Magic Johnson

De Wikipedia
Magic Johnson
Vida
Nacimientu Lansing[1], 14 d'agostu de 1959[2] (64 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Residencia Lansing
Grupu étnicu afroamericanu d'Estaos Xuníos
Llingua materna inglés
Familia
Fíos/es EJ Johnson
Estudios
Estudios Everett High School (en) Traducir
Universidá de Michigan State
Universidá de Michigan State
(1977 - 1979)
Llingües falaes francés
inglés[3]
Oficiu
Oficiu xugador de baloncestu, orador motivacional, entrenador de baloncestu, entamador, financieru, empresariu, productor de cine, actor, productor de televisión, activista del VIH (es) Traducir
Trayeutoria
  Equipu
1996–1996 Los Angeles Lakers (ala-pivot)
1979–1991 Los Angeles Lakers (base, escolta)
1977–1979 Michigan State Spartans men's basketball (en) Traducir (base)
Posición o especialidá base
ala-pivot
Númberu de dorsal 32
33
Pesu 100 kg
Altor 206 cm
Premios
Nominaciones
Creencies
Relixón cristianismu
Partíu políticu Partíu Demócrata
IMDb nm0005059
magicjohnson.com
Cambiar los datos en Wikidata

Earvin "Magic" Johnson, Jr. (14 d'agostu de 1959, Lansing) ye un ex-baloncestista estauxunidense, consideráu unu de los meyores de la historia.[8] Militó en Los Angeles Lakers de la NBA dende 1979 hasta 1991, y por un curtiu periodu en 1996.

En ganando en 1979 el Tornéu de la NCAA cola Universidá Estatal de Michigan, los Lakers reclutaron a Johnson nel Draft de 1979, con quien algamó'l títulu de la NBA en cinco causes, xugó nueve Finales de la NBA Finales, y foi acreedor de dellos premios individuales como'l MVP de la Temporada, MVP de les Finales —en trés causes dambos— y dos MVP del All-Star Game, en 1990 y en 1992. Tamién apostó 12 All-Star Game, foi incluyíu en nueve temporaes nel meyor quintetu de la NBA meyor quintetu de la lliga y una vegada nel segundu quintetu, y lideró la temporada regular n'asistencies cuatro veces.

Per otra parte, Johnson formó parte del Dream Team de los Xuegos Olímpicos de Barcelona 1992, onde'l combináu norteamericanu facer col oru, barriendo a los sos rivales. En 1996, un grupu de miembros de medios de comunicación, ex xugadores, entrenadores y xeneral managers nomar como unu de los 50 meyores xugadores de la historia de la NBA y en 2002 ingresó al Basketball Hall of Fame.[9]

En 1991, el xugador fixo públicu que contraxera'l virus VIH lo que-y obligó a retirase de la práutica del baloncestu darréu. Col sofitu de los sos colegues d'oficiu, convertir nel primer xugador abiertamente seropositivu en xugar na NBA.

Trayeutoria deportiva[editar | editar la fonte]

Los sos entamos[editar | editar la fonte]

Johnson creció en Michigan, y dende pequeñu gustó-y xugar al baloncestu. Llevantábase ceo pa dir xugar enantes del colexu, y frecuentemente diba a los sitios botando un balón.[10] Según la so madre, amosaba enforma entusiasmu en tou lo que faía.[11] Cuando por fin xunióse al equipu de baloncestu del so institutu, llogró con 15 años un triple-doble con 36 puntos, 16 rebotes y 16 asistencies. Dempués d'esto, un periodista deportivu denominó-y «Magic» per primer vegada. Sufrió la perda d'un compañeru d'equipu nun accidente de coche, polo que se comprometieron a ganar el campeonatu estatal como homenaxe a Reggie Chastaine, el xugador fináu, daqué que llograron na prórroga de la final.[11] Nel so últimu añu de high school l'equipu llogró un balance de 27 victories y 1 única derrota, permedió 28,8 puntos y 16,8 rebotes y ganó de nuevu'l títulu estatal.[10]

Universidá[editar | editar la fonte]

Magic desenvolvió la so trayeutoria colexal na Universidá Estatal de Michigan, cerca de la so ciudá natal. Xunir al equipu na temporada 1977-78, coles mesmes que Jay Vincent, y esi añu la resultancia foi bien distinta al de la temporada anterior. En 1976-77, l'equipu había consiguíu 12 victories y sufiertu 15 derrotes na Big Ten Conference, ente que al añu siguiente, consiguieron ganar 13 partíos siguíos y llograron el títulu de conferencia tres once años ensin llogralo. Amás, volvieron apaecer nel Tornéu de la NCAA, depués de 19 años d'ausencia, y llegaron a la final del Mediu Oeste, na que fueron ganaos pola Universidá de Kentucky. Les estadístiques de Johnson fueron 17 puntos, 7,9 rebotes y 7,4 asistencies per partíu y foi nomáu Novatu del Añu.[12]

Empezaron la siguiente temporada de forma insopinada, yá que a final de xineru de 1979 llevaben un balance de 4 victories y 4 derrotes. Sicasí, nel novenu alcuentru llograron ganar na prórroga al hasta entós líder de la conferencia, Ohio State, y asina empecipiaron una racha de 10 victories consecutives que-yos afitaron nel primer puestu de la Big Ten. Na fase final, vencieron nes sos 4 primeros enfrentamientos, con una diferencia media de 23 puntos de ventaya, y asina llegaron a la final de la NCAA. El rival foi la Universidá d'Indiana State, invictos esa temporada, y asitiaos nel númberu 1 del ranking, nel cual xugaba'l que pocos años más tarde sería'l so gran rival y amigu, Larry Bird.[12] Los de Michigan algamaron finalmente'l campeonatu con un marcador de 75-64; Johnson foi escoyíu esa temporada como'l meyor xugador del tornéu.[12][13] Xugó tan solo 2 temporaes, pero fueron abondos por que la so fama creciera a nivel nacional. Permedió finalmente 17,1 puntos, 7,6 rebotes y 7,9 asistencies.[14]

Profesional[editar | editar la fonte]

La nacencia del «Showtime» (1979-1980)[editar | editar la fonte]

