Saltar al conteníu

Astérix y el papiru de César

De Wikipedia
La revisión del 6 avi 2022 a les 10:57 por Limotecariu (alderique | contribuciones)
(difs.) ← Revisión anterior | Revisión actual (difs.) | Revisión siguiente→ (difs.)
Astérix y el papiru de César
Le Papyrus de César
Publicación
Formatu Álbum d'historietes
Primer edición N'álbum: 2015
Editorial Les Editions Albert René
Nº páxines 48, a color
ISBN 978-84-696-0471-7
Conteníu
Tradición Franco-belxicana
Xéneru Cómicu
Direición artística
Creador(es) René Goscinny
Albert Uderzo
Guionista(es) Jean-Yves Ferri
Dibuxante(s) Didier Conrad
Colorista(es) Thierry Mébarki
Serie
Coleición Astérix el Galu
Númberu 36
Numberación 37
Volume anterior Astérix na tierra los pictos
Volume siguiente Astérix n'Italia
Sitiu web
[editar datos en Wikidata]

Astérix y el papiru de César (Le Papyrus de César nel orixinal francés) ye l'álbum númberu 36 de la serie Astérix el Galu, editada por Les Éditions Albert René. Foi publicáu en 2015, saliendo a la venta'l 22 d'ochobre d'esi añu en toa Europa. Ye'l segundu álbum qu'apaez n'asturianu al mesmu tiempu que nel orixinal y en castellanu. Tamién ye'l segundu álbum d'Astérix nel que nun participen nengún de los so creadores orixinales; en cuenta d'ello, Jean-Yves Ferri encargóse del guión y Didier Conrad del dibuxu. N'asturianu ta editáu por Salvat.

Argumentu

[editar | editar la fonte]

La hestoria empecipia en Roma, onde Xulio César aconceya col so conseyeru y editor, Bonus Promoplús, pa falar de la edición del so llibru Comentarios sobro la Guerra de les Galies. Esti aconséya-y la supresión d'un capítulu tituláu Revés asocedíu énte los irreducibles galos d'Armórica, y César acepta. P'asegurase, Promoplús ordena a les sos escribes númides mudos que desanicien esi capítulu de toles copies del llibru, pero unu d'ellos, Bigdatha, escapa con una copia y viende a Doblepolémix, «voceru de noticies» (periodista freelance) del diariu Vox Lutetiae. Promoplús unvia a unos guardias al so serviciu a prindar al bufoneru.

Mentanto, na aldea gala'l carteru Neumátix entrega a Redewífix el diariu Ecu de Condate, y al pie de él axunten el restu d'habitantes pa comprobar el so horóscopu. Cuando Obélix sale a la viesca a coyer setes topa con Doblepolémix, escorríu polos romanos, y llévalu al pueblu, onde'l voceru apurre'l papiru al xefe Abraracúrcix. Los romanos que lu escorríen avisen del so paradoriu a Promoplús al traviés d'unes palombes mensaxeres.

A propuesta del druida Panorámix, decide llevar el papiru al gran decanu de los druídes, Arqueópterix, na Viesca de los Carnutos, pa que esti memorice'l so conteníu, yá que los galos tresmiten les sos conocencies por tradición oral. Xunto al druida, acompáñenlu nel viaxe Astérix y Obélix, que son escorríos polos romanos que siguíen a Doblepolémix. Mentanto, enteráu Promoplús del paradoriu del papiru, decide partir pa la Galia, y preséntase nel campamentu de Babaórum. Los galos preséntense énte Arqueópterix, que cumple'l so cometíu memorizando'l papiru, pero mentanto, los romanos secuestren a Doblepolémix y esixen como rescate la entrega del papiru. Pa talu fin, la guarnición de Babaórum apuéstase frente a l'aldea gala. Sicasí, el bardu Asurancetúrix avisa a Astérix y Obélix con un «berriúfonu» que tresmite una señal de socorru a distancia, y los héroes galos vuelven raudos a l'aldea.

Cuando s'atopen colos romanos, Astérix entrega a Promoplús el papiru, que yá non-yos fai falta, pero non por ello dexen d'atacar a los romanos, asocediéndose l'habitual y desigual batalla ente galos y romanos. Nel estrueldu del combate Promoplús y Doblepolémix engárrense pol papiru, pero nesi momentu llega Xulio César, enteráu de les andances del so conseyeru, y ponse a parllamentar colos galos. A cambéu del papiru, Astérix esixe a César que dexe d'escorrer a los voceros galos, y Doblepolémix que llibere a los escribes númides. César retírase con Promoplús deteníu. Remata la hestoria cola habitual llacuada na aldea gala. Nes últimes viñetes hai un post scriptum nel que los druídes galos van pasándose oralmente'l conteníu del papiru xeneración tres xeneración, hasta qu'ún d'ellos tresmíte-yos a los creadores de les aventures de Astérix, René Goscinny y Albert Uderzo.

Nesti álbum, los nuevos autores de la coleición d'Astérix el galu dexen entever la influyencia na sociedá actual del usu de les nueves teunoloxíes y la inmediatez de les telecomunicaciones, como pu entever nel usu de les palombes mansaxeres como rápides tresmisores de mensaxes, o nel nome de dellos personaxes, como Redewífix y Antivirus, y na na onomatopeya tuit que comunica constantemente l'esguil que conduz a los galos al traviés del monte de los Carnutos.[1] Con esti alegatu a la modernidá, amás del homenaxe a los autores orixinales nel post-scriptum a manera de despidida, los nuevos autores paecen querer desmarcase del llegáu clásicu de los sos predecesores, que respetaran atentamente nel anterior álbum, Astérix na tierra los pictos. Too paez indicar que nel futuru Ferri y Conrad van siguir les sos propies llinies creatives.[2]

Per otru llau, el «voceru de noticies» Doblepolémix ta inspiráu en Julian Assange, el periodista que desatapó'l casu WikiLeaks, como posesor d'un gran secretu que podría poner en peligru al toopoderosu Imperiu Romanu. Igualmente, Bonus Promoplús ta inspiráu nel publicista francés Jacques Séguéla, antiguu asesor de François Mitterrand.[3]

Personaxes

[editar | editar la fonte]

Amás de los protagonistes, Astérix y Obélix, xunto a los habituales personaxes de l'aldea gala y Xulio César, apaecen los siguientes personaxes nuevos:

  • Bonus Promoplús, conseyeru de Xulio César.
  • Bigdatha, escriba númida.
  • Redewífix, habitante de l'aldea gala.
  • Kefailapolis, criáu de Promoplús.
  • Doblepolémix, «voceru de noticies».
  • Ultranormalus, centurión de Babaórum.
  • Antivirus, llexonariu de Babaórum.
  • Espárragus, llexonariu de Babaórum.
  • Gasdesquístix, druida.
  • Archeoptérix, decanu de los druídes.

Tamién apaecen en delles viñetes los pirates que suelen atopar Astérix y Obélix nos viaxes.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Eneko Ruiz Jiménez. «Astérix y Obélix en la época de Twitter». Consultáu'l 22 d'ochobre de 2015.
  2. «'El papiro del César' abre una nueva etapa en el cómic de Astérix y Obélix». Consultáu'l 22 d'ochobre de 2015.
  3. Jesús Jiménez. «'El papiro del César', Astérix y Obélix descubren WikiLeaks». Consultáu'l 22 d'ochobre de 2015.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Jean-Yves Ferri y Didier Conrad, Astérix y el papiru de César, Editorial Salvat (2015).