Sandy Koufax

Sandy Koufax
Vida
Nacimientu	Brooklyn, 30 d'avientu de 1935 (88 años)
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Estudios
Estudios	Escuela de Estudios Generales de la Universidad de Columbia (es) Lafayette High School (en)
Oficiu
Oficiu	xugador de béisbol, actor de televisión
Trayeutoria   Equipu 1955–1966 Los Angeles Dodgers (es) – Cincinnati Bearcats baseball (en) – Cincinnati Bearcats men's basketball (en)
Participante Temporada 1955 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1956 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1957 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1958 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1959 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1960 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1961 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1962 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1963 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1964 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1965 de las Grandes Ligas de Béisbol (es) Temporada 1966 de las Grandes Ligas de Béisbol (es)
Posición o especialidá	lanzador (es)
Premios	ver Atleta del año por la Prensa Asociada  (1963) Premio Cy Young  (1963) Most Valuable Player  (1963) Atleta del año por la Prensa Asociada  (1965) Premio Cy Young  (1965) Premio Cy Young  (1966) Salón de la Fama del Béisbol  (1972)
IMDb	nm1620721

Sanford "Sandy" Koufax (30 d'avientu de 1935, Brooklyn) ye un llanzador maniegu retiráu de les Grandes Lligues de Béisbol que xugó tola so carrera colos Dodgers de Brooklyn y de Los Angeles. Empezó la so carrera en 1955 y retiróse en 1966.

Ye bien famosu polos sos 6 grandes temporaes de 1961 a 1966, primero que l'artritis terminara la so carrera a la edá de 31. Un pitcher contra'l que yera difícil batear, tamién ye conocíu por ser el primeru en llanzar más de 3 xuegos ensin hit, el primeru en dexar menos de 7 hits per cada nueve entraes y el primeru en ponchar a más de nueve bateadores per cada nueve entraes llanzaes. Ente los pitchers de la Lliga Nacional con siquier 2000 entraes llanzaes que fixeron el so debú dende 1939, él tien el porcentaxe de victories más altu (.655) y el permediu de carreres llimpies más baxu (2,76); los sos 2396 ponches yeren la séptima meyor marca nes Grandes Lligues cuando se retiró y taba detrás de los 2583 ponches de Warren Spahn como'l meyor ente pitchers maniegos. Retirándose práuticamente na puxanza de la so carrera, Koufax convirtióse dempués –a les sos 36 años– nel xugador más nuevu en ser escoyíu pal Salón de la Fama del Béisbol.

Tamién ye reconocíu por un momentu bien memorable na so carrera, qu'asocedió mientres la Serie Mundial de 1965. Koufax, siendo xudíu, negar a llanzar nel primer partíu porque esi día yera'l Yom Kippur.

Introducción

Creció na seición de Borough Park de Brooklyn. Los sos padres divorciáronse cuando él tenía tres años y cuando la so madre volvió casase, Koufax tomó'l nome del so nuevu home, Irving.

Koufax foi a la Preparatoria Lafayette en Brooklyn. Ende, destacó en baloncestu y béisbol. Coles mesmes, Koufax empezó a visitar el Centru Comuñal Xudíu local y xugaba al baloncestu ellí, compaxinando estes actividaes deportives colos sos estudios nel institutu Lisbon Park. En 1950, a los 15 años, Koufax empezó a xugar na Baseball Ice Cream League onde foi afayáu por scouts de béisbol.

En Lafayette, Milt Laurie afayó a Koufax. Milt yera'l padre de dos compañeros del equipu de Koufax y entrenador de los Coney Island Sports League's Parkviews. Laurie mandó a los sos fíos a reclutar a Koufax por que llanzara colos Parkviews.

Koufax graduóse na preparatoria y decidió asistir a la Universidá de Cincinnati, con una beca de baloncestu.

El primer intentu de Koufax de fichar por un club profesional foi colos New York Giants en Polo Grounds. Dempués trató colos Pittsburgh Pirates en Forbes Field. Mientres la práutica, Koufax llanzó tan fuerte que rompió'l pulgar del so receptor, Sam Narron, unu de los entrenadores de los Pirates. Branch Rickey, entós el manager xeneral de los Pirates, dixo al so scout Clyde Sukeforth que Koufax tenía'l "meyor brazu qu'enxamás había vistu". Los Pirates ufiertaron un contratu a Koufax por 15.000 dólares, pero él refugar.

El scout de los Dodgers Al Campanis oyera falar de Koufax per mediu del dueñu d'una tienda d'equipamientu deportivu. Dempués de ver a Koufax llanzar en Lafayette, Campanis convidar a una prueba en Ebbets Field. El mánager de los Dodgers Walter Alston y el direutor de los scouts Frescu Thompson miraron mientres Campanis poner al bate y Koufax empezaba a llanzar. Campanis dixo dempués "el vellu de los mios brazos se erizó y la única otra vegada que me pasara esto foi cuando vi la Capiya Sixtina". Los Dodgers contrataron a Koufax por 20.000 dólares —con un bonu de contratación de 14.000 y un salariu de 6000. Koufax aceptó la ufierta, entamando usar el dineru del bonu pa la escuela d'arquiteutura en casu de que lo del béisbol nun funcionar.

