 2010). «"THE CATALYST" IN MEDAL OF HONOR» (inglés). LinkinPark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunetu de 2010. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  52. ↑ 52,0 52,1 Snider, Mike (27 de xunetu de 2010). «Linkin Park links up with EA for 'Medal of Honor'» (inglés). USA Today. Garrett Co. Inc.. Consultáu'l 1 de payares de 2013.
  53. ↑ «Gundam.Info: Official Announcement of Mobile Suit Gundam: Estreme Versus theme song by Linkin Park» (xaponés). Archiváu dende l'orixinal, el 23 de payares de 2010. Consultáu'l 18 de payares de 2010.
  54. ↑ Shinoda, Mike (23 de payares de 2010). «Linkin Park Gundam Collector's Edition, Available Tomorrow» (inglés). mikeshinoda.com (sitiu oficial de Mike Shinoda). Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'agostu de 2014. Consultáu'l 2 de xineru de 2015.
  55. ↑ «Linkin Park Rock Album to Bundle Gundam Plastic Model» (inglés). Anime News Network (14 de setiembre de 2010). Consultáu'l 2 de xineru de 2015.
  56. ↑ 56,0 56,1 «Meyor Cantar nun Videoxuegu editorial=MTV». Archiváu dende l'orixinal, el 13 de xunetu de 2015. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  57. ↑ «Test – FIFA 11» (inglés). Casual Mania. Bignside Entertainment (12 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 4 de marzu de 2011.
  58. ↑ Dawson, Greg (14 de setiembre de 2010). «Review – Linkin Park Revenge Visually Stunning» (inglés). Level Up News. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  59. ↑ Ruehmer, Adam (15 de setiembre de 2011). «Linkin Park Revenge Out Now» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 25 d'avientu de 2010. Consultáu'l 1 de payares de 2013.
  60. ↑ Ngo, Tom (7 d'ochobre de 2010). «"EA Sports MMA" Trailer Featuring Linkin Park» (inglés). 5th Round. Consultáu'l 1 de payares de 2013.
  61. ↑ 61,0 61,1 61,2 «Exclusive Downloadable Tracks From Linkin Park's Chart-Topping New Album, A Thousand Suns, Coming to Both Guitar Hero®: Warriors of Rock and DJ Hero® 2» (inglés). Activision (14 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 1 de payares de 2013.
  62. ↑ «Exclusive Downloadable Tracks From Linkin Park's Chart-Topping New Album, A Thousand Suns, Coming to Both Guitar Hero(R): Warriors of Rock and DJ Hero(R) 2». Activision. Archiváu dende l'orixinal, el 19 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2010.
  63. ↑ Harmonix (7 de xineru de 2011). «Linkin Park Fan Favorites Come to Rock Band» (inglés). RockBand.com. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xineru de 2011. Consultáu'l 1 de payares de 2013.
  64. ↑ 64,0 64,1 Shinoda, Mike (5 de marzu de 2011). «A THOUSAND SUNS +» (inglés). linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de marzu de 2011. Consultáu'l 1 de payares de 2013.
  65. ↑ 65,0 65,1 Milburn, Simon (6 de xunu de 2011). «[http://www.themetalforge.com/reviews/3335 Linkin Park A Thousand Suns+Live in Madrid (CD/DVD Re-issue)]» (inglés). The Metal Forge. Consultáu'l 4 de xineru de 2015.
  66. ↑ 66,0 66,1 «LINKIN PARK's MIKE SHINODA Talks New Album With O.K.'s ABSOLUTE RADIO» (inglés). Blabbermouth.net (28 d'agostu de 2010). Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  67. ↑ 67,0 67,1 Shinoda, Mike (8 de xunetu de 2010). «NEW ALBUM, "A THOUSAND SUNS," OUT SEPTEMBER 14» (inglés). mikeshinoda.com. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'abril de 2012. Consultáu'l 2 de payares de 2013.
