Adón de Viena

Adón de Viena
arzobispo de Vienne (es)	; 860 - 16 avientu 875 ; ← sede vacante (es) , Agilmar - Ottramne (en) →
arzobispo de Vienne (es)
Vida
Nacimientu	Champaña (es) , 800 (greg.)
Nacionalidá	Imperiu carolinxu
Muerte	Vienne, 16 d'avientu de 875 (74/75 años)
Estudios
Llingües falaes	llatín
Oficiu	monxu, historiador, sacerdote católicu, escritor
Santoral
	16 d'avientu
Creencies
Relixón	Ilesia Católica
Orde relixosa	Orde de San Benitu

Adón de Viena, llatinizáu como Ado viennensis (800 ^(greg.), Champaña ^(es) – 16 d'avientu de 875, Vienne), obispu de Vienne, la Viena francesa, santu de la ilesia católica romana, historiador y haxógrafu.

Biografía[editar | editar la fonte]

Tuvo De nacer nel Gâtinais o na diócesis de Sens hacia l'añu 800; yera de llinaxe noble y foi lleváu a Sigulfo, abá de Ferrières, pa ser educáu. Depués unviáronlu con Marcuardo, abá de Prüm cerca de Trèves, pa completar la so educación y enseñar ellí. Tres la muerte del abá en 853, Adón viaxó per Italia y tuvo cuasi cinco años en Roma enantes de pasar a Rávena. Remigio o Rémy, obispu de Lyon, dio-y la parroquia de Saint-Romain, cerca de Vienne. L'añu siguiente foi escoyíu obispu de Vienne y consagráu n'agostu o setiembre de 860, a pesar de la oposición del conde Girart de Roussillon y la so muyer Berthel. Participó nel concilio de Tousy, cerca de Toul, na Lorena, el 22 d'ochobre de 860, y en munchos otros; tamién entamó un concilio en Vienne en 870 y reformó la disciplina del cleru y fundó establecimientos de caridá, mereciendo la estima de los reis Carlos el Calvo y Lluis II. Tres el so fallecimientu'l 16 d'avientu de 876, el so cuerpu foi soterráu na ilesia de los Apóstoles, güei llamada ilesia de San Pedro, llugar ordinariu de sepultura de los arzobispos de Vienne. El so fiesta celebra'l 16 d'avientu.

Obres[editar | editar la fonte]

Dexó escrita una Crónica universal hasta l'añu 800, y un Martiroloxu daqué revesosu por ufiertar xuicios personales sobre los mártires. Les sos obres atópense recoyíes nel volume CXXIII de la Patroloxía llatina de Migne.

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 119536390. Data de consulta: 16 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ URL de la referencia: https://books.google.fr/books?id=oH9yDwAAQBAJ&pg=PA252.
↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[4e7381b37eba9636ed792f0c443d29da6a75c52f-1] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 119536390. Data de consulta: 16 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[fbedb362fc30bbb2161bd85cf63ca6b6990d0cc4-2] URL de la referencia: https://books.google.fr/books?id=oH9yDwAAQBAJ&pg=PA252.

[7866baa1d2a4db2b7f60b6a8170ce8b8f1a580e9-3] Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.

[1]

[2]

[3]