Antonio Ortega
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Antonio Ortega | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Xixón, 13 de payares de 1903[1] |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | Caraques, 18 de marzu de 1970[1] (66 años) |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá d'Uviéu |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | escritor, políticu, profesor |
| Creencies | |
| Partíu políticu | Izquierda Republicana |
 | |
Antonio Ortega y Fernández de la Granda (13 de payares de 1903, Xixón – 18 de marzu de 1970, Caraques) foi un escritor, políticu y profesor asturianu que finó exiliáu en Caraques (Venezuela). La so vida discurrió ente la docencia, el periodismu, la lliteratura y la política. Foi profesor ausiliar de Bioloxía Xeneral de la Universidá d'Uviéu.
Ortega estudió'l bachilleratu en Xixón, llicencióse de Ciencies Químiques na Universidá d'Uviéu en 1923 y doctoróse en Madrid. Los sos primeros trabayos como docente tuvieron llugar como caderalgu d'institutu en Tortosa (Tarragona) , siendo treslladáu depués a la ciudá d'Uviéu.
La so carrera lliteraria entamó nos años venti asoleyando rellatos curtios y participando en concursos lliterarios, ganando en 1925 el convocáu pol diariu madrilán El Imparcial cola narración Apolinar González.
Dirixó'l periódicu "Avance" y, en representación del partíu políticu Izquierda Republicana foi conseyeru de Propaganda del Conseyu d'Asturies y más tarde nel Conseyu Soberanu d'Asturies y Lleón tres l'españíu de la Guerra civil española. Enantes del güelpe d'estáu collaborara con diarios como "El Imparcial", de Madrid, y revistes madrilanes como "Nuevo Mundo" y "Blanco y Negro".
Cola ocupación d'Asturies llogra fuxir, como miles d'asturianos pol Puertu El Musel direición a Francia. Dende Francia llegará a Barcelona (Cataluña) y onde tará con cargos militares hasta la ocupación de Cataluña saliendo pelos Pirineos pa Francia, dende ellí marchará p'América. Tará exiliáu en Cuba dende mediaos de 1939 y ellí será nomáu xefe d'información de la prestixosa revista Bohemia, hasta xineru de 1954, que baxo la direición de Miguel Ángel Quevedo escomencipia a tener proyeición continental y que será la revista de mayor tirada n'español.
Nel exiliu continuó'l so compromisu cola política republicana, siendo miembru del Círculo Republicano Español y fundando l'Agrupación d'Izquierda Republicana en Cuba, filial de la de Méxicu.
Tres un breve pasu por Estaos Xuníos asentaráse en Venezuela onde sacará dalgún tiempu la revista Bohemia Libre y onde morrerá en 1970.
Premios Lliterarios[editar | editar la fonte]
- El convocáu pola revista "Nuevo Mundo" en 1931, col cuentu "Yemas de coco".
- El de "Blanco y Negro" en 1936, con "Siete cartas a un hombre";
- El premiu de cuentos de la revista "Lena" (editada en La Pola, n'abril de 1969, pol cuentu "Lauri", fecháu un mes enantes en Venezuela.
- Internacional de Cuentos Hernández Catá en 1945 con "Chino olvidado".
- Tamién tuvo un premiu en payares de 1943 por "Primavera en Europa".
Obres[editar | editar la fonte]
- Siete Cartas a un Hombre (1936)
- Yemas de coco y otros cuentos (1959) (esbilla de rellatos)
- Ready (novela)
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 URL de la referencia: http://dbe.rah.es/biografias/61543/antonio-ortega-fernandez. Apaez como: Antonio Ortega Fernández.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Datos: Q84236852