Carrera profesional

Primeros años

Yá que el bonu nel contratu de Koufax yera mayor de 4000 dólares, foi direutamente a les Grandes Lligues. Los Dodgers taben obligaos a caltenelo nel equipu mientres dos años enantes de mandalo a les lligues menores. Pa faer espaciu na alliniación, los Dodgers mandaron al so futuru mánager, Tommy Lasorda, a los Montreal Royals de la Lliga Internacional. Lasorda dempués bromió diciendo que se precisaba a daquién como Sandy Koufax pa caltenelo fora de la rotación de pitcheo de los Dodgers.

Koufax fixo'l so debú profesional el 24 de xunu de 1955, na quinta entrada contra los Milwaukee Braves col marcador en contra de los Dodgers 7–1. Johnny Logan, el primer bateador al que Koufax enfrentóse, consiguió un senciellu. Dempués llegaron los futuros miembros del Salón de la Fama, Eddie Mathews y Hank Aaron. Mathews tocó la pelota y Koufax tranquilamente prindar y dempués erró'l tiru mandando la bola al xardín central, al intentar sacar a Logan en segunda base. Aaron recibió una base por boles pa enllenar les bases. Bobby Thomson foi'l siguiente bateador y dempués d'enllenar la cuenta, se ponchó faciendo swing. Thomson foi la primer víctima de ponche de Koufax.

El primer partíu empezáu por Koufax foi'l 6 de xunetu. Llanzó solo 4 entraes y 2/3, dexando ocho bases por boles. nun volvió abrir un partíu mientres casi dos meses, pero llogró un bon trabayu na so siguiente apertura. El 27 d'agostu, xugando en Ebbets Field contra los Cincinnati Reds, Koufax llanzó'l partíu enteru, con solu dos hits y nenguna carrera, consiguiendo'l so primer partíu ganáu. Koufax tuvo solo 12 apaiciones en 1955, llanzando 41,7 entraes y dando casi tantes bases por boles (28) como ponches (30). Solo ganó otru partíu en 1955 y tamién foi ensin carreres.

Mientres la seronda, inscribir na Escuela d'Estudios Xenerales de la Universidá de Columbia, qu'ufiertaba clases nocherniegues d'arquiteutura. Los Dodgers ganaron la Serie Mundial de 1955 llogrando'l primer títulu na historia de la franquicia, pero ensin l'ayuda de Koufax, que tuvo nel bancu tou la serie. Dempués del out final de la serie, Koufax condució hasta Columbia pa dir a clases.

1956 nun foi bien distintu de 1955 pa Koufax. Vio poca aición, llanzando solo 58,2 entraes, dando 29 bases y ponchando a 30; con una efectividá de 4,91. Escasamente dexábase-y permanecer nel partíu dempués de metese en problemes. Asina llanzaba unes cuantes boles males siguíes, Alston ponía a daquién a calecer nel bullpen. Jackie Robinson, na so última temporada, tuvo enfrentamientos con Alston por diversu cuestiones, incluyendo a Koufax. Robinson notó que Koufax tenía talentu y nun taba acordies con que Koufax pasara tanto tiempu nel bancu.

Pa tar preparaos pa la temporada de 1957, los Dodgers mandaron a Koufax a Puertu Ricu por que xugara béisbol ivernizu. El 15 de mayu, la restricción de mandar a Koufax a les lligues menores terminó. Alston dio-y la oportunidá de xustificar el so llugar na alliniación de les Grandes Lligues al dexa-y empezar el siguiente partíu. Enfrentándose a los Chicago Cubs en Wrigley Field, Koufax ponchó a 13 y ganó'l partíu al llanzar los nueve entraes. Foi'l so primer partíu completu en casi dos años. Les siguientes dos selmanes y per primer vegada na so carrera, tuvo na rotación inicial de pitcheo. A pesar de que ganó trés los sos siguientes cinco partíos, y tener la meyor efectividá con 2,90, Koufax nun empezó un partíu nos siguientes 45 díes. Na so siguiente apertura, el 19 de xunetu, ponchó a 11 en siete entraes, pero dir ensin decisión. El 29 de setiembre, Koufax foi'l postreru xugador que llanzó pa los Brooklyn Dodgers primero que se camudaren a Los Angeles; llanzando una entrada como relevista nel últimu día de la temporada.

Mientres los trés temporaes siguientes, Koufax tuvo dientro y fora de la rotación inicial de los Dodgers por cuenta de delles mancadures. Empezó la temporada de 1958 bien, con un récor de 7–3 hasta xunetu, pero mancóse'l todíu mientres un choque en primer base. Terminó la temporada con récor de 11–11, y foi líder de la Lliga en wild pitches. En xunu de 1959, Koufax ponchó a 16 Philadelphia Phillies estableciendo'l récor nun partíu nocherniegu. Dos meses dempués, rompió esi récor en Los Angeles contra los Giants, empatando a Bob Feller nel récor de ponches nun partíu de Grandes Lligues, un total de 18.

