Valderrábano
- Pal vihuelista y compositor renacentista, vease Enríquez de Valderrábano.
Valderrábano | |
---|---|
Alministración | |
País | España |
Autonomía | Castiella y Lleón |
Provincia | provincia de Palencia |
Tipu d'entidá | conceyu d'España |
Alcalde de Valderrábano (es) | Santiago Javier del Dujo Acero |
Nome oficial | Valderrábano (es)[1] |
Códigu postal |
34473 |
Xeografía | |
Coordenaes | 42°36′21″N 4°39′17″W / 42.605833333333°N 4.6547222222222°O |
Superficie | 28.81 km² |
Altitú | 975 m |
Llenda con | Saldaña, Ayuela, Buenavista de Valdavia y Villabasta |
Demografía | |
Población |
49 hab. (2023) - 27 homes (2019) - 23 muyeres (2019) |
Porcentaxe | 0% de provincia de Palencia |
Densidá | 1,7 hab/km² |
valderrabano.dip-palencia.es | |
Valderrábano ye un conceyu, una pedanía y tamién una llocalidá española de la provincia de Palencia (Castiella y Llión).
División alministrativa
El so términu municipal tamién entiende los términos de:
- El despoblado de Mazuelas.
- El despoblado d'Osezuela.
- Valles de Valdavia.
Economía
- Agricultura, ganadería
- Agua mineral natural (BOCyL nº264 9-12-2004)
Evolución demográfica
1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 |
332 | 394 | 355 | 326 | 373 | 404 | 315 | 198 | 139 | 115 |
Toponimia
El nome o topónimu de Valderrábano provién del sustantivu llatín vallis-vallem , valle, más rábanu, los conocíos crucíferos comestibles y por tanto nada de proveniente del llatín rapa o llomba. Per otru llau, el significáu de Valles ye obviu, llanures ente altores.[ensin referencies]
Historia
Edá del Bronce
Valderrábano foi tempranamente habitáu, a tenor de les evidencies arqueolóxiques que daten na Edá del Bronce l'afayu nel términu d'un cincel de cubu. Esta pieza ye d'aspeutu robezu, asimétrica y filu bastante anchu. La seición ye rectangular y col cubu bastante fondu y de vaciáu cónicu. Presenta rebabas de fundición nos lladrales y el so estáu de caltenimientu bonu. Anguaño atópase depositáu nel Muséu Arqueolóxicu Provincial de Palencia. Les dimensiones del mesmu son:
- Llargor máximu: 116 mm.
- Anchor máximo: 26 mm.
- Anchor nel filu: 17 mm.
Edá Media
Nel pagu conocíu como el Torruxón, cercanu a la ilesia parroquial, pueden estremase mas restos d'una torre fuerte de dómines medievales. D'igual manera nel pagu conocíu como de les Garites, pueden reparase delles estructures que fueren d'una despoblado medieval que tuviera necrópolis medieval.
El Magüetu de les Behetrías de Castiella de mediaos del sieglu XIV. Ta la esistencia d'otru despoblado medieval denomináu Ozuela o Osezuela, allugáu nel actual valle de Poleares.
El caserío de Mazuelas, finca agrícola actual, caltién solo ruines de la so ermita de San Pelayo, que la so portada amuesa restos d'un románicu primitivu y rural, fecháu a finales del sieglu XII, acasu, poro, otru despoblado medieval con un orixe mozárabe.
Personalidaes
Dellos autores afiten na llocalidá la nacencia del célebre vihuelista del sieglu XVI Enríquez de Valderrábano.
Monumentos
- Ilesia de Santa Cecilia: Obra de mampostería a base de cantares rodaos. Tien una torre construyida a mediaos del sieglu XX a base de lladriyos según portada de mediu puntu de sillería, precedida de pórticu nel llau del Evanxeliu.
- Ruines de "El Torruxón": Xacimientu arqueolóxicu medieval nel que s'albidren los restos de lo que foi un castiellu con torre con dos cubos adosaos nes sos esquines.
Referencies
- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
Enllaces esternos