Foi escoyíu como númberu 1 nel Draft de la NBA de 1979 por Los Angeles Lakers,[15] los cualos llograren esta posibilidá n'axustando con New Orleans Jazz y ufierta-yos a la entós estrella Gail Goodrich en cuenta de la primer eleición del draft.[10] Magic ingresó a una franquicia sometida a un fondu cambéu, con Jack McKinney como nuevu entrenador, Jerry Buss como nuevu propietariu y dellos xugadores nuevos. Sicasí, lo que más atraxo a Johnson foi la posibilidá de xugar al pie del so gran ídolu de mocedá, el pívot Kareem Abdul-Jabbar, líder históricu d'anotación na NBA.[16] Aína tresmitió'l so entusiasmu na pista, ya impunxo un estilu de xuegu de velocidá, de pases inverosímiles, de contraataques vibrantes, que llueu se conoció como'l Showtime —tiempu d'espectáculu—.[17] Dada la so facilidá y el so altor pal rebote y l'anotación, rápido lideró la lliga en triples dobles, solamente superáu a lo llargo de la historia por otru gran base, Oscar Robertson.[10] Amás, el so casi infantil entusiasmu tresmitir a les graes y llueu se convirtió nun ídolu de mases.[11]

Los porcentaxes de la so primer temporada, 18 puntos, 7,7 rebotes y 7,3 asistencies, fueron abondes pa ser escoyíu nel Meyor quintetu de rookies de la NBA y ser titular nel All-Star Game, anque'l títulu de Rookie del añu llevar el so amigu Larry Bird, qu'esi añu xunir a los Boston Celtics.[18] Los Lakers acabaron con un balance de 60 victories y 22 derrotes; tres el reemplazu de Paul Westhead nel banquín a McKinney dempués d'un grave accidente de bicicleta, algamaron les Finales de 1980, onde s'atoparon a los Sixers del Dr. J, Julius Erving y del potente Darryl Dawkins. Los Lakers tomaron ventaya nes series 3-2, hasta que Kareem Abdul-Jabbar mancar na rodía. El so entrenador decidió entós poner nel puestu de pívot a Magic, que sorprendió a tol mundu con 42 puntos, 15 rebotes, 7 asistencies y 3 robos de balón. Ganó'l sestu y definitivu partíu 122-107 y foi nomáu MVP de les Finales de la NBA.[19] Con namái 20 años, yá consiguiera distinciones individuales en high school, universidá y como profesional. Llegó a convertise nel tercer xugador en tola historia en ganar consecutivamente los títulos de la NCAA y la NBA, tres Bill Russell y Henry Bibby.[20]

Enriba y embaxo (1980-1983)[editar | editar la fonte]

Johnson perdióse gran parte de la temporada 1980-81 por causa de una mancadura na rodía y apostó tan solo 37 partíos na lliga regular.[21] Nos playoffs d'esa temporada fueron esaniciaos en primer ronda polos Houston Rockets. A pesar d'ello, al terminar la mesma, Johnson robló un espectacular contratu de 25 años de duración por un valor de 25 millones de dólares, cortesía del propietariu del equipu, el Dr. Buss, que se quedó impresionáu pol so xuegu espectacular.[22] Sicasí, los problemes siguieron la temporada siguiente, onde tuvo un duru enfrentamientu col so entrenador, Westhead. Tres una victoria en casa de los Utah Jazz, Magic manifestó: nun puedo siguir xugando más nesti equipu. El propietariu del equipu, en cuenta de faer casu a les demandes de Johnson, despidió al entrenador. Per primer vegada na so carrera, Magic tuvo qu'escuchar ulles del públicu, inclusive de los sos propios aficionaos.[10] Johnson respondió d'esta manera a les crítiques: nesa temporada, llogró siquier 700 puntos, asistencies y rebotes, xuniéndose a Wilt Chamberlain y Oscar Robertson nel selectu club qu'había alcanzáu tales cifres.[11] Los Lakers afararon nos playoffs y llegaron a les finales de nuevu ante los Sixers, que cuntaben col Dr. J y Andrew Toney como principales estrelles. Johnson lideró al so equipu na victoria por 4 a 2, y foi acreedor del so segundu títulu de MVP de les Finales de la NBA.[23]

Na temporada 1982-83, Magic volvió tener una destacada actuación con un permediu de 16,8 puntos, 8,6 rebotes y 10,5 asistencies; amás, llogró la so primer nominación al Meyor quintetu de la NBA,[21] y el so equipu algamó de nuevu les Finales de la NBA Finales. Sicasí, nesta ocasión sufrió les baxes de los sos compañeros Norm Nixon, James Worthy y Bob McAdoo por mancadura y fueron afaraos na final polos Sixers, que cuntaben col so nuevu pívot y finalmente MVP de les Finales, Moses Malone.[10]

Larry Bird y los Bad Boys (1983-1988)[editar | editar la fonte]

A la lliga llegó coles mesmes otru xugador que terminaría convirtiéndose en lleenda, aleru de los Boston Celtics y vieyu conocíu de Magic, col que s'enfrentó na Final de la NCAA en 1979: Larry Bird. El periodista alemán Günter Bork definir como polos opuestos: per un sitiu, el xugador negru, sonriente y espectacular que yera Johnson, y pol otru, el xugador blancu, introvertíu y trabayador que yera Bird. Amás, la fortaleza de dambes plantíes fizo que la rivalidá enllargar nel tiempu. El Showtime, un baloncestu rápido y espectacular, enfrentar contra'l xuegu precisu y seguro de los Celtics.[10]

Dambos yeren estrelles nos sos equipos, pero los Celtics pertenecíen na Conferencia Este ente que los Lakers facer na Conferencia Oeste, polo que la única forma d'atopase na post-temporada yera nes Finales de la NBA Finales. Esto nun asocedió hasta 1984. Esi añu Magic volvió tener una actuación destacada, con permedios de 17,6 puntos, 7,3 rebotes y 13,1 asistencies,[21] y xunto a Kareem Abdul-Jabbar llevó al so equipu a les finales, onde s'atoparíen por fin colos Celtics. Dellos errores decisivos nel segundu, cuartu y séptimu y definitivu partíu fixeron que'l títulu volara a Massachusetts, y Larry Bird foi nomáu MVP de les Finales. Por tou ello, Kevin McHale, unu de los puntales de Boston, moflóse calificando al so rival como "Tragic" Johnson.[10]