Los Dodgers xugaron contra los Chicago White Sox na Serie Mundial de 1959. El primer partíu foi en Chicago, onde Koufax fixo la so primer apaición nuna Serie Mundial, relevando mientres dos entraes perfectes nuna derrota 11–0. Alston dexó que Koufax abriera'l quintu partíu. El partíu xugar nel Los Angeles Coliseum frente a 92.000 aficionaos. Koufax y los Dodgers perdieron 1–0 cuando Nellie Fox anotó mientres un doble play.

A principios de 1960, Koufax pidió al manager xeneral de los Dodgers, Buzzie Bavasi, que lo camudara a otru equipu por que nun taba xugando enforma. A la fin de 1960, Koufax taba llistu p'arrenunciar al béisbol y dedicase al so negociu d'electrónica. Dempués del postreru partíu de la temporada, tiró les sos spikes y el so guante a la basura. Nobe Kawano, el supervisor del clubhouse, recuperó les coses pa devolve-y les a Koufax al añu siguiente (o dalgún otru en casu de que Koufax nun tornara).

Dominiu

Koufax presentar pa la temporada de 1961 en meyor condición que n'años anteriores. Dempués del iviernu, decidió correr y exercitase más. Koufax tamién entamara afayar lo bonu que podía aportar# a. Mientres un viaxe d'entrenamientu de primavera a Orlando, un scout de los Dodgers y el receptor Norm Sherry afayaren un defectu na manera de llanzar de Koufax: tomaba tanto vuelu escontra tras, que nel momentu de soltar la pelota, la so visión yera apexada un pocu pel so brazu derechu y nun podía ver la zona de strike dafechu. Sherry dicir a Koufax en pallabres que yá fueren usaes enantes: Sandy, nun tienes que llanzar tan fuerte. Tamién convenció a Koufax de que nun precisaba tomar tantu vuelo enantes de llanzar.

Na primer entrada del partíu n'Orlando, Koufax enllenó les bases con 12 llanzamientos malos consecutivos. De nuevu, Sherry díxo-y que quitára-y un pocu de velocidá al llanzamientu pa tener mayor control. Koufax finalmente obedeció y ponchó a trés bateadores consecutivos. Cuando salió del partíu dempués de siete entraes, Koufax había ponchado a 8 bateadores, dexando cinco bases por boles pero nengún hit.

Koufax finalmente llegó a un puestu permanente na rotación inicial. El 15 de setiembre de 1961 rompió'l récor de ponches por un llanzador zurdu na Lliga Nacional col so ponche númberu 243. El 27 de setiembre, Koufax rompió'l récor de la Lliga Nacional de ponches nuna sola temporada, pasando la marca de 267 ponches de Christy Mathewson, establecida 58 años enantes en 1903. Terminó la temporada con récor de 18–13, 269 ponches y 96 bases por boles. Mientres los dos Partíu de les Estrelles de les Grandes Lligues de Béisbol Partíos de les estrelles de 1961, Koufax llanzó dos entraes y un terciu ensin dexar una carrera.

Los Dodgers camudar a Chávez Ravine, el so nuevu estadiu, en 1962. Taba diseñáu pa ser un parque favorable pa los llanzadores, con una zona de foul bien amplia y un fondu tarrecible pal bateo. Llanzando nesti parque, Koufax baxó la so efectividá en casa de 4,29 a 1,75. El 30 de xunu contra los New York Mets, Koufax llanzó'l so primer xuegu ensin hits; na primer entrada de la victoria 5-0 sobre los Mets, Koufax ponchó a trés bateadores con nueve llanzamientos, convirtiéndose nel sestu pitcher de la Lliga Nacional, y el decimoprimeru na historia, que llograba 3 ponches con nueve llanzamientos nuna media entrada, tamién siendo'l primer llanzador en llogralo na primer entrada d'un partíu. Tamién rompió la espera de 38 años na Lliga Nacional por que un llanzador llograra faer esto, desque Dazzy Vance lo fixera. Col xuegu ensin hit y una efectividá de 1,23 nel mes de xunu, foi nomáu Xugador del Mes. Cuando tomó la so vez al bateo contra los San Francisco Giants el 8 de xunetu, Koufax mancóse'l furabollos de la manzorga, pero nun lo dixo a naide. Koufax llanzó dellos partíos mientres el so deu desenvolvía cangrena. Dempués de ver a un especialista, determinóse que Koufax tenía una artería estrapada na so mano.

Por suerte, diez díes de medicina esperimental reabrieron l'artería. Koufax finalmente pudo llanzar de nuevu en setiembre, cuando l'equipu taba metíu nuna carrera pel banderín de lliga contra los Giants. Tratando de trate bien dempués de la so llarga incapacitación, Koufax nun foi efectivu en tres apariciones, mientres los Giants averar a los Dodgers a finales de la temporada. La nueche anterior a los playoffs de la Lliga Nacional, el mánager Walter Alston preguntó a Koufax si podía empezar el partíu del día siguiente. Con una rotación de pitchers cansaos, nun había naide más disponible, yá que Don Drysdale y Johnny Podres llanzaren los dos díes anteriores. Koufax tenía de llanzar.