  68. ↑ 68,0 68,1 Fisher, Jason (8 de xunetu de 2010). «The Gauntlet – Linkin Park announce release date» (inglés). thegauntlet.com. Consultáu'l 2 de payares de 2013.
  69. ↑ 69,0 69,1 69,2 (2012) he Art of Community: Building the New Age of Participation (n'inglés). O'Reilly Media, Inc, páx. 448. ISBN 1449312063. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  70. ↑ Shinoda, Mike (31 de xunetu de 2010). «LINKIN PARK FEATURING YOU MySpace finalists and video» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  71. ↑ «LINKIN PARK - A THOUSAND SUNS» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 31 de xunetu de 2010. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  72. ↑ Ruehmer, Adam (26 d'agostu de 2010). «Germany, Austria & Switzerland: Single CD & Digital Release "The Catalyst"» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 29 d'agostu de 2010. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  73. ↑ Shinoda, Mike (30 de xunetu de 2010). «Linkin Park Featuring You Winner Announced» (inglés). WordPress. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'avientu de 2011. Consultáu'l 2 de payares de 2013.
  74. ↑ 74,0 74,1 «GRAMMY AWARD WINNING BAND LINKIN PARK GIVE INAUGURAL PERFORMANCE at BEST BUY THEATER ON SEPTEMBER 14» (inglés). Best Buy. Consultáu'l 2 de payares de 2013.
  75. ↑ «Czeslaw Sakowski Discography» (inglés). Discogs. Consultáu'l 3 de payares de 2011.
  76. ↑ 76,0 76,1 76,2 Vick, Megan (26 d'agostu de 2010). «Linkin Park Plays With Gas In 'The Catalyst' Videu». Billboard. Prometheus Global Media. Archiváu dende l'orixinal, el 23 de xunu de 2013. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  77. ↑ Montgomery, James (31 d'agostu de 2010). «Linkin Park Will Perform 'The Catalyst' At 2010 VMAs» (inglés). MTV. Viacom. Archiváu dende l'orixinal, el 1 de setiembre de 2010. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  78. ↑ «Linkin Park Get Cosmic For VMA Performance». MTV. Viacom (12 de setiembre de 2010). Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  79. ↑ Kaufman, Gil (31 d'agostu de 2010). «Live Review Go Inside Linkin Park's Secret VMA Rehearsal!» (inglés). MTV. Viacom. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de setiembre de 2010. Consultáu'l 3 de payares de 2013. «But just in case they weren't sure, watching them chant “God bless us everyone” against a night sky that looked like heaven is proof that not only are the at the top of the game, they're on top of the world.»
  80. ↑ 80,00 80,01 80,02 80,03 80,04 80,05 80,06 80,07 80,08 80,09 80,10 80,11 «Linkin Park Awards» (inglés). Allmusic. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  81. ↑ 81,0 81,1 «2010 Top 40 Rock & Metal Singles Archive 18th September 2010» (inglés). UK Rock Chart. BBC. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  82. ↑ «2010 Top 40 Rock & Metal Singles Archive 9th October 2010» (inglés). UR Rock Chart. BBC. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  83. ↑ 83,0 83,1 83,2 83,3 83,4 83,5 83,6 83,7 «"The Catalyst" Chart History» (inglés). Billboard. Prometheus Global Media. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xunu de 2013. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  84. ↑ 84,0 84,1 84,2 84,3 84,4 84,5 «RIAA Certifications» (inglés). Recording Industry Association of America. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de marzu de 2012. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  85. ↑ Bennington, Chester (2 de setiembre de 2010). «Wretches & Kings» (inglés). LinkinPark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 6 de setiembre de 2010. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  86. ↑ Sciarretto, Amy (12 de setiembre de 2010). «Linkin Park, 'Waiting for the End' and 'Blackout' – New Songs» (inglés). Noisecreep. AOL. Archiváu dende l'orixinal, el 12 de setiembre de 2010. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  87. ↑ «A Thousand Suns: The Full Experience MySpace Premiere» (inglés). Linkinpark.com (12 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 14 de setiembre de 2010. Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  88. ↑ «Evanescence, Linkin Park And Cure On Underworld: Awakening Soundtrack» (inglés). NME. IPC Media (29 d'avientu de 2011). Consultáu'l 3 de payares de 2013.