Na siguiente temporada, la 84-85, Johnson volvió destacar na fase regular con un permediu de 18,3 puntos, 6,2 rebotes y 12,6 asistencies.[21] Llevó a los Lakers de nuevu a les Finales, onde de nuevu atopar colos Celtics. Tres un mal empiezu con una derrota de 114-148, l'equipu reaccionó y dio vuelta a les series pa ganar finalmente por 4-2, gracies sobremanera a Abdul-Jabbar —yá con 38 años— y a Magic, que permedió 15,2 asistencies nos 6 partíos de la final.[24]

La temporada 1985-86 resultó decepcionante pa Magic y les sos Lakers. A pesar de les bones cifres de nuevu na lliga regular —18,8 puntos, 5,9 rebotes y 12,6 asistencies—,[21] los Lakers cayeron estrepitosamente nes Finales de la Conferencia Oeste ante unu Houston Rockets lideraos polos sos Torres Ximielgues, Hakeem Olajuwon y Ralph Sampson por 4 a 1. Sicasí, al añu siguiente Johnson fixo la so meyor temporada. Con un permediu de 23,6 puntos (el tope de la so carrera), 6,3 rebotes y 12,2 asistencies,[21] Magic ganó'l so primer gallardón de MVP de la NBA, l'únicu premiu que se-y aguantara dende l'entamu de la so carrera.[10] Los Lakers atopar de nuevu colos Celtics na final, onde foi trascendental la defensa que fizo Michael Cooper sobre la estrella de Boston Larry Bird. Johnson foi de nuevu providencial, especialmente nel cuartu partíu, cuando anotó un gabitu a dos segundos del final sobre dos homes más altos qu'él, Kevin McHale y Robert Parish, lo que dio la victoria al equipu californianu por 107-106.[25] Finalmente los Lakers ganaron la final 4-2.[26]

Antes d'empezar la temporada 1987-88, l'entrenador de los Lakers Pat Riley conmocionó al equipu cuando prometió repitir títulu a pesar de la maldición que faía qu'un mesmu equipu nun consiguiera dos aniellos consecutivos dende la temporada 1968-69. Johnson volvió tener una fase regular granible, con 19,6 puntos, 6,2 rebotes y 11,9 asistencies per partíu.[21] Nos playoffs los Lakers sobrevivieron a dos azogosos eliminatories que llegaron al séptimu partíu, contra Utah Jazz y los Dallas Mavericks, p'atopase na final colos tarrecíos bad boys, los Detroit Pistons, con fama de xugar al baloncestu na llende de la durez dexada.[27] Tres 6 intensos partíos, col marcador empatáu a 3 victories, la figura de James Worthy remaneció nel séptimu y definitivu alcuentru al llograr un triple-doble, 36 puntos, 16 rebotes y 10 asistencies, lo que llevó al so equipu a la consecución del campeonatu al vencer 108-105 y ganar el MVP de les Finales.[28]

MVPs nel ocaso (1988-1991)[editar | editar la fonte]

Na temporada 1988-89, Johnson permedió 22,5 puntos, 7,9 rebotes y 12,8 asistencies per partíu; amás, algamó'l so segundu MVP de la NBA.[21] Los Lakers llegaron de nuevu les Finales, pero una mancadura de lligamentos de Magic punxo en bandexa'l títulu a los Pistons, qu'afararon 4-0; esta resultancia foi l'antoxana pa la despidida de les finales al gran Abdul-Jabbar, que con 42 años apostaría per última vegada una post-temporada.[29] Al añu siguiente la historia repitiríase, yá que Johnson volvió ganar el MVP, pero los Lakers cayeríen en segunda ronda de playoffs ante Phoenix Suns.

Na temporada 1990-91 los Lakers repitiríen apaición nes finales, esta vegada ante unu Chicago Bulls que cuntaben cola so gran estrella Michael Jordan. La so aportación, xuníu a la escepcional defensa de Scottie Pippen sobre Magic, que se mancó nel segundu partíu de la final, dio-yos el primeru d'una llarga serie d'ésitos pal equipu de la Ciudá del Vientu.[30]

Magic anuncia que ye portador del VIH (1991-1992)[editar | editar la fonte]

Antes del empiezu de la temporada 1991-92, Johnson alcuéntrase en Salt Lake City onde los Lakers diben apostar un partíu de pretemporada, pocos díes dempués de tornar de París d'apostar el Open McDonald's, cuando recibió la llamada del club, por que tornara darréu a Los Angeles. Ellí'l cuerpu médicu comunicó-y el so estáu.[31] Perdióse los sos trés primeros partíos oficialmente por una infeición estomacal; nun tardó en convocar una rueda de prensa que conmocionó al mundu deportivu'l 7 de payares de 1991, cuando anunció que taba infestáu pol virus VIH y la so inmediata retirada del baloncestu. Afayó la so enfermedá al tratar de faese un seguru de vida cuando dio positivu nos analises del sida. Pero lloñe de mensaxes negativos, sorprendió al anunciar la so felicidá de que la so esposa Cookie y el fíu que dambos esperaben nun taben infestaos y que diba dedicar la so vida a lluchar contra esta enfermedá.[32] La redolada de la NBA conmocionóse, ya inclusive el presidente George H. W. Bush declaró: «Pa mi, Magic ye un héroe, un héroe pa cualesquier qu'ame'l deporte».[33] Automáticamente pasó a la llista de mancaos del equipu, y por cuenta de la so situación contractual, caltuvo'l cobru de la franquicia angelina.

Con too y con eso ello, Magic foi votáu pol públicu pa xugar el All-Star Game d'esa temporada. Fueron dellos los xugadores que s'amosaron ronciegos a xugar con daquién qu'en teoría -yos podría arimar un virus mortal, ente ellos Karl Malone. Pero la maxa que proclama'l so llamatu fizo que tou ello quedara nun segundu planu. Xugó'l partíu, llevó a la victoria a la Conferencia Oeste por 153-113, y ufiertó al mundu dos minutos finales dafechu inolvidables al xugar un "unu contra unu" primeru ante'l daquella, gran amigu Isiah Thomas, darréu contra otra lleenda del baloncestu, Michael Jordan, y acabó prematuramente el partíu con un triple dende casi 8 metros. Dempués de la victoria, abrazar colos sos rivales y amigos nun bonal homenaxe.[34][35] Amás, foi gallardoniáu col MVP del partíu.

