Cockney

Ilesia de St. Mary-le-Bow, nel East End de Londres.

Un cockney, nel sentíu menos estrictu de la pallabra, ye un habitante de los baxos fondos del East End londinense. Esta área componer de los distritos de Aldgate, Bethnal Green, Bow, Hackney, Limehouse, Mile End, Old Ford, Poplar, Shoreditch, Stepney, Wapping y Whitechapel. D'alcuerdu a una vieya tradición, la definición llindar a aquellos que nacen dientro de la zona onde s'escuchen les campanes de Bow, esto ye, les campanes de St. Mary--y-Bow, Cheapside.

El términu utilizar d'esta manera dende 1600, cuando Samuel Rowlands mentaba a "un cockney de les campanes de Bow" (a Bow-bell Cockney) nel so obra satírica The Letting of Humours Blood in the Head-Vaine. John Minsheu (o Minshew) foi'l primer lexicógrafu que definió la pallabra con esti sentíu, na so obra Ductor in Linguas de 1617. Sicasí, les etimoloxíes que nos presentaba (de 'cock' y 'neigh' o del llatín incoctus, incultu) yeren meros camientos. Tiempu dempués, el Oxford English Dictionary esplicó de manera definitiva'l conceutu y determina el so orixe en cock y egg, siendo'l so primer significáu "güevu de forma rara" (1362), depués una persona inorante de modales campestres (1521) y más tarde el significáu con qu'acomuñamos anguaño al conceutu.

La ilesia de St. Mary--y-Bow foi destruyida mientres el Gran Quema de Londres y foi reconstruyida por Christopher Wren. Puesto que les campanes fueron destruyíes en 1941 mientres la Segunda Guerra Mundial polos bombardeos de la Alemaña nazi y nun fueron reemplazaes hasta 1961, hubo un periodu nel que podemos afirmar que nun nacieron cockneys 'auténticos'.

Los cockneys tienen un dialeutu y acentu distintivos, y con frecuencia empleguen la xíriga rimada Cockney.

Los siguientes son exemplos de cockneys n'obres de ficción:

• Eliza Dolittle, en Pigmalión, de George Bernard Shaw (vease tamién My Fair Lady).
• Tema de Lambeth, novela de William Somerset Maugham.
• Alfie, protagonista de la película del mesmu nome.
• Sam Weller, na novela Los papeles póstumos del Club Pickwick, de Charles Dickens.
• Cockneys vs. zombis, onde los protagonistes que lluchen contra los zombis son un grupu de cockneys.
• Sid, en La cayida de los xigantes, novela de Ken Follett.

Fonoloxía y pronunciación

• Nun ye un acentu rótico.
• Cuando -er ta a la fin, pronúnciase o [ə] o [ɐ].
• Sufren un fenómenu llamáu Th-fronting^{[ensin referencies]} que consiste en que'l soníu /θ/ camudar a /f/ y el soníu /ð/, por /v/, sacante cuando ta de primeres d'una pallabra (como en "the", "that", "them").
• La /h/ d'empiezu de pallabra nunca se pronuncia. Cuando va dempués, dacuando nun se pronuncia.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Cockney.

• Datos: Q7992