  89. ↑ Linkin Park. «"Waiting for the End" - Linkin Park Discography» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 23 de xineru de 2011. Consultáu'l 4 de payares de 2013.
  90. ↑ Montgomery, James (4 d'ochobre de 2010). «Linkin Park's 'Waiting For The End' Videu: Watch A Preview!» (inglés). MTV. Viacom. Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 4 de payares de 2013.
  91. ↑ Linkin Park (6 de febreru de 2011). «LP on SNL» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 13 de febreru de 2011. Consultáu'l 4 de payares de 2013.
  92. ↑ «Twitter / Linkin Park: #WaitingForTheEnd will be» (inglés). Twitter (14 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 4 de payares de 2013.
  93. ↑ 93,0 93,1 93,2 «LINKIN PARK - WAITING FOR THE END (SONG)» (inglés). Australian Charts. Consultáu'l 5 de payares de 2013.
  94. ↑ 94,0 94,1 94,2 «Ultratop.be» (inglés). Ultratop. Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 5 de payares de 2013.
  95. ↑ 95,0 95,1 95,2 «Chartverfolgung / Linkin Park / Single» (alemán). PhonoNet. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 5 de payares de 2013.
  96. ↑ Trust, Gary (28 d'avientu de 2010). «Linkin Park Logs 10th Alternative Songs No. 1» (inglés). Billboard. Archiváu dende l'orixinal, el 1 de mayu de 2013. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  97. ↑ Shinoda, Mike (24 de febreru de 2011). «Burning In The Skies Videu Premiere» (inglés). WordPress. Archiváu dende l'orixinal, el 1 de xineru de 2012. Consultáu'l 5 de payares de 2013.
  98. ↑ «Linkin Park announce new single 'Burning In The Skies'» (inglés). Music-News.com. Publishing Group Network (21 de xineru de 2011). Consultáu'l 5 de payares de 2013.
  99. ↑ «Burning in the Skies» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de marzu de 2015. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  100. ↑ Cabey, Khareem (23 de febreru de 2011). «Linkin Park 'Burning in the Skies'» (inglés). CMV Live. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de febreru de 2011. Consultáu'l 5 de payares de 2013.
  101. ↑ 101,0 101,1 «ACharts» (inglés). Ö3 Austria Top 40. Consultáu'l 5 de payares de 2013.
  102. ↑ Shinoda, Mike (13 d'abril de 2011). «Iridescent: Transformers 3 Single» (inglés). Linkinpark.com. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'abril de 2011. Consultáu'l 6 de payares de 2013.
  103. ↑ Minichino, Nick (31 de mayu de 2011). «Sneak Peek: Linkin Park Transforms in “Iridescent”» (inglés). VH1. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  104. ↑ Kaufman, Gil (15 d'abril de 2011). «Linkin Park Say 'Iridescent' Was A 'Natural Fit' For 'Transformers' Soundtrack» (inglés). MTV. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  105. ↑ Montgomery, James (18 d'abril de 2011). «Linkin Park's 'Iridescent' Videu: A Dog, A Throne And A Blind King» (inglés). MTV. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  106. ↑ Newman, Jason (6 de febreru de 2011). «Videu Premiere: Linkin Park, 'Iridescent'» (inglés). MTV. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  107. ↑ 107,0 107,1 107,2 «Iridiscent» (inglés). Australian Charts. Consultáu'l 7 de payares de 2013.
  108. ↑ «Media Forest: Airplay chart» (inglés). Media Forest (30 de xunetu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 29 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 7 de payares de 2013.
  109. ↑ «GAON International Chart – Iridescent» (inglés). Gaon Chart. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de xunu de 2012. Consultáu'l 18 de marzu de 2012.