El Dream Team (Barcelona 92)[editar | editar la fonte]

Medayes
 Estaos Xuníos d'América
Baloncestu masculín
Xuegos Olímpicos


Oru Barcelona 1992 Estaos Xuníos
Campeonatu FIBA Américas


Oru Portland 1992 Estaos Xuníos

A pesar de dar positivu nos analises del sida, Magic foi convocáu cola Seleición de baloncestu d'Estaos Xuníos pa participar nos Xuegos Olímpicos de Barcelona 92. Aquel míticu equipu, denomináu Dream Team —que ye referíu polos aficionaos y la prensa como un equipu de suañu— pola cantidá d'estrelles del baloncestu NBA axuntaes nél, afaró nel tornéu de baloncestu. Per primer vegada, lleendes vives d'esti deporte xugaron xuntes nel mesmu equipu, nel cual, amás de Johnson, taben Larry Bird, Michael Jordan, Charles Barkley, Karl Malone, Scottie Pippen, John Stockton y David Robinson, ente otros.

Johnson tuvo carrancu tol tornéu, por causa de una pequeña mancadura na rodía y participó menos de lo que-y gustara nel tornéu. A pesar d'ello, los Xuegos Olímpicos de Barcelona van recordase, ente otres coses, por ser el llugar onde unu de los más grandes xugadores de la historia dio les sos últimes lleiciones.[36]

Curtia torna a la NBA (1996)[editar | editar la fonte]

Johnson anunció'l so regresu a les canches na temporada 1992-93.[37] Sicasí, dempués de participar en partíos de pretemporada, decidió retirase por motivos personales. Embarcar n'otros compromisos, ente los que taben l'escribir un llibru sobre sexu seguro y el realizar una xira por Asia y Australia xunto a antiguos xugadores de la NBA.[10]

Na temporada 1993-94 aceptó faese cargu del equipu de los Lakers como entrenador principal, pero n'apostando 16 partíos arrenunció al so cargu.[38] A cambéu, pasó a ser accionista del equipu en xunu de 1994. La sorpresa llegó yá empezada la temporada 1995-96, cuando volvió calzase unes zapatielles de baloncestu pa xugar los sos postreros 32 partíos como profesional, a la edá de 36 años. A pesar del tiempu retiráu, permedió 14,6 puntos, 6,9 asistencies y 5,7 rebotes; amás, llegó a xugar los playoffs, anque los Houston Rockets esaniciar na primer ronda dempués de lo cual retiróse definitivamente.

Estadístiques[editar | editar la fonte]

Temporada regular[editar | editar la fonte]
Temporada Edá Equipu Lliga P TIT MIN TC TCA %TC 3P 3PA %3P TL TLA %TL R.OF. R.DEF. REB ASIS ROB TAP PER FP PTS
1979 20 Los Angeles Lakers NBA 77 36.3 6.5 12.3 53.0 0.1 0.4 22.6 4.9 6.0 81.0 2.2 5.6 7.7 7.3 2.4 0.5 4.0 2.8 18.0
1980 21 Los Angeles Lakers NBA 37 37.1 8.4 15.9 53.2 0.1 0.5 17.6 4.6 6.1 76.0 2.7 5.9 8.6 8.6 3.4 0.7 3.9 2.7 21.6
1981 22 Los Angeles Lakers NBA 78 77 38.3 7.1 13.3 53.7 0.1 0.4 20.7 4.2 5.6 76.0 3.2 6.4 9.6 9.5 2.7 0.4 3.7 2.9 18.6
1982 23 Los Angeles Lakers NBA 79 79 36.8 6.5 11.8 54.8 0.0 0.3 00.0 3.8 4.8 80.0 2.7 5.9 8.6 10.5 2.2 0.6 3.8 2.5 16.8
1983 24 Los Angeles Lakers NBA 67 66 38.3 6.6 11.6 56.5 0.1 0.4 20.7 4.3 5.3 81.0 1.5 5.9 7.3 13.1 2.2 0.7 4.6 2.5 17.6
1984 25 Los Angeles Lakers NBA 77 77 36.1 6.5 11.7 56.1 0.1 0.5 18.9 5.1 6.0 84.3 1.2 5.0 6.2 12.6 1.5 0.3 4.0 2.0 18.3
1985 26 Los Angeles Lakers NBA 72 70 35.8 6.7 12.8 52.6 0.1 0.6 23.3 5.3 6.0 87.1 1.2 4.7 5.9 12.6 1.6 0.2 3.8 1.8 18.8
1986 27 Los Angeles Lakers NBA 80 80 36.3 8.5 16.4 52.2 0.1 0.5 20.5 6.7 7.9 84.8 1.5 4.8 6.3 12.2 1.7 0.5 3.8 2.1 23.9
1987 28 Los Angeles Lakers NBA 72 70 36.6 6.8 13.8 49.2 0.2 0.8 19.6 5.8 6.8 85.3 1.2 5.0 6.2 11.9 1.6 0.2 3.7 2.0 19.6
1988 29 Los Angeles Lakers NBA 77 77 37.5 7.5 14.8 50.9 0.8 2.4 31.4 6.7 7.3 91.1 1.4 6.4 7.9 12.8 1.8 0.3 4.1 2.2 22.5
1989 30 Los Angeles Lakers NBA 79 79 37.2 6.9 14.4 48.0 1.3 3.5 38.4 7.2 8.1 89.0 1.6 5.0 6.6 11.5 1.7 0.4 3.7 2.1 22.3
1990 31 Los Angeles Lakers NBA 79 79 37.1 5.9 12.4 47.7 1.0 3.2 32.0 6.6 7.3 90.6 1.3 5.6 7.0 12.5 1.3 0.2 4.0 1.9 19.4
1995 36 Los Angeles Lakers NBA 32 9 29.9 4.3 9.2 46.6 0.7 1.8 37.9 5.4 6.3 85.6 1.3 4.5 5.7 6.9 0.8 0.4 3.2 1.5 14.6
Total NBA 906 763 36.7 6.9 13.2 52.0 0.4 1.2 30.3 5.5 6.5 84.8 1.8 5.5 7.2 11.2 1.9 0.4 3.9 2.3 19.5
Fonte: .basketball-reference.com (2012).
Playoffs[editar | editar la fonte]
Temp. Edá Equipu Lliga P MIN TCA TC 3PA 3P TLA TL R.OF. REB ASIS ROB TAP PER FP PTS %TC %3P %FT MIN PTS REB AST
1979-80 20 Los Angeles Lakers NBA 16 658 103 199 2 8 85 106 52 168 151 49 6 65 47 293 .518 .250 .802 41.1 18.3 10.5 9.4
1980-81 21 Los Angeles Lakers NBA 3 127 19 49 0 0 13 20 8 41 21 8 3 11 14 51 .388 .650 42.3 17.0 13.7 7.0
1981-82 22 Los Angeles Lakers NBA 14 562 83 157 0 4 77 93 54 158 130 40 3 44 50 243 .529 .000 .828 40.1 17.4 11.3 9.3
1982-83 23 Los Angeles Lakers NBA 15 643 100 206 0 11 68 81 51 128 192 34 12 64 49 268 .485 .000 .840 42.9 17.9 8.5 12.8
1983-84 24 Los Angeles Lakers NBA 21 837 151 274 0 7 80 100 26 139 284 42 20 79 71 382 .551 .000 .800 39.9 18.2 6.6 13.5
1984-85 25 Los Angeles Lakers NBA 19 687 116 226 1 7 100 118 19 134 289 32 4 76 48 333 .513 .143 .847 36.2 17.5 7.1 15.2
1985-86 26 Los Angeles Lakers NBA 14 541 110 205 0 11 82 107 21 100 211 27 1 45 43 302 .537 .000 .766 38.6 21.6 7.1 15.1
1986-87 27 Los Angeles Lakers NBA 18 666 146 271 2 10 98 118 28 139 219 31 7 51 37 392 .539 .200 .831 37.0 21.8 7.7 12.2
1987-88 28 Los Angeles Lakers NBA 24 965 169 329 7 14 132 155 32 130 303 34 4 83 61 477 .514 .500 .852 40.2 19.9 5.4 12.6
1988-89 29 Los Angeles Lakers NBA 14 518 85 174 10 35 78 86 15 83 165 27 3 53 30 258 .489 .286 .907 37.0 18.4 5.9 11.8
1989-90 30 Los Angeles Lakers NBA 9 376 76 155 5 25 70 79 12 57 115 11 1 36 28 227 .490 .200 .886 41.8 25.2 6.3 12.8
1990-91 31 Los Angeles Lakers NBA 19 823 118 268 21 71 157 178 23 154 240 23 0 77 43 414 .440 .296 .882 43.3 21.8 8.1 12.6
1995-96 36 Los Angeles Lakers NBA 4 135 15 39 3 9 28 33 8 34 26 0 0 12 3 61 .385 .333 .848 33.8 15.3 8.5 6.5
Total NBA 190 7538 1291 2552 51 212 1068 1274 349 1465 2346 358 64 696 524 3701 .506 .241 .838 39.7 19.5 7.7 12.3