Como Koufax dixo más tarde, "Yá nun tenía nada". Foi retiráu na segunda entrada, dempués de dexar cuadrangulares de los futuros miembros del Salón de la Fama, Willie Mays y Jim Davenport. Dempués de ganar el segundu partíu de la serie, los Dodgers perdieron una ventaya de 4–2 na novena entrada del decisivu tercer partíu, perdiendo'l banderín de la Lliga.

Koufax tornó perbién en 1963. El 11 de mayu llevó un xuegu perfectu hasta la octava entrada contra la poderosa alliniación de los Giants, incluyendo los futuros miembros del Salón de la Fama Willie Mays, Willie McCovey y Orlando Cepeda. Koufax dio una base por boles a Ed Bailey dempués de tener la cuenta llena, pero caltuvo'l partíu ensin hits, el so segundu en dos años, terminando'l partíu na novena. Koufax terminó l'añu llevándose la Triple Corona del pitcheo, siendo líder en ganaos (25), ponches (306) y efectividá (1,88), ente que tamién llanzó 11 blanquiaes. Tamién recibió'l premiu MVP y el Premiu Cy Young (el primeru por decisión unánime) xunto col Hickok Belt.

Los Dodgers enfrentar a los New York Yankees na Serie Mundial de 1963 onde Koufax ganó a Whitey Ford nel primer partíu de la serie, con un récor de 15 ponches nun partíu de Serie Mundial. Tamién ganó'l cuartu partíu, completando la barrida de los Dodgers sobre los "Vieyos Yankees", ganándose'l Premiu MVP de la Serie Mundial. Como la 'K' ye la abreviación pal ponche, dellos periódicos teníen, dempués del primer partíu, la encabezadura: 'K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-Koufax'. Clete Boyer foi l'únicu Yankee que non se ponchó contra Koufax. Mickey Mantle, Tom Tresh y Tony Kubek recibieron dos ponches cada unu y Bobby Richardson foi ponchado tres veces (anque solo se ponchó 22 vegaes na temporada, en 630 veces al bate). Koufax tamién ponchó a trés bateadores emerxentes, incluyendo a Harry Bright pa terminar el partíu. Yogi Berra, dempués de ver l'actuación de Koufax nel primer partíu, dixo: "Yá veo por qué ganó 25 xuegos. Lo que nun entiendo ye como perdió cinco."

La temporada de 1964 empezó con grandes mires. El 18 d'abril, Koufax ponchó a trés bateadores con nueve llanzamientos na tercera entrada d'una derrota 3-0 contra los Cincinnati Reds, convirtiéndose nel primer (y hasta agora únicu) llanzador que llogró ponchar a trés bateadores con nueve llanzamientos nuna entrada dos vegaes na Lliga Nacional. Sicasí, el 22 d'abril, contra los St. Louis Cardinals, mientres la primer entrada de la so tercer apertura, Koufax sintió que daqué se soltó” nel so brazu. Koufax recibió tres inyeiciones de cortisona pal so coldu y perdió tres apertures. El 4 de xunu, en Shibe Park contra los Philadelphia Phillies, mientres la cuarta entrada, Koufax dio-y una base por boles a Richie Allen con un llanzamientu bien zarráu y la cuenta llena. Allen, que foi retiráu al tratar de robar segunda base, foi'l primera y últimu Phillie qu'algamó la base esi día.

Col so tercer partíu ensin hits en tres años, Koufax convertir nel segundu pitcher de la era moderna (dempués de Bob Feller) en llanzar trés partíos ensin hits. El 8 d'agostu, Koufax mancóse'l brazu esquierdu al llanzase a segunda base pa evitar ser esaniciáu. Pudo llanzar y ganar dos partíos más, sicasí, la mañana dempués de la so victoria númberu 19, una blanquiada con trece ponches, yá nun podía espurrir el so brazu. El médicu de los Dodgers, Robert Kerlan, diagnosticó-y artritis traumática. Koufax terminó l'añu con un impresionante récor de 19–5.

Xugando con dolor

La temporada de 1965 empezó mal pa Koufax. El 31 de marzu, la mañana dempués de llanzar un partíu completu mientres l'entrenamientu de primavera, Koufax espertóse y afayó que'l so brazu esquierdu taba moráu por una hemorraxa. Koufax volvió a Los Angeles pa ver a Kerlan, que-y dixo a Koufax qu'estimaría si podía llanzar una vegada a la selmana. Kerlan tamién-y dixo a Koufax que finalmente perdería tol usu del so brazu. Xuntos, fixeron un calendariu nel que Koufax solo llanzaría cada cinco díes en llugar de cada cuatro comos acostumaba, resultando en trenta y cuatro apertures en llugar de cuarenta y un. Kerlan pensó que siete apertures menos nun fadríen muncha diferencia, asina que Koufax aportó a nun llanzar ente partíos.

