Mecanismu d'Antikythera
| Mecanismu d'Antikythera | |
|---|---|
artefactu arqueolóxicu, calculadora mecánica (es)  y reloj astronómico (es) | |
 | |
| Llocalización | |
| Coordenaes | 35°51′51″N 23°18′18″E / 35.864167°N 23.305°E |
.svg)  Mecanismu d'Antikythera Mecanismu d'Antikythera (Tierra) | |
| Historia y usu | |
| Orixe del nome |
Anticitera (es) |
| Arquiteutu/a | valor desconocíu |
| Materiales | bronce |
 | |
La máquina d'Antikythera ye un artefautu antiguu, del que se piensa que ye un mecanismu rudimentariu que se mueve por engranaxes.
Los restos descubriéronse xunto con delles estatues y otros preseos, en 1900 por somarinistes, a la fondura d'unos 43 metros na costa de la islla griega d'Antikythera, ente la islla de Kythera y la de Creta; datóse nel 87 e.C.. El 17 de mayu de 1902, l'arqueólogu Spyridon Stais reparó en qu'una de les pieces de piedra tenía una rueda d'engranaxe.
Esta máquina ye ún de los mecanismos con engranaxes más antiguos que se caltienen, ta fecha en bronce nuna moldura de madera, llamó l'atención d'historiadores científicos dende que foi descubierta. La teoría más aceutada sobro los sos usos ye que yera un ordenador analóxicu fechu pa simular el movimientu de los astros. Dellos trabayos de reconstrucción recientes d'esti artefautu confirmen esta sospecha. L'aparatu ye inda más impresionante pol usu d'un engranaxe diferencial, que se pensaba fore inventáu nel Sieglu XVI, y pol so nivel de miniaturización y complexidá de les sos partes, comparables a les d'un reló con fechura del sieglu XVIII.
Derek J. de Solla Price, historiador científicu na Universidá de Yale, asoleyó un artículu sobre esti mecanismu na Scientific American en xunu de 1959 de la que tovía se taba estudiando [1]. En 1973 o 1974, asoleyóse un analís basáu nel mapeamientu de rayos gama por arqueólogos griegos. Price dixo que l'aparatu debiera de construyilu un astrónomu griegu, Geminus de Rodes. La so conclusión nun foi aceptada polos especialistes de la época, que pensaben que los griegos daquella teníen los conocimientos necesarios, pero non l'habilidá práutica necesaria pa facela.
El mecanismu orixinal ta espuestu na coleición de bronce del Muséu Nacional d'Arqueoloxía d'Atenes, acompañáu d'una réplica. Otra réplica ta espuesta nel Muséu Americanu del Ordenador en Bozeman, Montana.
La máquina d'Antikythera, nun ta descrita en nenguna fonte sobreviviente, demuestra que'l nuestru conocimientu de la teunoloxía antigua ye incompletu. En 1996, el físicu italianu Lucio Russo (profesor na Universidá de Roma "Tor Vegata") publicó un artículu abriendo nueves víes d'investigación. Una traducción al inglés del artículu asoleyóse nel 2004 col títulu de "The Forgotten Revolution: How Science Was Born in 300 BC and Why it Had to Be Reborn".
A partir de setiembre del 2005, la compañía americana d'ordenadores Hewlett-Packard aidó na búsqueda con un sistema de reproducción d'imaxenes que permitió una meyor llectura de los testos, que se tornaren inintelexibles col pasu del tiempu.
N'avientu del 2006, l'astrónomu griegu Xenofondas Musas, direutor del departamentu de Física y Astronomía de la Universidá d'Atenes, dio anuncia n'Atenes, que científicos griegos y estranxeros descifraren l'enigma sobre l'ayalga d'Antikythera. Llegóse a la conclusión que'l mecanismu de metal y de complicaes combinaciones d'engranaxes ye un ordenador y un aparatu pa l'astronomía.
Énte los nuevos descubrimientos, ta'l de que los pueblos de la antigüedá facíen referencies a llugares como Alexandría y España. L'ordenador d'Anticítera podía facer cálculos d'astronomía y determinar la posición de los planetes dende'l sieglu I e.C., data que se considera pa la so construcción. Los científicos consideren que ye una evolución del planetariu construyíu por Arquímedes y de les construcciones megalítiques de Stonehenge, n'Inglaterra, que calculaben el tamañu de los planetes.