Magic: la lleenda[editar | editar la fonte]

El dosal 32 de Johnson foi retiráu polos Lakers en 1992.

Nos Lakers desenvolveríase tola so etapa profesional —dende 1979 a 1991— onde gracies a la so velocidá, el so gran manexu del balón y la so magnífica visión de xuegu, desempeñó de manera maxistral el puestu de base —con 2,06 metros d'altor—, y llevó al equipu a conquistar cinco campeonatos de la NBA —1979, 1981, 1984, 1986 y 1987—. Johnson ye unu de los cuatro únicos xugadores en ganar los títulos de la NCAA y NBA n'años consecutivos, y ye l'únicu rookie de la NBA en ganar el MVP de les Finales de la NBA en 1980; gallardón que volvió conquistar n'otros dos causes —1982 y 1987—. Foi escoyíu MVP de la Temporada en trés causes —1987, 1989 y 1990— y MVP del All-Star Game en 1990 y 1992; esta última ocasión, un añu dempués de la so retirada. N'opinión del analista Bill Simmons, Magic foi'l meyor base de la lliga ente les temporaes 1982-1983 y la 1990-1991.[39]

El nomatu de «Magic» provién del institutu y ye por cuenta de la so gran habilidá pal pase,[40] que-y dexaba partir gran cantidá d'asistencies —11,2 por partíu mientres tola so etapa profesional pa un total de 10 141— a los sos compañeros de xuegu a los que, col so carisma, arimaba'l so entusiasmu pol xuegu y el so calter ganador. Foi un bon anotador y permedió mientres tola so carrera 19,5 puntos per partíu, pero Magic sobresalía en toles facetes del xuegu. Mientres distintos periodos de la so carrera, foi'l meyor del campeonatu n'asistencies —lideró esti ranking dende 1981 a 1986— y robos de balón. Empunxo a los Lakers pa ser l'equipu más anotador tres veces —1986, 1988 y 1989— y el más reboteador dos veces —1981 y 1982—. Pa dellos aficionaos y periodistes, la so forma de xugar ensin mirar a los sos pases y la so rapidez contribuyeron a que l'estilu de xuegu de los Lakers d'aquella dómina fuera conocíu como'l "Showtime".[41]

Momentos clave na carrera de Magic Johnson[editar | editar la fonte]

