Saltar al conteníu

Idioma finlandés

De Wikipedia
La revisión del 14 may 2023 a les 20:25 por Fueyo221 (alderique | contribuciones)
(difs.) ←Revisión anterior | Revisión actual (difs.) | Revisión siguiente→ (difs.)
suomi
Faláu en
Faláu en Finlandia, Estonia, Suecia, Noruega y Rusia
Númberu de falantes
Falantes Tipu Añu
272 000llingua foriata2012
5 413 380llingua materna2012
Datos
Familia Llingües fino-báltiques
Estáu de vulnerabilidá 1 seguru
Sistema d'escritura alfabetu llatín y braille escandinavo (es) Traducir
Reguláu por Finnish Language Office (en) Traducir
Códigos
ISO 639-1 fi
ISO 639-2 fin
ISO 639-3 fin
Mapa de distribución
Cambiar los datos en Wikidata

El finlandés (suomi), idioma finlandés (suomen kieli) o finés ye la llingua oficial, xunto col suecu, en Finlandia. Ye falao por algo más de 5 millones de persones y ye la llingua materna del 91,9 por cientu de la población finlandesa (2004). Igualmente, ye falao por mediu millón de persones en Suecia, Noruega, Estonia y otres, asina como n'Estaos Xuníos, Canadá y Australia, que tien importantes bolses d'inmigración d'orixe finlandés.

Fonoloxía y escritura

[editar | editar la fonte]

Carauterístiques fonolóxiques xenerales

[editar | editar la fonte]

El sistema fonolóxicu del finlandés tien ocho fonemes vocálicos: /ɑ/, /e/, /i/, /o/, /u/, /y/, /æ/, /ø/. El númberu de fonemes consonánticos varía de 13 a 17, según son consideraos autóctonos o non del sistema: /p/, /t/, /k/, (/b/), /d/, (/g/), /m/, /n/, (/f/), /s/, (/ŋ/), /h/, /l/, /ɾ/, /ʋ/, /j/. Nel idioma faláu cultu danse tolos fonemes mencionaos, pero los que figuren entre paréntesis, pueden apaecer en variación diatópica, diastrática o diafásica, ye dicir, realícense o non según la procedencia xeográfica o sociocultural del falante, asina como de la situación de comunicación, o seya mayor o menor grau de formalidá de la fala. El mesmu falante que domina varios rexistros de la llingua, pue neutralizar, por exemplu, el rasgu de sonoridá entre /b/ y /p/ nuna situación informal, pronunciando nos dos casos sólo /p/, mientres que nuna situación formal mantién esti rasgu distintivu de sonoridá diferenciando /b/ y /p/.

Clasificación de los fonemes vocálicos
[editar | editar la fonte]

Criterios:

  1. Vocales anteriores y posteriores
  2. Tres graos d'abrimientu (mínimu, mediu y máximu)
  3. Llabialización ("redondu") o non de los fonemes.

Descripción:

/i/ anterior, cerráu, non llabializáu

/e/ anterior, mediu, non llabializáu

/æ/ anterior, abiertu, non llabializáu

/y/ anterior, cerráu, llabializáu (pronunciáu con llabios "redondos")

/ø/ anterior, mediu, llabializáu

/u/ posterior, cerráu, llabializáu

/o/ posterior, mediu, llabializáu

/ɑ/ posterior, abiertu, non llabializáu

Clasificación de los fonemes consonánticos
[editar | editar la fonte]

Oclusivos

/p/ y /b/ oclusivos llabiales, sordu y sonoru

/t/ oclusivu dental sordu

/d/ oclusivu alveolar sonoru

/k/ y /g/ oclusivos velares, sordu y sonora Nasales

/m/ nasal llabial sonoru

/n/ nasal alveolar sonoru

/ŋ/ nasal velar sonoru Fricativos

/f/ llabiodental sordu

/s/ alveolar sordu

/h/ gulotal sordu Llaterales

/l/ llateral alveolar sonoru

/ɾ/ vibrante alveolar (simple) Semivocales

/v/ llabiodental sonoru

/j/ palatal sonoro


Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]