Laniisoma elegans

De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Laniisoma elegans
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Tityridae
Xéneru: Laniisoma
Swainson, 1832
Especie: L. elegans
(Thunberg, 1823)
Distribución
Sinonimia

Ampelis elegans[2]

Laniisoma buckleyi (Sclater & Salvin, 1880)[3]
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Laniisoma elegans, tamién denomináu cotinga mariella (Colombia) o chibante (Brasil)[4] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente a la familia Tityridae. Como suxure'l so nome común, enantes yera consideráu una cotinga. Yá que ta lloñe de ser "laniidae", esto significa que'l nome común utilizáu ye totalmente engañosu. Ye l'únicu miembru de xéneru monotípicu Laniisoma. Ye nativa d'América del Sur

Laniisoma elegans buckleyi; ilustración de Keulemans, 1880.

Descripción[editar | editar la fonte]

Mide ente 16 [5]y 17,5 cm. El machu tien la corona negra con aniellu ocular mariellu, partes cimeros verde oliva. Pembaxo ye mariellu brillante con escamado negru al traviés del pechu, na parte inferior de los lladrales y nel criso. La fema ye similar pero cola corona morica y toa les partes inferiores marcadamente escamadas de negru. Los inmaduros son como la fema pero con grandes puntos ablondos nes puntes de les cobertoras. Nes poblaciones andines (grupu buckleyi) el machu tien menos escamado negru y la fema'l mesmu escamado notable pero tien coronar oliva uniforme.[6]

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Alcuéntrase en Venezuela, Colombia, Ecuador, Perú, Bolivia y Brasil.[1]
Habita en montes húmedos tropicales y subtropicales, de baxa altitú y montiegos, na matu Atlánticu y nos contrafuertes de los Andes; ente 400  y 1350 msnm[6] anque foi rexistráu a 200 m en Venezuela[1] y hasta'l nivel del mar en Brasil.[7]

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Especie rara y incomún, usualmente ye vistu solitariu en tolos niveles de la foresta, pero más de cutiu non bien alto.[6] Nel Brasil oriental ye llocalmente migratoriu mientres l'iviernu y la primavera, apaez nel interior, proveniente de la mariña.[5]

Alimentación[editar | editar la fonte]

Aliméntase de frutos y inseutos que dacuando busca al pie de bandaes mistes. Foi reparáu en matos mesófiles residuales nel pandu paulista alimentándose de los frutos del bugre (Cordia ecalyculata) y de yagrumo machu (Didymopanax morototoni) al pie del palombu coloráu (Columba cayennensis) nos meses de xunetu y empiezu d'ochobre.[5]

Reproducción[editar | editar la fonte]

Nel Brasil oriental reproducir nos meses de branu nes baxaes litoraleñas.[5]

Vocalización[editar | editar la fonte]

El cantar del machu ye una serie de 8-10 notes enfátiques, caltriantes, d'alta escala “psii-yií” (de cutiu empezando con delles notes simples “psii”), dau dende una caña baxa y desobstruida, abriendo llargamente'l picu, abuitando'l gargüelu y baxando la cola a cada llamáu.[6]

Sistemática[editar | editar la fonte]

Descripción orixinal[editar | editar la fonte]

La especie L. elegans describióse per primer vegada pol naturalista suecu Carl Peter Thunberg en 1823 sol nome científicu Ampelis elegans; llocalidá tipo «montes de Rio de Janeiro, Brasil».[2]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

El Congresu Ornitolóxicu Internacional (IOC) (Versión 4.4, 2014)[3] considera al grupu de subespecies andines venezuelense, buckleyi y cadwaladeri como una especie separada Laniisoma buckleyi, siguiendo a Ridgely & Greenfield (2001) y Hilty (2003).[8] Sicasí esti tratamientu nun foi adoptáu por otres clasificaciones por cuenta de que buckleyi nun difier significativamente de la nominal, y seique solo difier en plumaxe nel machu con menos escamado negru nel pechu y na fema por falta-y la corona negra.[1] El South American Classification Committee (SACC) aguarda propuesta p'analizar la separación.[8]
Esti xéneru foi tradicionalmente asitiáu na familia Cotingidae (según Tityra, Iodopleura y Pachyramphus); Laniocera na familia Tyrannidae y Schiffornis na familia Pipridae. La Propuesta N° 313 al South American Classification Committee (SACC), siguiendo los estudios de filoxenia molecular de Ohlson et al. (2007),[9] aprobó l'adopción de la nueva familia Tityridae, incluyendo'l presente y los otros xéneros.[10]

Subespecies[editar | editar la fonte]

Según la clasificación Clements Checlist 6.9,[11] reconócense 4 subespecies, cola so correspondiente distribución xeográfica:[2]

Si esta población dixebróse, el taxón (elegans) constituyiría un monotípicu endémicu de Brasil, con población rara y llocal en tola so distribución, ye probable que la especie considérese amenazada.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 BirdLife International (2012). «Laniisoma elegans» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 4 d'avientu de 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Elegant Mourner (Laniisoma elegans) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 5 d'avientu de 2014.
  3. ↑ 3,0 3,1 Gill, F & D Donsker (Eds). 2014. IOC World Bird List (v 4.4). doi:10.14344/IOC.ML.4.4. Disponible en IOC – World Birds names - Cotingas, manakins, tityras & becards. Consultada'l 5 de payares de 2014.
  4. ↑ Cotinga Elegante (Laniisoma elegans) (Thunberg, 1823) en Avibase. Consultada'l 5 d'avientu de 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Guia de Campu Avis Brasilis – Avifauna brasileira / Tomas Sigrist; ilustráu por Tomas Sigrist – São Paulo: Avis Brasilis, 2013. Laniisoma elegans, p. 434. ISBN 978-85-60120-25-3
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Ridgely Robert, Laniisoma elegans, p. 501, en Field guide to the songbirds of South America: the passerines / Robert Ridgely and Guy Tudor. – 1st ed. – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). ISBN 978-0-292-71748-0
  7. ↑ Chibante en Wikiaves.
  8. ↑ 8,0 8,1 Part 8. Suboscine Passeriformes, C (Tyrannidae to Tityridae) n'A Classification of the Bird Species of South America - South American Classification Committee - American Ornithologists' Union. N'inglés
  9. ↑ Ohlson, J. I., R. O. Prum, and P. G. P. Ericson. 2007. A molecular phylogeny of the cotingas (Aves: Cotingidae). Molecular Phylogenetics and Evolution 42:25-37.
  10. ↑ Adoptar la familia Tityridae Propuesta (#313) al South American Classification Commitee, n'inglés.
  11. ↑ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson. 2014. The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9. Downloaded from Downloadable checklist|Clements Checklist 6.9

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Laniisoma_elegans&oldid=4082986»