  • Na temporada 1979-1980, Los Angeles Lakers llegaron a les Finales de la NBA frente a Philadelphia 76ers; les estrelles nesi momentu yeren Kareem Abdul Jabbar per parte de los Lakers y Julius Erving —o Dr. J.— per parte de los 76ers. Nel quintu partíu de la final, apostáu nel Forum de Los Angeles, cola serie igualada 2 a 2, Kareem mancóse un todíu cuando'l so sky-hook —gabitu del cielu— decantaba'l partíu pa los Lakers. Kareem aguantó'l restu de partíu col esguince ya inclusive consiguió la canasta que selló la victoria nesi alcuentru, pero'l so esfuerciu 40 puntos pasaría-y factura y yá nun podría xugar el restu de lo que quedara de final. Nel avión escontra Filadelfia p'apostar el sestu alcuentru, Magic pidió-y al so entrenador xugar de pívot. Ello ye que realizó'l saltu d'entamu y a partir d'entós esplegó un xuegu desaxeradamente versátil que lu llevó a xugar con una terrible eficacia nos cinco asities del xuegu. Los 76ers nunca pudieron para-y y Magic terminó'l partíu con 42 puntos, 15 rebotes y 7 asistencies. Los Lakers ganaron el partíu y les series finales, y la NBA escoyer MVP de les Finales.[42]
  • Na temporada 1984-85 repitióse la final de la temporada anterior: Los Angeles Lakers vs. Boston Celtics. L'añu anterior Boston llevóse'l campeonatu no que se vio como la revancha de Larry Bird pola final universitaria que perdió cinco años tras cuando xugaba con Indiana St., contra Michigan St. lideraos por Magic. Asina, caltúvose la tradición: los Lakers enxamás ganaren una serie final a los Celtics. Y en esta ocasión, les coses tampoco empezaron perbién pa ellos. No que los aficionaos de Boston recuerden como «La Masacre del Día de los Cayíos» —una y bones el partíu celebrar nesa festividá norteamericana, llamada "Memorial Day"— los Celtics -yos infligieron un severu correctivu (148-114) polo que paecía que "la maldición" diba caltenese otru añu más. Esto foi un espeyismu. Conducíos por Magic, qu'ameyorara notablemente'l so tiru esterior, y Kareem, que foi nomáu MVP d'eses finales con 38 años, los Lakers sobreponer a la paliza del primer partíu y al pesu de l'adversa historia. Ganaron la final en 6 alcuentros y dempués celebraron el títulu sobre'l míticu parqué del Boston Garden.[43]
  • Nes Finales de 1987, «Magic» Johnson y Larry Bird volvieron vese les cares no que foi la so tercera y postrera final como rivales. El partíu decisivu foi'l cuartu, que se xugó en Boston. Amás de les sos asistencies habituales, Magic nun paró d'anotar dende media distancia mientres tol alcuentru. Yá nel últimu minutu de partíu, cuando quedaben escasos segundos pal final, Larry Bird metió un triple que dexó'l marcador 106-105 pa Boston. A 5 segundos del pitíu final, Magic tomó'l balón a la izquierda de la bombilla de les personales, de frente a la canasta, marcáu por Kevin McHale. Previa finta pela esquierda, dir escontra la derecha y saliéron-y al pasu, Robert Parish, Larry Bird y el mesmu McHale. Magic paecía zarráu, pero nesi momentu llanzó un «mini gabitu del cielu» —junior sky-hook como'l mesmu llamar— cola mano derecha pa ganar el partíu.[25] El balón entró llimpiu, los Lakers lleváronse la serie en 6 alcuentros y Magic consiguió'l so tercer MVP de les Finales. A la fin del partíu, Larry Bird declaró: «Siempres esperes perder colos Lakers por un gabitu, pero nunca lu esperes de Magic».[44]
  • En 1987, Detroit Pistons, autonombrados "Bad Boys —mozos malos"— y lideraos por Isiah Thomas, consiguieron a la fin ganar a los Celtics nes Finales de la Conferencia Este. Paecía qu'esi diba ser el so añu, pero los Lakers esperáben-yos na final, ya inda teníen una lleición más qu'enseña-yos nel so camín escontra'l campeonatu. La serie foi bien dura, ente'l baloncestu de control de los Pistons y la chispa de los Lakers, llegar a un agónicu séptimu alcuentru. Nos segundos finales Bill Laimbeer metió un triple para Detroit que se punxo a un namái puntu del marcador, pero namás sacar de fondu, el balón llegó a les manes de Magic, que dio un pase que crució tola cancha pa cayer en manes d'A.C. Green, quien anotó una bandexa pa poner enriba por trés puntos a los Lakers. Al precisar un triple, Detroit sacó rápido y buscó a Thomas, a quien Magic robó'l balón al postreru segundu conforme llevantaba los brazos en señal de victoria, mientres el públicu del Forum invadía la cancha pa la celebración.[45]

Desque los Celtics consiguieren ganar dos campeonatos consecutivos nel bieniu 1968-69, nengún otru equipu pudiera repitilo. Magic, nel so plenu maduror como xugador, foi un home decisivu pa los Lakers en tola final y nel camín a ésta, gracies a los sos pases acertaos, un sobresaliente parto de xuegu y canastes fundamentales cuando nos momentos decisivos, el balón «quemaba» nes manes de los demás. Quiciabes nunca como entós merecióse'l MVP de les Finales, anque un impresionante triple doble del so compañeru James Worthy nel postreru partíu fizo que'l xuráu decantar por ésti pa esi gallardón.[46]

Rivalidá con Larry Bird[editar | editar la fonte]

Larry Bird, el gran rival de Johnson a lo llargo de la so carrera.

La primer ocasión en que los medios de comunicación falaron de la rivalidá ente Johnson y Larry Bird foi na final de la NCAA de 1979, cuando los Michigan State Spartans de Magic ganaron a los Indiana State Sycamores de Bird.[47] Dambos coincidieren primeramente nuna xira de xugadores universitarios per Europa l'añu anterior.[48] La rivalidá siguió na NBA y algamó el so apoxéu cuando los Lakers y los Celtics alcuéntrase nes Finales de la NBA Finales en cuatro causes ente 1984 y 1987. Johnson aseguraba que la temporada regular componer de 80 partíos y los dos enfrentamientos Lakers-Celtics, ente que Bird confesó que lo primero que lleía peles mañanes yeren les estadístiques del partíu anterior de Magic.[49]

Distintos periodistes especializaos especularon col fechu de que la rivalidá ente dambos xugadores diba más allá del xuegu, que tenía que ver tamién col enfrentamientu del glamour de Hollywood contra la clase obrera de Boston ya Indiana, inclusive ente blancos y negros.[50] Les grandes beneficiaes fueron les cadenes de televisión, que enantes de la llegada de dambos xugadores a la lliga acusaren un descensu ente los espectadores del baloncestu profesional, y que vieron como los espectadores volvíen esfrutar de les sos retresmisiones.[51] La llegada de dambos xugadores supunxo l'apaición d'una nueva xeneración d'aficionaos.[52] El periodista deportivu Larry Schwartz, de la cadena ESPN foi más allá, y afirmó que dambos xugadores salvaren a la lliga de la bancarrota.[53]

A pesar de la so rivalidá na pista, la so amistá fortalecióse arriendes de un anunciu de zapatielles Parole en 1984, nel cual apaecíen como enemigos acérrimos.[54][55] La mesma lliga aprovechó'l tirón de dambos xugadores p'anunciar les Finales de la competición.[56] Johnson tuvo convidáu na ceremonia pola retirada de Larry Bird, y describir como un amigu pa tola vida.[49] De la mesma, Bird foi quien presentó al so amigu na ceremonia d'inducción nel Basketball Hall of Fame de Magic.[52]

Vida posterior[editar | editar la fonte]

Johnson con Nancy Pelosi en 2003.