Pa llograr caltenese nos partíos nos que sí llanzaba, Koufax riquía inyeiciones de cortisona nel coldu, Empirin con codeína pal dolor (que tomaba toles nueches y dacuando na quinta entrada) y Butazolidin pa la inflamación. Tamién utilizaba untaza Capsolin basáu en capsaicina (llamáu "bálsamu atómicu" polos xugadores de béisbol) enantes de cada partíu y depués metía'l so brazu en xelu.

A pesar del constante dolor nel so coldu esquierdu, Koufax terminó l'añu llevándose la Triple Corona de los llanzadores per segunda vegada, siendo líder de lliga en ganaos (26), efectividá (2,04) y ponches (382). El so total de ponches rompía'l record de 348 establecíu por Bob Feller en 1948 y caltúvose hasta 1973, cuando Nolan Ryan ponchó a 383 bateadores (los sos 382 ponches siguen siendo'l récor d'una temporada na Lliga Nacional). El permediu de bateo de los sos oponentes yera de solu .179.

Koufax y los Dodgers ganaron la Serie Mundial una vegada más, ente que él consiguió'l so segundu Premiu Cy Young (por decisión unánime de nuevu). Na Serie Mundial, Koufax refugó llanzar nel primer partíu por cuenta de la celebración del Yom Kippur y el so equipu foi derrotáu. Koufax llanzó 6 entraes nel segundu partíu, dexando dos carreres, pero los Minnesota Twins ganaron el partíu 5–1, tomando una ventaya de 2–0 na serie. Los Dodgers remontaron, con Claude Osteen, Don Drysdale y Koufax llogrando victories vitales pa tomar ventaya 3-2 nel regresu a Minnesota. Koufax fixo un partíu completu ensin carreres nel quintu partíu que'l so equipu ganó 7-0. Los Twins ganaron el sestu partíu, forzando'l séptimu. Koufax empezó'l sestu partíu y a pesar de solo folgar dos díes y nun tener bon control de la so curva, llanzó una blanquiada na que dexó solu trés hits pa ganar la Serie Mundial. Esta actuación foi abonda por que Koufax recibiera'l so segundu Premiu MVP de la Serie Mundial. Tamién en 1965, ganó'l Hickok Belt per segunda vegada, la primer (y única) ocasión na que daquién ganó esti premiu más d'una vegada. Tamién foi nomáu'l Deportista del Añu pola revista Sports Illustrated.

Perfeición

El 9 de setiembre de 1965, Koufax convertir nel sestu llanzador de la era moderna en llanzar un xuegu perfectu. Koufax nun ganara un partíu en tres selmanes; non desque Juan Marichal cutiera al receptor de Koufax, John Roseboro, na cabeza con un bate; non desque los disturbios de Watts empezaren. Los Dodgers xugaben en casa contra los Chicago Cubs, que diben n'octavu llugar. Bob Hendley, el llanzador de los Cubs, acababa de llegar de les lligues menores y tenía un récor de 2–2.

Koufax retiró al primer bateador al que s'enfrentó, Donald Young, con un eleváu que cutió nel segundu llanzamientu. Glenn Beckert, otru novatu, se ponchó viendo pasar una curva dempués de cutir una llinia que casi ye hit, pero cayó en terrén de foul. El tercer bateador, Billy Williams, tamién se ponchó viendo pasar una curva. Na segunda entrada, Ron Santu foi retiráu pol receptor Jeff Torborg, Ernie Banks se ponchó y Byron Browne, na primer vez al bate de la so carrera, foi retiráu pol xardineru central Willie Davis. Koufax llogró que Chris Krug cutiera un eleváu al xardín central de mano la tercer entrada. Dempués d'él, Don Kessinger cutió un eleváu cola cuenta 0–2 al so favor y Hendley se ponchó. Na cuarta entrada, Koufax fizo que Young alzara la pelota al xardín central y Beckert alzó a dereches. Koufax ponchó a Williams per segunda vegada pa terminar la entrada.

Al empiezu de la quinta entrada, nengún equipu algamara la base. Eso camudó cuando Hendley dio-y la base por boles a Lou Johnson dempués de tener la cuenta llena. Ron Fairly fixo un toque de sacrificiu que Hendley nun atrapó rápido, dexándolo solo con opción de llanzar a primer. Nel primer llanzamientu a Jim Lefebvre, Johnson robó la tercer base. Krug, el receptor de los Cubs mandó la bola sobre la cabeza de Santu y hasta'l xardín esquierdu, dexando que Johnson anotara. Los Dodgers anotaron una carrera ensin tener un vez de bateo oficial. Na parte baxa de la entrada, los Cubs fueron retiraos n'orde con un eleváu de Santu, un segundu ponche pa Banks y un roletazo de Brown.

