Estrechu de Tartaria

Estrechu de Tartaria
Situación
Tipu	estrechu
Parte de	Mar de Xapón
Coordenaes	52°11′00″N 141°37′00″E / 52.183333333333°N 141.61666666667°E
	Estrechu de Tartaria Estrechu de Tartaria (Rusia)
Datos
Noamáu por	Tártaros
Fondura	172 m

El estrechu de Tartaria (tamién estrechu tártaru o golfu de Tartaria o golfu tártaru) (rusu: Татарский пролив, estrechu de Nevelskói; en xaponés, 間宮海峡, estrechu de Mamiya) ye un estrechu marín que dixebra la islla de Sajalín de la mariña continental rusa asiática, conectando'l mar de Ojotsk (golfu de Sajalín) col mar del Xapón.

Alministrativamente, les tierres continentales pertenecen al krai de Jabárovsk ya islla rusa de Sajalín pertenez al óblast de Sajalín.

Xeografía[editar | editar la fonte]

L'estrechu ye un llargu cuerpu d'agua asitiáu ente la mariña continental asiática, al oeste, y la mariña occidental de la islla de Sajalín. La referencia al estrechu de Tartaria úsase de normal pa tou lo llargo de la mariña occidental de la islla de Sajalín, dende'l cabu Crillon, la so punta meridional, anque dacuando úsase espresamente pa la parte más angosta del tramu, asitiada na parte norte. Considérase asina l'estrechu estremáu en tres tramos: na boca norte, el limán del Amur, d'unos 120 km de llargor y en conexón direuta col golfu de Sajalín; na parte central, l'estrechu de Nevelskói, d'unos 65 km, el tramu que dacuando, sobremanera pa los rusos, ye consideráu l'estrechu de Tartaria; y al sur, el mesmu estrechu de Tartaria, con cuasi 700 km. L'estrechu conxuntu tien un llargor de daqué más de 900 km, con un anchor variable: la parte norte, la del limán del Amur, varia ente los 25 km d'anchor la so boca a los 40 km na so parte central; el tramu central, l'estrechu de Nevelskói, con una primer parte d'unos 13 km y solamente 7,6 km d'anchor y una fondura ente 4 y 20 m, y una segunda, la más meridional, de daqué más de 50 km y unos 15-20 km d'anchor nel so entamu hasta los 35 na so parte final; el tramu sur, tien una primer parte d'unos 100 km d'anchu y depués ábrese progresivamente hasta algamar los 290 km na so parte meridional.

Los principales puertos nel estrechu son: na mariña occidental de la islla de Sajalín, de norte a sur, Aleksándrovsk-Sajalinski (18 206 hab. en 2002), Shajtiorsk (10643 hab.), Uglegorsk (13 396 hab.), Tomari (5 338 hab.), Chéjovo (4 944 hab.), Jolmsk (l'antigua capital de la islla, con 35 141 hab.) y Névelsk (18 639 hab.); na ribera continental, menos poblada, tán Vánino (19 180 hab.) y Sovétskaya Gavan (30 480 hab.), dambos na parte más meridional y bien cercanos.

Güei día, un ferry ferroviariu opera al traviés del estrechu, conectando'l puertu continental de Vánino, con Jolmsk, en Sajalín.

Historia[editar | editar la fonte]

L'estrechu foi'l llugar pol que los ainu llagaron a la islla de Sajalín dende'l continente.

El nome Tartaria, que provién de los tártaros, ye una forma arcaica pa designar dellos pueblos asiáticos. Nesti casu, referir a dellos pueblos de Manchuria, qu'en tiempos históricos foi llamada Tartaria Oriental.

En Xapón, l'estrechu lleva'l nome de Mamiya Rinzo (1775–1844), que lo travesó en 1808, y quien utilizó'l nome per vegada primera foi Philipp Franz von Siebold, nel so llibru Nippon: Archiv zur Beschreibung von Xapón (1832-54). Los autores rusos prefieren da-y el nome del almirante Gennadi Nevelskói, esplorador del área en 1848, que para ellos, que nun conocíen los trabayos de Mamiya, foi'l primeru que llogró demostrar que l'estrechu conectaba col estuariu del ríu Amur y qu'ello ye que yera un estrechu y non un golfu.

Trivia[editar | editar la fonte]

«Estrechu de Tartaria» (Strait of Tartary) ye tamién el nome d'un poema de Walter de la Mare, nel que fala de Tartaria como tierra d'Asia nel norte de China.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]