N'anunciando en payares de 1991 la so infeición pol virus del VIH, creó la Fundación Magic Johnson p'ayudar a combatir la enfermedá,[57] anque darréu diversificó los sos oxetivos p'ayudar tamién n'otru tipu de causes.[11] En 1992 xunir a la Comisión Nacional sobre'l sida, pero dexar ocho meses dempués n'alegando que dicha comisión nun taba faciendo lo suficiente pa combatir la enfermedá.[58] Al añu siguiente escribió una guía educativa sol títulu de What you can do to avoid AIDS —Qué puedes faer pa evitar el sida—.[59] En 1999, foi'l principal ponente na Conferencia del Día Mundial de la Llucha contra'l Sida celebrada nes Naciones Xuníes.[11] Amás, foi nomáu Mensaxeru de la Paz de dicha institución.[60]

En 1998 presentó un talk show na canal de televisión Fox, pero foi atayáu tres dos meses d'emisión por cuenta de la baxa audiencia.[61] Darréu punxo en marcha Magic Johnson Enterprises,[62] una empresa con un patrimoniu netu de 700 millones de dólares, y que cuntaba ente los sos subsidiarias con una productora, Magic Johnson Productions, una cadena nacional de cines, Magic Johnson Theaters, y unos estudios de cine, Magic Johnson Entertainment.[63]

Desque-y fora detectáu'l virus del sida, Magic dedicóse a dar charres y conferencies en colexos ya instituciones estauxunidenses p'amosar a la xente la forma de prevenir la so enfermedá y la de lluchar contra la mesma. Cunta la so esperiencia cola esperanza de que, sobremanera la xente nuevo capte'l so mensaxe, como esplicaba nun colexu de Washington en 2006: «Les úniques coses que salvaron la mio vida fueron la detección precoz y los antirretrovirales». Trata de demostrar al mundu que la so enfermedá ye, de primeres, evitable, y que, nel casu de cayer nella, puede aprendese a convivir cola mesma.[32]

Fixo xires onde prauticó partíos amistosos con otros equipos per tol mundu, ya inclusive volvió a la NBA, pero esta vegada pa entrenar al so equipu de tola vida, cuando namái quedaben 16 partíos de la temporada regular 1993-94. Na temporada 1995-96 retornó pa xugar 32 partíos (siempres colos Lakers) y depués retiróse definitivamente.[64]

Los sos númberos nel momentu de la so retirada fueron impresionantes: nuna vida deportiva relativamente corta de 906 partíos de temporada regular — Stockton]], la base d'Utah Jazz xugó 1504 alcuentros— Magic permedió 19,5 puntos por partíu —pa un total de 17 707, con porcentaxes de 52% en tiros de campu, 30,3% en triples y 84,4% en llibres—, 7,2 rebotes —con un total de 6559— y 11,2 asistencies —coles que ganó'l partíu.

Discutinios sobre la so enfermedá[editar | editar la fonte]

El 10 d'ochobre de 2008, una emisora de Minneapolis anunció que tresmitiría anuncios pa crear concencia sobre'l VIH/SIDA dempués de qu'un par de comentaristes acusaren a Magic Johnson d'asonsañar el so diagnósticu y tres les dures crítiques del ex xugador de baloncestu.

Chris Baker y Langdon Perry, de la emisora de radio KTLK, fixeron los comentarios dos díes enantes nun programa de Baker, de corte conservador. El contestu de los comentarios nun quedó del tou claru, pero surdieron cuando un oyente llamó pa quexase sobre les esixencies a los trabayadores. Perry respondió con una entruga sobre enfermedaes coles qu'una persona puede vivir enforma tiempu «si recibe medicines».

Baker respondió «¿cómo Magic Johnson?», a lo que Perry amestó «como Magic Johnson col so sida falsu. Magic asonsañó'l sida». Baker dixo «¿tu crees que Magic asonsañó'l sida por llástima?», y Perry respondiólu «toi convencíu que Magic asonsañó'l sida». «Yo tamién», afirmó Baker.[65]

Johnson emitió un comunicáu díes dempués diciendo que taba «indignáu porque Chris Baker y Langdon Perry restáren-y importancia a un asuntu tan seriu y mortal. Millones de persones tán morriendo de VIH/SIDA, y el fechu de que bromien sobre la mio condición ye increíble», dixo l'ex xugador.[66]

Llogros personales[editar | editar la fonte]

Estrella de Magic nel Paséu de la Fama de Hollywood.

Libro[editar | editar la fonte]

Biografíes[editar | editar la fonte]

L'autobiografía de Magic Johnson ye Johnson, Earvin (1992). Magic Johnson: My Life. Random House. ISBN 0449222543. ISBN 0-449-22254-3

Otres biografíes autorizaes:

=== Otres Cita llibru|títulu=Magic's Touch: From Fundamentals to Fast Break With One of Basketball's All-Time Greats |nome=Earvin "Magic" |apellíu=Johnson | añu=1992|isbn=; ISBN 0-201-63222-5}}