  110. ↑ 110,0 110,1 Florino, Rick (31 d'agostu de 2010). «Live Review Linkin Park "A Thousand Suns" Laser Light Exhibition – The Music Box, Hollywood» (inglés). Artistdirect. Rogue Network. Archiváu dende l'orixinal, el 12 de setiembre de 2010. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  111. ↑ «Linkin Park: ¡shows en Sudamérica!». MTV Llatinoamérica (27 d'agostu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 18 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 31 d'avientu de 2014.
  112. ↑ 112,0 112,1 112,2 112,3 112,4 112,5 «LP Archives: Official Tour Bootlegs» (inglés). Sitiu oficial de Linkin Park. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de xunetu de 2014. Consultáu'l 2 de xineru de 2015.
  113. ↑ «88.000 persones cimblen na Puerta d'Alcalá coles estrelles de la MTV». Unidá Editorial Internet, S.L. (7 de payares de 2010). Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  114. ↑ Ziegbe, Mawuse (7 de payares de 2010). «Linkin Park Perform 'Waiting For The End' At EMA Show» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 31 d'ochobre de 2013.
  115. ↑ «El conciertu de Linkin Park na Puerta d'Alcalá de Madrid sale a la venta en DVD editorial= 20minutos» (5 de xunu de 2011). Consultáu'l 13 de xunetu de 2015.
  116. ↑ Shinoda, Mike (31 d'avientu de 2010). «Linkin Park 2010 Wrap Up» (inglés). Blogue oficial de Mike Shinoda. Archiváu dende l'orixinal, el 26 de xineru de 2015. Consultáu'l 2 de xineru de 2015.
  117. ↑ Brinn, David (16 de payares de 2010). «Concert Review: Linkin Park» (inglés). Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  118. ↑ 118,0 118,1 118,2 Montgomery, James (15 de payares de 2010). «Linkin Park Announce A Thousand Suns Tour Dates» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  119. ↑ 119,0 119,1 Mapes, Jillian (15 de payares de 2010). «Linkin Park Sets 'A Thousand Suns' Tour Dates» (inglés). Billboard. Prometheus Global Media. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  120. ↑ Deroche, Brandon (8 de xunu de 2011). «A Closer Look at the Beneficiaries of KROQ's Weenie Roast» (inglés). Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  121. ↑ «The Strokes, Snoop Dogg, Linkin Park, Cage The Elephant, Foster The People, Bad Religion, Neon Trees Celebrate BFD Fest» (inglés). Indie Rock Cafe (6 de xunu de 2011). Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  122. ↑ Trimboli, Grant (28 de xunu de 2011). «Linkin Park perform "Iridescent" in Moscow» (inglés). Under the Gun Review. Buzzmedia. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de xunu de 2013. Consultáu'l 7 de payares de 2013.
  123. ↑ 123,0 123,1 123,2 Simpson, Dave (7 de xunetu de 2011). «Linkin Park: 'We're famous, but we're not celebrities'» (inglés). Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  124. ↑ «vegues Photo gallery of Linkin Park performing at The Hard Rock in Las Vegas» (inglés). Examiner (31 d'agostu de 2011). Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  125. ↑ «vegues.html Linkin Park Performs Sold Out Concert at The Joint at Hard Rock Hotel Las Vegas» (inglés). VegasNews (31 d'agostu de 2011). Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  126. ↑ 126,0 126,1 126,2 Ouellette, Mary (1 de setiembre de 2011). «Linkin Park Rock Charity Gig as Fans Raise $350K for Tsunami Relief» (inglés). Loudwire. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  127. ↑ 127,0 127,1 Kaufman, Gil (6 de xunetu de 2011). «Linkin Park Announce L.A. Concert For Japan Relief Fundraisers» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  128. ↑ Kaufman, Gil (1 de setiembre de 2011). «Linkin Park's Chester Bennington Talks Earthquake Relief Show» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  129. ↑ 129,0 129,1 «LINKIN PARKとMusic For Reliefの活動に賛同したソフトバンクモバイルが東日本大震災被災地支援へ寄付実施！» (xaponés). Creativeman Productions (9 de setiembre de 2011). Consultáu'l 4 de xineru de 2015.