Los postreros de l'alliniación de los Cubs batearon na sesta entrada. Krug mandó la bola escontra'l receptor en curtiu Maury Wills, que la tiró pel suelu al primer base Wes Parker. Parker llogró atrapar la pelota, salvando la xugada y el xuegu perfectu de Koufax. Kessinger cutió la pelota sele pela llinia de tercer base, pero Junior Gilliam taba xugando adientro (por si había un toque de pelota) y llogró retiralo en primer base. Hendley, que tamién tenía'l so propiu partíu ensin hits, se ponchó con tres llanzamientos.

Los nervios empezaron a traicionar a Koufax al empiezu de la séptima entrada, cuando fixo un llanzamientu que pasó xunto a Young y escapóse-y al catcher. Koufax recuperóse y ponchó a Young. Beckert dempués cutió un eleváu al xardín derechu. Williams recibió tres llanzamientos malos consecutivos. Los siguientes dos llanzamientos de Koufax fueron rápidos y pel centru. Williams dexó pasar el primeru y mandó de foul el segundu. Dempués mandó un eleváu al xardín esquierdu. Mientres la parte baxa de la séptima entrada, Johnson terminó'l partíu ensin hits de Hendley con un eleváu detrás de segunda base. Pa cuando Banks recuperó la bola, Johnson yá taba en segunda base. Fairly pegó un roletazo a segunda, dexando a Johnson nel mesmu llugar.

La parte fuerte de l'alliniación de Chicago tomó la so vez na parte alta de la octava entrada y Koufax los ponchó a los trés. Los Dodgers tamién fueron retiraos n'orde. Koufax volvió a ponchar a los trés bateadores na novena entrada, ponchando a los últimos dos con seis curves consecutives, "grandes globos", como les llamó Vin Scully, la comentarista de los Dodgers. Como Scully comentó a la fin de la xugada, "…Y Sandy Koufax, que'l so nome siempres recordarános a los ponches, llograr con elegancia. Ponchó a los últimos seis bateadores de manera consecutiva. Asina que cuando s'escriba'l so nome en mayúscules nos llibros de récores, la "K" resalta entá más qu'O-O-F-A-X". El out final foi fechu por Harvey Kuenn, el mesmu home que fixo'l out final nel partíu ensin hits de Koufax de 1963. A la fin del partíu, el hit de Johnson foi l'únicu cutíu en tol partíu, el total combináu de 1 hit nun partíu ye un récor de les Grandes Lligues.

Hasta la fecha, esti xuegu perfectu ye'l postreru partíu ensin hits que se llanzó contra los Cubs. Tuvieron el mayor tiempu ente los equipos de Grandes Lligues ensin que se llance otru partíu ensin hits contra ellos.

Permanencia colos Dodgers

Antes del empiezu de la temporada de 1966, Koufax y Drysdale fueron a ver al mánager xeneral de los Dodgers Buzzie Bavasi p'axustar los sos contratos del añu siguiente. Nel pasáu, Bavasi usara a Koufax y Drysdale contra l'otru mientres les negociaciones, diciéndo-y a Koufax, "¿Cómo puedes pidir tantu cuando Drysdale namái ta pidiendo..." Faía lo mesmo con Drysdale, diciéndo-y que Koufax taba pidiendo muncho menos. Finalmente, la primer esposa de Drysdale, Ginger Drysdale, suxurió que trabayaren xuntos pa consiguir lo que queríen. Ciscaben 1 millón de dólares, estremáu en partes iguales mientres los siguientes trés años o 167.000 dólares pa cada unu mientres les siguientes trés temporaes. Koufax foi representáu pol abogáu J. William Hayes. Cuando les negociaciones empezaron, Drysdale y el so abogáu tuvieron un conflictu d'intereses, asina que Hayes dio avisu a dambos nes negociaciones coleutives.

Koufax y Drysdale aceptaron apaecer na película Warning Shot, con David Janssen. Drysdale sería una comentarista de TV y Koufax interpretaría a un detective. Fueron fotografiaos nel set sentaos en sielles de direutor que teníen los sos nomes. La direutiva de los Dodgers empezó a espublizar rumores sobre desalcuerdos ente Koufax y Drysdale, tratando d'estremalos. Esa primavera, l'activista de la unión Marvin Miller empezó a faer campaña nos campamentos d'entrenamientu col enfotu de convertise nel direutor executivu de l'Asociación de Xugadores de les Grandes Lligues de Béisbol. A toos llaos onde diba Miller, los xugadores preguntáben-y sobre Koufax y Drysdale. Koufax finalmente dio-y permisu a Drysdale p'axustar contratos pa dambos. Koufax llogró 125.000$ y Drysdale 110.000$.

