Cracticus mentalis

De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Cracticus mentalis
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Artamidae
Xéneru: Cracticus
Especie: C. mentalis
Salvadori & D'Albertis, 1876
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Cracticus mentalis ye una especie d'ave na familia Artamidae. Alcuéntrase en Papúa Nueva Guinea, Indonesia, y el norte de Queensland n'Australia.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

El verdugu dorsinegro describióse primeramente polos esploradores y naturalistes italianos Tommaso Salvadori y Luigi D'Albertis en 1876.[2] Ye unu de los seis o siete miembros del xéneru Cracticus denominaos verdugos. Nesti xéneru, ta bien rellacionáu colos verdugos encollaráu y el dorsi plateado. Los trés formen un grupu monofiléticu, el subxéneru Bulestes[3]—nesti xéneru, diverxeron d'ancestros del Cracticus nigrogularis hai unos 5 millones d'años.[4]

Descripción[editar | editar la fonte]

Al igual qu'otros verdugos, el black-backed butcherbird is un páxaru d'aspeutu compactu, con una cabeza relativamente grande y con ales y pates curties. Mide unos 25 cm de llargu.[5] Los especímenes d'Australia son más pequeños que los de Nueva Guinea.El so plumaxe ye predominantemente negru y blancu. Tien una cabeza de color negru qu'asemeya un capiellu, al igual que parte baxa del llombu y l'interior de les ales. El gargüelu y el restu del cuerpu al igual que'l cantu de les ales son blancos. La so cola ye gris.[5] Los sos güeyos son d'un color pardu escuru, les pates son grises y el picu ye gris azuláu col estremu negru,[5] y un gabitu prominente nel estremu.

El plumaxe de los exemplares nuevos tien alterna un marrón desordenao col blancu en manera similar a los adultos.[6]

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

El verdugu dorsinegro alcuéntrase na península del Cabu York, al norte del ríu Palmer,[5] y na rexón migratoria alredor de Port Moresby en Nueva Guinea volando a altores d'hasta 600 m (2000 pies).[6] El so hábitat ye la sabana y los montes abiertos.

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Reparóse al verdugu dorsinegro realizando baños de formigues.[7]

Alimentación[editar | editar la fonte]

El verdugu dorsinegro ye carnívoru, cazando pequeñes llagarteses y aves.[6]

Reproducción[editar | editar la fonte]

Constrúi'l so nial nuna caña nun árbol, utilizando palitos xunto con dalgún material más nidio tal como camperes seques, corteza y fueyes de manera d'anubrir l'interior de la taza. La puesta consiste de 2 a 4 güevos con pintes marrones sobre un tonu base de diverses tonalidaes de verde abuxáu o pardu, o colloráu. El güevu ye de forma ovalada, midiendo unos 27 mm de llongura por 20 mm en direición tresversal.[8]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. BirdLife International (2012). «'Cracticus mentalis'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 26 de payares de 2013.
  2. Gray, Jeannie; Fraser, Ian (2013) Australian Bird Names: A Complete Guide. Csiro Publishing, páx. 236. ISBN 978-0-643-10471-6.
  3. Schodde, Richard; Mason, I.J. (1999). The Directory of Australian Birds : Passerines. A Taxonomic and Zoogeographic Atlas of the Biodiversity of Birds in Australia and its Territories. Collingwood, Australia: CSIRO Publishing. ISBN 9780643102934.
  4. Kearns, Anna; Joseph, Leo; Cook, Lyn G. (2013). «A Multilocus Coalescent Analysis of the Speciational History of the Australo-Papuan Butcherbirds and their Allies». Molecular Phylogenetics and Evolution 66 (3):  páxs. 941–52. doi:10.1016/j.ympev.2012.11.020. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Slater, Peter (1974). A Field Guide to Australian Birds: Passerines. Adelaide, South Australia: Rigby, páx. 279. ISBN 0-85179-813-6.
  6. 6,0 6,1 6,2 Pratt, Thane K.; Beehler, Bruce M. (2014). Birds of New Guinea, Second, Princeton University Press, páx. 440. ISBN 9781400865116.
  7. Bell, H.L. (1970). «Possible anting by the Black-backed Butcherbird». Emu 70 (1):  p. 31. doi:10.1071/MU970031a. 
  8. Beruldsen, Gordon (2003). Australian Birds: Their Nests and Eggs. Kenmore Hills, Queensland: self, páx. 372-73. ISBN 0-646-42798-9.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]