  130. ↑ 130,0 130,1 130,2 Caulfield, Keith (22 de setiembre de 2010). «Linkin Park and Trey Songz Debú At Nos. 1 & 2 on Billboard 200» (inglés). Billboard. Archiváu dende l'orixinal, el 23 de xunu de 2013. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  131. ↑ Kreps, Daniel (22 de setiembre de 2010). «Rolling Stone: Linkin Park Edges Out Trey Songz for Number One» (inglés). Rolling Stone. Consultáu'l 2 d'agostu de 2011.
  132. ↑ 132,0 132,1 132,2 Fischer, Reed (20 de xineru de 2011). «Linkin Park's Nuclear Epic "A Thousand Suns" Ignited Both Critical and Commercial Success» (inglés). New Times Broward-Palm Beach. Village Voice Media. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xineru de 2011. Consultáu'l 27 d'avientu de 2014.
  133. ↑ «Linkin Park's Chart History» (inglés). Billboard. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  134. ↑ «Linkin Park Rage Again on New LP» (n'inglés). Rolling Stone (1157). June 2012. http://rollingstoneindia.com/linkin-park-rage-again-on-new-lp/. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014. «Linkin Park's last album, 2010's esperimental, U2-ish A Thousand Suns, sold an impressive 845,000 copies, but it proved divisive.». 
  135. ↑ 135,0 135,1 Williams, John (22 de setiembre de 2010). «Linkin Park's 'Sun' rises to No. 1». Toronto Sun. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  136. ↑ 136,0 136,1 «Gold & Platinum Certification – February 2011» (inglés). Canadian Recording Industry Association. Archiváu dende l'orixinal, el 7 d'abril de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  137. ↑ Jones, Alan (20 de setiembre de 2010). «Science & Faith get The Script to number one» (inglés). Music Week. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xunetu de 2011. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  138. ↑ 138,0 138,1 «Linkin Park» (inglés). The Official UK Charts Company. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  139. ↑ 139,0 139,1 «Certified Awards Search» (inglés). BPI. Consultáu'l 13 de setiembre de 2010.
  140. ↑ Tijs, Andrew (20 de setiembre de 2010). «Linkin Park, The Script Storm The ARIA Top Ten». Undercover. GoConnect. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2012.
  141. ↑ 141,0 141,1 141,2 «australian-charts – Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). australian-charts. Archiváu dende l'orixinal, el 20 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  142. ↑ 142,0 142,1 «ARIA Charts - Accreditations - 2010 Albums». Australian Recording Industry Association. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  143. ↑ «Llistes selmanales». Promusicae. Consultáu'l 13 de xunetu de 2015. «Busca manual»
  144. ↑ 144,0 144,1 144,2 Erlewine, Stephen Thomas. «A Thousand Suns - Linkin Park» (inglés). Allmusic. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  145. ↑ 145,0 145,1 Florino, Rick (13 de setiembre de 2010). «Linkin Park "A Thousand Suns" Review – 5 out of 5 Stars». Artistdirect. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de setiembre de 2010. Consultáu'l 13 de setiembre de 2010.
  146. ↑ 146,0 146,1 Greenblatt, Leah (16 de setiembre de 2010). «A Thousand Suns (2010)» (inglés). Entertainment Weekly. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  147. ↑ 147,0 147,1 147,2 Medsker, David (13 de setiembre de 2010). «Linkin Park: A Thousand Suns» (inglés). Esdmusic.com. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  148. ↑ 148,0 148,1 Farber, Jim. «Linkin Park's 'A Thousand Suns' tries to go surreal but simply steals others' cliches» (inglés). Daily News. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  149. ↑ 149,0 149,1 Rosen, Jody (13 de setiembre de 2010). «A Thousand Suns by Linkin Park» (inglés). Rolling Stone. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  150. ↑ 150,0 150,1 Wood, Mikael (1 de setiembre de 2010). «Linkin Park, 'A Thousand Suns' (Machine Shop/Warner Bros.)» (inglés). Spin. Archiváu dende l'orixinal, el 13 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  151. ↑ 151,0 151,1 Down, Aisha K (21 de setiembre de 2010). «'A Thousand Suns' Gleams With Vision and Tension» (inglés). The Harvard Crimson. Consultáu'l 31 d'avientu de 2014.