Reconstrucción[editar | editar la fonte]
Bromley[editar | editar la fonte]
Una reconstrucción parcial fíxola'l científicu de la computación australianu Allan George Bromley (1947–2002) de la Universidá de Sydney xunto col reloxeru Frank Percival. Esti proyeutu fizo que Bromley rechazare l'analís de rayos-X fechu por Price y facer nueves imáxenes rayos-X, más precises, que foron estudiaes pol alumnu de Bromley, Bernard Gardner, en 1993.
Gleave[editar | editar la fonte]
Posteriormente, John Gleeve, un fabricante de planetarios británicu, construyó una réplica funcional del mecanismu. D'alcuerdu cola so reconstrucción, el mostrador frontal marca la progresión añal del Sol y de la Lluna peles constelaciones, al revés del Calendariu Exipcianu. La parte superior trasera ye un ciclu de cuatro años con otres marques asociaes que representen el Ciclu Metónicu de 235 meses sinódicos, qu'equivalen a 19 años solares. La parte inferior son esquemes del ciclu d'un únicu mes sinódicu, con un indicador secundariu enseñando l'añu llunar de 12 meses sinódicos.
Wright[editar | editar la fonte]
Otra reconstrucción fízola nel 2002 Michael Wright, inxenieru mecánicu restaurador del Muséu de la Ciencia de Londres, trabayando con Allan Bromley. Él analizó'l mecanismu usando tomografía lliniar, cola que podía facer imáxenes d'un planu focal más direutu y, entós, visualizar los engranaxes con mayor detalle. Na reconstrucción de Wright, l'aparatu nun solo modela los movimientos del Sol y la Lluna, axunta tamién los de los cuerpos celestes que conocíen los griegos: Mercuriu, Venus, Marte, Xúpiter y Saturnu.
Esta nueva reconstrucción da verosimilitú a antigües menciones a aparatos asemeyaos. Cícero, nel sieglu I e.C., menta un instrumentu "recién construyíu pol nuesu amigu Posidonius, que, en cada vuelta reflexa los mesmos movimientos del Sol, la Lluna y los cinco planetes." Aparatos asemeyaos méntense n'otros sitios tamién. Tamién gana pesu la idea d'una antigua tradición griega na teunoloxía mecánica que se trasmitió al mundiu árabe, onde aparatos asemeyaos, sicasí más cenciellos, encontráronse posteriormente, y pudiera ser que foren entregaos a fabricantes europeos de relós.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
- American Mathematical Society's The Antikythera Mechanism I and The Antikythera Mechanism II (Java Animation by Bill Casselman)
- Fortunat F. Mueller-Maerki's Geartrain diagram
- Manes Roumeliotis's Antikythera Mechanism MOV files
- Rupert Russell's The Antikythera Mechanism
- Price, Derek J. de Solla, "An Ancient Greek Computer". Scientific American, June 1959. p. 60–67.
- Rice, Rob S., "The Antikythera Mechanism: Physical and Intelectual Salvage from the 1st Century B.C.". USNA Eleventh Naval History Symposium.
- The Economist, "The Antikythera mechanism: The clockwork computer". 19 de setiembre del 2002.
- Rice, Rob S., "Gears, Galleys, and Geography The Antikythera Mechanism's Implications". Text of the 1993 APA Abstract.
- Lienhard, John H., Antikythera Mechanism. "The Engines of Our Ingenuity". KUHF-FM, Houston.
- Wright, M T. "A Planetarium Display for the Antikythera mechanism". Horological Journal, 144 No. 5, 169–173, May 2002.
- Derek De Solla Price. Gears from the Greeks: The Antikythera Mechanism—A Calendar Computer from ca. 80 B.C.. Science History Publications, New York, 1975, ISBN 0-87169-647-9; originally published in Transaction of The American Philosophical Society, New Series, Volume 64, Part 7, 1974.
- Russo, Lucio, "The Forgotten Revolution : How Science Was Born in 300 BC and Why it Had to Be Reborn". Springer , 2004, ISBN 3-540-20396-6.
- Giovanni Pastore - ANTIKYTHERA E I REGOLI CALCOLATORI - (2006)
- http://www.giovannipastore.it/ANTIKYTHERA.htm
- Desvelando'l funcionamientu del ordenador de 2 mil años
- YAAS-Yet Another Antikythera Simulator. A 3D Simulator in VRML
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Mecanismu d'Antikythera.
Datos: Q182324- Multimedia: Antikythera Mechanism