N'abril de 1966, Kerlan díxo-y a Koufax que yera tiempu por que se retirara, por que'l so brazu nun aguantaría otra temporada. Koufax guardó'l conseyu de Kerlan pa sigo mesmu y salió cada cuatro díes a llanzar. Llanzó 323 entraes con un récor de 27–9 y una efectividá de 1,73. Nel partíu final de la temporada regular, los Dodgers teníen de vencer a los Phillies pa ganar el banderín de la Lliga Nacional. Nel segundu partíu d'un doble-xuego (Drysdale perdió'l primeru), Koufax enfrentar a Jim Bunning nel primer partíu ente dos ganadores de partíos perfectos. Los Dodgers ganaron y enfrentáronse a los Orioles na Serie Mundial de 1966. El segundu partíu foi la tercer apertura de Koufax n'ocho díes. Koufax llanzó tan bien que'l primer base de Baltimore, Boog Powell, díxo-y al biógrafu de Koufax, Jane Leavy, "Seique taba sufriendo, pero taba ganando'", pero trés errores del xardineru central de los Dodgers Willie Davis na quinta entrada producieron tres carreres puerques y los Dodgers perdieron el partíu 6–0 contra la blanquiada con 4 hits de Jim Palmer. L'últimu home que s'enfrentó a Koufax foi Andy Etchebarren, quien bateó pa doble play a la fin de la sesta entrada. Alston animó al futuru miembru del Salón de la Fama cola idea de dexalo folgar por que llanzara nel quintu partíu de la serie. Eso nunca asocedió. Los Dodgers fueron barríos en cuatro partíos, ensin anotar una sola carrera nos últimos trés. Dempués de la Serie Mundial, Koufax anunció'l so retiru por cuenta de la so condición artrítica.

Nuna carrera de 12 temporaes, Koufax terminó con un récor de 165–87, una efectividá de 2,76, 2396 ponches, 137 partíos completos y 40 blanquiaes. Mientres la so carrera, el permediu de bateo de los sos oponentes foi de .203, con un porcentaxe embase de .271 y .315 de slugging. El so récor en Serie Mundial ye igual d'impresionante: 4-3 en ganaos y perdíos pero con efectividá de 0,95 en cuatro Series Mundiales. Ta na curtia llista de llanzadores que se retiraron con mayor cantidá de ponches rexistraos que d'entraes llanzaes. Koufax participó en siete Partíu de les Estrelles de les Grandes Lligues de Béisbol Partíos de les Estrelles (dos veces en 1961 cuando se xugaron dos partíos y unu en cada añu de 1962 a 1966, cuando se volvió a tener solo un Partíu de les Estrelles per añu en 1963). Koufax foi'l primer llanzador en ganar más d'un Premiu Cy Young, al igual que foi'l primeru que ganó'l Premiu Cy Young por decisión unánime; ello ye que los sos trés Cy Youngs ganar por decisión unánime. Entá más impresionantes ye'l fechu de que mientres la carrera de Koufax solo dábase un Premiu Cy Young por temporada y non unu per cada Lliga como se fai anguaño. En 1967, l'añu en que Koufax retiróse, el Premiu Cy Young empezó a ser dau a un pitcher de la Lliga Americana y otru de la Lliga Nacional.

Mecánica

Ente que munchos llanzadores zurdos tiren con un movimientu de trés cuartos de brazu, Koufax con un movimientu dende enriba bien pronunciáu. Esto posiblemente amontaba'l so velocidá, pero amenorgaba'l movimientu llateral nos sos llanzamientos, especialmente'l movimientu que llogra que la pelota alloñar de los bateadores maniegos. Muncha de la so velocidá venía de les sos fuertes piernes y llombu, combináu cola preparación del llanzamientu con una patada alta y espurriéndose bastante escontra'l platu. A lo llargo de la so carrera, Koufax sirvióse principalmente de dos llanzamientos: el so recta de cuatro costures, que tenía un movimientu ascendente por falta de rotación y movíase tarde dempués de ser llanzáu; el so curva, rotada col deu mediu, y soltada escontra baxo por cuenta de la aición del so brazu. Dacuando llanzaba un cambéu de velocidá y llanzamientu tenedor.

De primeres de la so carrera, Koufax trabayó colos entrenadores pa esaniciar el so enclín a "revelar" los llanzamientos (revelar qué tipu de llanzamientu va utilizar por cuenta de una variación na preparación). Más tarde na so carrera, y especialmente mientres siguíen los problemes del so brazu, esta variación -usualmente na posición que teníen les sos manes al llevales escontra riba mientres la preparación– volvióse más pronunciada. Los bonos bateadores podíen predicir qué llanzamientu venía; pero cutilo yera otra historia. Willie Mays dixo dempués del retiru de Koufax, "Sandy me poncharía dos o tres veces nun xuegu y yo sabía cada llanzamientu qu'él diba utilizar: rápido, cambéu de velocidá... Yo saber. Él dexaba que lo viera y aun así non podía dalu".

Koufax tamién llogró llanzar rectes a la velocidá de 102 milles/hora (163,2 km/h), llevando a Ernie Banks, miembru del Salón de la Fama, a resaltar: "Nun puedes cutir lo que nun puedes ver".

Vida dempués del retiru

Anguaño, Sandy Koufax vive Bucks County, Pennsylvania.