  152. ↑ 152,0 152,1 Milburn, Simon (7 d'ochobre de 2010). «Linkin Park -A Thousand Suns» (inglés). The Metal Forge. Consultáu'l 4 de xineru de 2015.
  153. ↑ «A Thousand Suns - Linkin Park» (inglés). Metacritic. Archiváu dende l'orixinal, el 1 d'ochobre de 2011. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  154. ↑ Winwood, Ian (29 de xunu de 2012). «Linkin Park Living Things Review» (inglés). BBC Music. BBC. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  155. ↑ Treuen, Jason. «Album review: Linkin Park, A Thousand Suns (track-by-track)» (inglés). The Music Network. Archiváu dende l'orixinal, el 6 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  156. ↑ Diver, Mike (14 de setiembre de 2010). «Linkin Park A Thousand Suns Review» (inglés). BBC. Consultáu'l 21 de xineru de 2015.
  157. ↑ «Linkin Park Shits The Bed With 'A Thousand Suns'» (inglés). Antiquiet (8 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de setiembre de 2010. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  158. ↑ «A Thousand Suns» (inglés). Shakefire.com (14 de setiembre de 2010). Consultáu'l 2 de xineru de 2015.
  159. ↑ Primack, Jamie (12 de setiembre de 2010). «Esperimental album burns itself to ashes» (inglés). The Badger Herald. Archiváu dende l'orixinal, el 17 de setiembre de 2010. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  160. ↑ 160,0 160,1 Anderson, Kyle (27 d'agostu de 2010). «Is Linkin Park's 'The Catalyst' Too Big A Departure?» (inglés). MTV Newsroom. MTV. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  161. ↑ Montgomery, James (27 d'agostu de 2010). «Have Linkin Park Changed Too Much On 'The Catalyst'? Fans Sound Off» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  162. ↑ Ferrer, Sara (17 d'ochobre de 2010). «Music In Review: Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Orange County Reloaded. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de payares de 2014. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  163. ↑ 163,0 163,1 Montgomery, James (14 d'avientu de 2010). «Kanye West, Robyn And More: 20 Best Albums Of 2010» (inglés). MTV. Viacom. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  164. ↑ 164,0 164,1 Shinoda, Mike (27 de setiembre de 2010). «Haters and Believers: A Thousand Suns Album Release» (inglés). Blogue oficial de Mike Shinoda. Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'avientu de 2011. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  165. ↑ Gallu, Phil (15 de xunu de 2012). «Linkin Park Use New Marketing Techniques to Connect with Fans» (inglés). Billboard. Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'avientu de 2014. Consultáu'l 3 de xineru de 2015.
