Santantolín

Santantolín
Alministración
País	España
Autonomía	Principáu d'Asturies
Provincia	provincia d'Asturies
Conceyu	Ibias
Tipu d'entidá	parroquia d'Asturies
Xeografía
Coordenaes	43°02′19″N 6°52′12″W
Santantolín Santantolín (Asturies)
Altitú	263 m
Llenda con	Marentes, Seroiro, Cecos y Sena
Demografía
Población	334 hab. (2020)
Porcentaxe	29.79% de Ibias 0.03% de provincia d'Asturies 0.03% de Principáu d'Asturies 0% de España
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00

Santantolín ye una villa y una parroquia del conceyu d'Ibias, onde s'asitia la capital del mesmu, nel suroccidente d'Asturies. Foi nomada Pueblu Exemplar en 1999 polos príncipes d'Asturies. Ta allugada ente les reserves naturales de Los Ancares y Munieḷḷos, a 149 quilómetros d'Uviéu y tien 334 hab. (2020).

La villa de Santantolín ye la capital del conceyu d'Ibias con 298 vecinos (2008). Les sos víes de comunicación correspuéndense coles d'un territoriu de montaña al tar Ibias arrodiáu de cumes penriba de los 1.000 metros. Les carreteres principales son: AS-210, AS-211, AS-212 y AS-29. La capital de la Comunidá, Uviéu, ta a unos 150 km., unes dos hores y cuartu de trayeutu en coche.

El topónimu Santantolín, recuerda el cultu local a SANCTUM ANTONINUM, qu'emparenta con otros exemplos asturianos como Sanantolín en Llanes. Al mesmu tiempu dase l'étimu Santo Antolín, pero que se refier aparentemente al patronu y en consecuencia a la fiesta llocal nel so honor, asina en Santantolín celébrense les fiestes de Santo Antolín.

Ún de los monumentos de rellumu de la villa ye la ilesia parroquial de Santantolín d'Ibias, ye d'una sola nave con bóveda de cañón, ábside semicircular abovedáu y techume de madera. La nave ta separtada del presbiteriu por un arcu de mediu puntu pergrande. L’ábside divídese en dos zones separtaes por llinies d'impostes. Nel esterior destaca'l pórticu, con unes columnes delgaes qu'arranquen dende una pequeña muria. Tanto l'edificiu como'l muru esterior tán techaos de pizarra. La fachada principal tien forma d'espadaña de tres pisos, nel primeru ta la puerta y nel terceru'l campanariu. Entamose a facer nel sieglu XI anque hasta llegar al edificiu d'anguaño foron necesaries delles reformes y amiestos qu'entamaron nel sieglu XIII y finaron al rodiu del XIX. En cuantes a la decoración interior, ye de sorrayar la conservación de los frescos orxinales llaterales y el principal tapáu pol retablu del altar.

La sienda l'oru

Una de les principales rutes de monte del conceyu ye la sienda l'oru, que pretende amosar la güelga dexada polos romanos pa la estracción del oru. L'entamu ta en Santantolín y pasa pelos pueblos de Cecos y Vilamayor. Tá sita a la vera de les escavaciones de la dómina romana camuflaes ente la trupa vexetación. Una parte de la ruta ye per onde baxaba l'agua emplegada pal procesu d'esplotación del mineral. Siguiendo'l cursu del ríu llégase a la propiedá privada conocida como Caseríu de la Pena'l Corvo que ye un conxuntu de vivienda, cuadra, horru (construyíu en 1814), molín d'agua y capiella.

Xeografía

Llocalidaes

Nᵘ	Nome	Población	% población Santantolín
1	Caldevilla	334	100100%
2	Cuantas	334	100100%
3	Ferreira	334	100100%
4	Folgoso	334	100100%
5	Linares	334	100100%
6	Montillo	334	100100%
7	Peneda	334	100100%
8	Piñeira	334	100100%

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Santantolín .

• Datos: Q2219222
• Multimedia: San Antolín de Ibias