En 1967, robló un contratu de diez años con NBC por 1 millón de dólares pa ser el presentador en Xuegu de la Selmana de les Grandes Lligues de Béisbol. Nunca se sintió cómodu frente a la cámara y arrenunció dempués de cinco años, xustu enantes del empiezu de la temporada de 1973.

Koufax tuvo casáu con Anne Widmark, fía del actor Richard Widmark, hasta que se divorciaron en 1982. volvieron casase y a divorciar nos 90.

Nel so primer añu de elegibilidad en 1972, Koufax foi incluyíu nel Salón de la Fama del Béisbol, unes selmanes primero que cumpliera 36 años. El so eleición convertir nel miembru más nuevu del Salón de la Fama, cinco meses más nueva que Lou Gehrig cuando él foi incluyíu en 1939. El 4 de xunu d'esi mesmu añu, el 32, númberu del uniforme de Koufax foi retiráu polos Dodgers xunto colos de les estrelles de los Dodgers Roy Campanella (39) y Jackie Robinson (42).

Los Dodgers contrataron a Koufax por que fuera entrenador de pitcheo nes lligues menores en 1979. Arrenunció en 1990, lo que foi debíu según munchos a la so mala rellación col manager Tommy Lasorda. En 2003, Koufax terminó la so llarga rellación colos Dodgers cuando'l New York Post (que, al igual que los Dodgers, yera parte del imperiu empresarial de Rupert Murdoch) publicó una historia con rumores sobre'l so orientación sexual ya implicando que Koufax ye bien pocu gai. Koufax tornó a la organización de los Dodgers en 2004 cuando l'equipu foi vendíu a Frank McCourt.

En 1999, la revista The Sporting News punxo a Koufax nel númberu 26 de la so llista de los "100 Meyores Xugadores de Béisbol." Esi mesmu añu, tuvo ente los 30 xugadores escoyíos pal Equipu del Sieglu de les Grandes Lligues de Béisbol. Anque escasamente apaez en públicu, foi al Turner Field n'Atlanta pa la ceremonia d'introducción enantes del segundu xuegu de la Serie Mundial de 1999. Nun asistiera a la ceremonia de los 100 nomaos al Equipu del Sieglu mientres el Partíu de les Estrelles d'esi añu en Fenway Park en Boston.

Ver tamién

• Líderes n'efectividá nes Grandes Lligues

Notes

• Jane Leavy (2003). Sandy Koufax: A Lefty's Legacy. Perennial. ISBN 0-06-019533-9.
• Edward Gruver (2000). Koufax. Taylor Trade Publishing. ISBN 0-87833-157-3.
• David Pietrusza, Matthew Silverman & Michael Gershman, ed. (2000). Baseball: The Biographical Encyclopedia. Total/Sports Illustrated.
• «Sandy Koufax Biography». Baseball Hall of Fame. Consultáu'l May 24 de 2005.
• «Sandy Koufax Career Statistics». Baseball-Reference.com. Consultáu'l May 24 de 2005.
• «Sandy Koufax Biography». ESPN SportsCentury. Consultáu'l May 24 de 2005.

Estadístiques de la so carrera

W

L

YERA

G

GS

CG

SHO

SV

IP

H

ER

HR

BB

-----

165

87

2,76

397

314

137

40

9

2324 1/3

1754

1754

204

817

2396

Enllaces esternos (n'inglés)

• Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Sandy Koufax.
• Sandy Koufax na web del Salón de la Fama del Béisbol (n'inglés)
• Sandy Koufax na web del Salón de la Fama del Béisbol (n'español)
• The Sporting News: Baseball's 100 Greatest Players (#26)
• Baseball Library – biografía y grandes momentos de la so carrera
• Baseball-Statistics.com – biografía y cites
• Baseball Historien - Legends of the Game
• The Baseball Page
• Baseball Almanac
• Sandy Koufax na Internet Movie Database (n'inglés)
• Vin Scully's call of the ninth inning of Koufax's perfect game (audiu)
• A Pair of Tefillin for Sandy Koufax

Predecesor: Bob Purkey	Xugador del Mes de les Grandes Lligues de Béisbol Xunu de 1962	Socesor: Frank Howard
Predecesor: Maury Wills	Xugador Más Pervalible de la Lliga Nacional 1963	Socesor: Ken Boyer
Predecesor: Don Drysdale	Premiu Cy Young 1963	Socesor: Dean Chance
Predecesor: Ralph Terry	MVP de la Serie Mundial 1963	Socesor: Bob Gibson
Predecesor: Ralph Terry	Premiu Babe Ruth 1963	Socesor: Bob Gibson
Predecesor: Bob Gibson	Premiu Babe Ruth 1965	Socesor: Frank Robinson
Predecesor: Jim Bunning	Llanzador d'un Xuegu Perfectu 9 de setiembre de 1965	Socesor: Catfish Hunter
Predecesor: Dean Chance	Premiu Cy Young 1965, 1966	Socesor: Mike McCormick y Jim Lonborg
Predecesor: Bob Gibson	MVP de la Serie Mundial 1965	Socesor: Frank Robinson

• Datos: Q440256
• Multimedia: Sandy Koufax