  166. ↑ «Kerrang!'s Top 20 albums of 2010» (inglés). Kerrang!. Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'avientu de 2010. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  167. ↑ Bennington, Chester (1 de mayu de 2011). «Linkin Park nominated for MTV Video Music Aid Japan awards» (inglés). Blogue oficial de Chester Bennington. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  168. ↑ Lopez, Kristina (20 de mayu de 2011). «Billboard Music Awards 2011: Check out the nominees» (inglés). On the Red Carpet. ABC7 Eyewitness News. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  169. ↑ «Best Special Effects Nominees» (inglés). MTV Network. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  170. ↑ Spahr, Wolfgang (25 de marzu de 2011). «Eminem, Linkin Park, 'IZ' Win German ECHO Awards, Bruno Mars Performs (Watch)» (inglés). Billboard.bizBillboard. Archiváu dende l'orixinal, el 1 de payares de 2013. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  171. ↑ Garvey, Marianne (29 de xunu de 2011). «Teen Choice Awards Nominees Announced: It's a Harry Potter vs. Twilight Showdown!» (inglés). Y!. NBCUniversal. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  172. ↑ Anderson, Sara (7 d'agostu de 2011). «2011 Teen Choice Award Winners» (inglés). PopCrush. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  173. ↑ 173,0 173,1 «A THOUSAND SUNS / ア・サウザンド・サンズ» (xaponés). Warner Music. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  174. ↑ «A Thousand Suns (Deluxe Version)» (inglés). iTunes. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  175. ↑ 175,0 175,1 «Special version of ATS released in UK» (inglés). Linkinpark.com (20 d'avientu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'avientu de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  176. ↑ Shinoda, Mike (11 de setiembre de 2010). «Meeting Of A Thousand Suns: Behind Our Album» (inglés). mikeshinoda.com. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunetu de 2014. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  177. ↑ «37608~~C281613-Y342916-a-thousand-suns-cd--dvd a thousand suns (cd + dvd)». Musimundo. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  178. ↑ «A Thousand Suns Bonus Content on iTunes» (inglés). Linkinpark.com (7 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 10 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  179. ↑ Farrar, Justin. «A Thousand Suns: Live Around The World (Explicit)» (inglés). Rhapsody. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  180. ↑ «A Thousand Suns: Live Around The World» (inglés). Allmusic. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  181. ↑ «A Thousand Suns - Credits» (inglés). Allmusic. Rovi Corporation. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  182. ↑ «Linkin Park – A Thousand Suns – austriancharts.at» (inglés). Hung Medien. Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  183. ↑ 183,0 183,1 «ultratop.be – Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). ULTRATOP & Hung Medien / hitparade.ch. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de marzu de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  184. ↑ «Danish Albums Chart» (inglés). Hung Medien. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  185. ↑ «Linkin Park: A Thousand Suns» (finlandés). IFPI.fi. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  186. ↑ «Linkin Park dans les charts français» (francés). Chartsinfrance.net. Archiváu dende l'orixinal, el 9 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  187. ↑ «Linkin Park entern Platz 1 der Charts» (alemán). kulturnews.de. Archiváu dende l'orixinal, el 24 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  188. ↑ «greekcharts.com – Greek charts portal» (inglés). Hung Medien. Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  189. ↑ «MAHASZ – Magyar Hanglemezkiadók Szövetsége» (húngaru). mahasz.hu. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  190. ↑ «Top 75 Artist Album, Week Ending 16 September 2010» (inglés). Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  191. ↑ «Dutch Albums Chart» (inglés). Hung Medien / hitparade.ch. Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  192. ↑ «charts.org.nz – Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Hung Medien. Consultáu'l 21 de setiembre de 2010.
  193. ↑ «norwegiancharts.com – Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Hung Medien. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  194. ↑ «CZESŁAW ŚPIEWA - DEBIUT» (polacu). ZPAV. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  195. ↑ «portuguescharts.com – Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Hung Medien. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  196. ↑ «Russia Top 25. Albums» (rusu). Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  197. ↑ «spanishcharts.com – Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Hung Medien. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  198. ↑ «swedishcharts.com – Linkin Park – A Thousand Suns» (inglés). Hung Medien. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  199. ↑ «Linkin Park – A Thousand Suns – swisscharts.com» (inglés). Hung Medien. Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  200. ↑ «IFPI Austria – Gold & Platin» (alemán). IFPI Austria. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  201. ↑ «Certificaos - Linkin Park» (portugués). Associação Brasileira dos Produtores de Discos. Archiváu dende l'orixinal, el 29 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  202. ↑ «IFPI Finland – Gold & Platin» (finlandés). IFPI Finland. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  203. ↑ «IFPI Middle East Awards - 2010» (inglés). IFPI. Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  204. ↑ «Gold-/Platin-Datenbank» (alemán). Bundersvand Musikindustrie. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2013. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  205. ↑ «2010 Certification Awards» (inglés). Irish charts. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  206. ↑ «Certificazione album fisici y digitali dalla settimana 1 del 2009 alla settimana 19 del 2012» (italianu) (PDF). Federation of the Italian Music Industry. Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xunu de 2012. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  207. ↑ «ゴールド等認定作品一覧　2010年9月» (xaponés). RIAJ (10 d'ochobre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  208. ↑ «Имеющие уши» (rusu). Lenta.ru. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  209. ↑ «The Official Swiss Charts and Music Community: Awards 2010» (inglés). swisscharts.com. Hung Medien. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  210. ↑ «アルバム 年間ランキング-ORICON STYLE ランキング» (xaponés). Oricon (20 d'avientu de 2010). Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  211. ↑ «2010 Year-End Charts» (inglés). Swiss Albums Chart. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  212. ↑ «Top Billboard 200 2010» (inglés). Billboard (Avientu de 2010). Consultáu'l 14 de xunetu de 2015.