  • Johnson, Earvin "Magic" (1996). What You Can Do to Avoid AIDS. ISBN 0-8129-2844-X.
    • Versión actualizada de Johnson, Earvin "Magic" (1992). 'Unsafe Sex in the Age of AIDS'. ISBN 0-8129-2063-5.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ URL de la referencia: http://espn.go.com/nba/player/gamelog/_/id/2334/magic-johnson.
  2. ↑ URL de la referencia: http://espn.go.com/nba/player/stats/_/id/2334/magic-johnson.
  3. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  4. ↑ URL de la referencia: https://www.newspapers.com/clip/5883738/1988_allnba_team_voting_maximum/.
  5. ↑ URL de la referencia: https://www.newspapers.com/clip/5883666/1989_allnba_team_voting_maximum/.
  6. ↑ URL de la referencia: https://www.newspapers.com/clip/5883480/1990_allnba_team_voting_maximum/.
  7. ↑ URL de la referencia: https://www.newspapers.com/clip/5866051/1991_allnba_team_voting_maximum/.
  8. ↑ «Cuando Earvin Johnson pasó a ser 'Magic'» Marca. Consultáu'l 16 de xunu de 2012
  9. ↑ youtube.com Earvin "Magic" Johnson's Basketball Hall of Fame Enshrinement Speech, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  10. ↑ 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 NBA.com Biografía de Magic Johnson Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 ESPN.com Magic made Showtime a show (Consultáu en: payares de 2007)
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 BigTen.cstv.com A Champion on Every Level Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  13. ↑ YouTube.com Últimu minutu de la final de la NCAA de 1979 Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  14. ↑ thedraftreview.com Estadístiques de Magic Johnson en Michigan State, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  15. ↑ Basketball-Reference.com Draft de la NBA de 1979 Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  16. ↑ NBA.com Regular Season Records: Points Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  17. ↑ ESPN.com Magic made Showtime a show, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  18. ↑ Basketball-Reference.com 1979-80 NBA Season Summary Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  19. ↑ NBA.com NBA's Greatest Moments. Magic Fills in at Center Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  20. ↑ usatoday.com Magic Johnson timeline, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 21,6 21,7 Basketball-Reference.com Estadístiques de Magic Johnson na NBA (Consultáu n'agostu de 2012)
  22. ↑ USAToday.com Magic memories of a real star Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  23. ↑ NBA.com Lakers' Arduous Season Ends in Victory Consultáu en: payares de 2007(n'inglés)
  24. ↑ NBA.com 1985 NBA Finals: L.A. Lakers 4, Boston 2. Kareem, Lakers Conquer the Celtic Mystique Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  25. ↑ 25,0 25,1 youtube.com NBA on CBS - 1987 NBA Finals Game 4 finish, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  26. ↑ NBA.com 1987 NBA Finals: L.A. Lakers 4, Boston 2. Magic Maneuvers Lakers Past Celtics Consultáu en: payares de 2007 (n'inglés)
  27. ↑ «Bill Laimbeer career summary». NBA Encyclopedia: Playoff Edition (13 de setiembre de 2007).
  28. ↑ NBA.com 988 NBA Finals: Los Angeles 4, Detroit 3. Lakers Prinde the Elusive Repeat Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  29. ↑ NBA.com 1989 NBA Finals: Detroit 4, L.A. Lakers 0. Waiting Game Ends for Impatient Pistons Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  30. ↑ NBA.com Bulls Finally Get That Championship Feeling Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  31. ↑ marca.com Tolos detalles del día que'l baloncestu perdió la so maxa, consultáu en payares de 2012
  32. ↑ 32,0 32,1 ElMundo.es El sida según Magic Johnson (Consultáu n'agostu de 2012)
  33. ↑ books.google.es Masculinities, Gender Relations, and Sport. Escritu por Michael A. Messner,Jim McKay,Donald Sabo, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  34. ↑ YouTube.com Magic Johnson - NBA All Star Game 1992, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  35. ↑ YouTube.com Últimu minutu y mediu del partíu, comentáu n'español por Ramón Trecet Consultáu en: payares de 2007
  36. ↑ marca.com El 'Dream Team', l'equipu inmortal que regaló al mundu dos selmanes de baloncestu inolvidable (Consultáu en: mayu de 2012)
  37. ↑ barrystickets.com Los Angeles Lakers Past and Present Players Consultáu en: agostu de 2012 (n'inglés)
  38. ↑ Basketball-Reference.com Estadístiques de Magic como entrenador Consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  39. ↑ Legacy Check
  40. ↑ notablebiographies.com Magic Johnson Biography, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  41. ↑ ultimatenba.com lleenda_d'el_Showtime-58.html La lleenda del Showtime, consultáu n'agostu de 2012
  42. ↑ NBA.com Rookie Makes the Lakers Believe in Magic, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  43. ↑ NBA.com Kareem, Lakers Conquer the Celtic Mystique, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  44. ↑ NBA.com Magic Maneuvers Lakers Past Celtics, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  45. ↑ youtube.com 1988 NBA Finals: Pistons at Lakers, Gm 7 part 12/12, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  46. ↑ NBA.com Lakers Prinde the Elusive Repeat, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  47. ↑ dailymotion.com Larry Bird vs. Magic Johnson - Classic Basketball Rivalries, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  48. ↑ sportsillustrated.cnn.com The Two And Only, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  49. ↑ 49,0 49,1 NBA.com Classic NBA Quotes: Magic and Larry, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  50. ↑ sportsillustrated.cnn.com The Stuff Dreams Are Made Of, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  51. ↑ cbsnews.com 'Magic' Time, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  52. ↑ 52,0 52,1 cbc.ca Larry Bird inducting Magic Johnson, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  53. ↑ ESPN.com Magic made Showtime a show, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  54. ↑ youtube.com Parole commercial with Larry bird and Magic johnson, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  55. ↑ ESPN.com Eye for victory, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  56. ↑ youtube.com Magic Johnson & Larry Bird - There Can Only Be One, consultáu n'agostu de 2012 (n'inglés)
  57. ↑ magicjohnson.com Magic Johnson Foundation, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  58. ↑ nytimes.com Magic Johnson Quits Panel on AIDS, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  59. ↑ biography.com Magic Johnson biography, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  60. ↑ nytimes.com Sports of The Times; The Greatest Is Honored by The Diplomat, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  61. ↑ nytimes.com 'Magic Hour' Canceled, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  62. ↑ magicjohnson.com Magic Johnson Enterprises, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  63. ↑ ew.com Magic Johnson joins the music biz, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  64. ↑ basketball-reference.com Magic Johnson 1995-96 Game Log, consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  65. ↑ mediamatters.org Minneapolis radio hosts Baker and Perry are "convinced" that Magic Johnson "faked AIDS", consultáu en mayu de 2012 (n'inglés)
  66. ↑ blogdebasket.com 'Magic' cafiante con Chris Baker y Langdon Perry, consultáu en mayu de 2012

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Mychal Thompson 		Primer eleición del Draft de la NBA
1979 		Socesor:
Joe Barry Carroll
Predecesor:
Larry Bird
Michael Jordan
Magic Johnson 		NBA MVP de la Temporada
1986-87
1988-89
1989-90 		Socesor:
Michael Jordan
Magic Johnson
Michael Jordan
Predecesor:
Karl Malone
Charles Barkley 		MVP del All-Star Game
1990
1992 		Socesor:
Charles Barkley
Karl Malone &
John Stockton
Predecesor:
Dennis Johnson
Cedric Maxwell
Larry Bird 		MVP de les Finales NBA
1980
1982
1987 		Socesor:
Cedric Maxwell
Moses Malone
James Worthy
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Magic_Johnson&oldid=4128751»