  213. ↑ «2010 Top Alternative Albums». Billboard (December 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 10 d'avientu de 2010. Consultáu'l 25 d'avientu de 2010.
  214. ↑ «2010 Top Rock Albums» (inglés). Billboard (Avientu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 10 d'avientu de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  215. ↑ «2010 Top Hard Rock Albums» (inglés). Billboard (Avientu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 10 d'avientu de 2010. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  216. ↑ «2011 Year End Charts» (inglés). Swiss Albums Chart. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  217. ↑ «Top Billboard 200 2011» (inglés). Billboard (Avientu de 2011). Consultáu'l 14 de xunetu de 2015.
  218. ↑ «2011 Top Alternative Albums» (inglés). Billboard (avientu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2013. Consultáu'l 28 d'avientu de 2014.
  219. ↑ «2011 Top Rock Albums» (inglés). Billboard (Avientu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 23 de xunu de 2013. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  220. ↑ «2011 Top Hard Rock Albums» (inglés). Billboard (avientu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2013. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  221. ↑ 221,0 221,1 «New Zealand Singles Chart» (inglés). charts.org.nz. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  222. ↑ 222,0 222,1 «British Album Chart» (inglés). Chart Stats. Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  223. ↑ 223,0 223,1 «2012 Top 40 Rock & Metal Singles Archive» (inglés). Official Charts Company. Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  224. ↑ 224,0 224,1 «Belgian Singles Chart» (inglés). ultratop.be. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  225. ↑ 225,0 225,1 «Finnish Singles Chart» (inglés). finnishcharts.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  226. ↑ 226,0 226,1 «French Singles Chart» (inglés). lescharts.com. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de febreru de 2012. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  227. ↑ 227,0 227,1 «Italian Singles Chart» (inglés). italiancharts.com. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  228. ↑ 228,0 228,1 «Irish Singles Chart» (inglés). The Irish Charts. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  229. ↑ 229,0 229,1 «Dutch Top 40» (inglés). Dutch Top 40. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  230. ↑ 230,0 230,1 «Portugal Singles Chart» (inglés). Acharts.us. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  231. ↑ 231,0 231,1 «Swedish Singles Chart» (inglés). swedishcharts.com. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de febreru de 2012. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  232. ↑ 232,0 232,1 «Swiss Singles Chart» (inglés). Die Offizielle Schweizer Hitparade. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  233. ↑ «A Thousand Suns – Linkin Park» (húngaru). CD Pince. Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'ochobre de 2010. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  234. ↑ «A Thousand Suns» (polacu). empik.com. Archiváu dende l'orixinal, el 3 de setiembre de 2010. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  235. ↑ «A Thousand Suns (Special Edition) by Linkin Park». Warner Music Japan. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.
  236. ↑ «A Thousand Suns (Gunpla 30th Edition) by Linkin Park» (inglés). Warner Music Japan. Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2012. Consultáu'l 29 d'avientu de 2014.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]




Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=A_Thousand_Suns&oldid=4167285»